Multiple sclerose: hoe is de behandeling met medicijnen

Hoewel er geen remedie is voor multiple sclerose, zijn er medicijnen die helpen bij de behandeling, waardoor ontstekingsactiviteit en uitbraken na verloop van tijd worden verminderd, waardoor de symptomen van lichamelijke handicap die kenmerkend zijn voor de ziekte worden verminderd.

Over het algemeen omvat behandeling voor multiple sclerose:

• Remedies die het risico op uitbraken verminderen door de activiteit van immuunsysteemcellen te verminderen; Remedies die acute uitbraken behandelen, die acute ontstekingen verminderen, zoals corticosteroïden; Remedies die worden gebruikt in symptomatische therapie, die dienen om de symptomen van ziekte en verbetering van de kwaliteit van leven.

Remedies die ziekteprogressie voorkomen

Bij het bepalen van de behandeling moet de arts rekening houden met factoren zoals de werkzaamheid en veiligheid van de medicatie, het profiel van de persoon en andere behandelingen die hij ondergaat, maar vooral de klinische vorm van de ziekte.

1. Interferon beta

Beta-interferon is een van de meest voorgeschreven immunomodulerende middelen om multiple sclerose te behandelen, die de frequentie en ernst van uitbraken verminderen.

De meest voorkomende bijwerkingen zijn reactie op de injectieplaats, kenmerkende griepsymptomen, zoals koorts, hoofdpijn, niezen en loopneus en leverschade, dus bloedonderzoek moet worden uitgevoerd om leverenzymen te controleren.

Sommige mensen die dit geneesmiddel gebruiken, kunnen antilichamen ontwikkelen die de effectiviteit van andere geneesmiddelen kunnen verminderen.

2. Ocrelizumab

Ocrelizumab, met de handelsnaam Ocrevus, is een gehumaniseerd recombinant monoklonaal antilichaam dat werkt door het immuunsysteem te moduleren, maar het werkingsmechanisme is nog onbekend.

De meest voorkomende bijwerkingen die door dit medicijn kunnen worden veroorzaakt, zijn reacties op de injectieplaats, verlaging van de bloeddruk, koorts en misselijkheid. Bovendien kan het ook het risico op kanker verhogen, namelijk borstkanker. Meer informatie over dit geneesmiddel.

3. Glatirameeracetaat

Glatiramer-acetaat bestaat uit een set synthetische polypeptiden die het immuunsysteem kunnen reguleren en die de aanval van het immuunsysteem op myeline kunnen blokkeren.

De meest voorkomende bijwerkingen zijn irritatie op de injectieplaats, infectie, angst, depressie, hoofdpijn, zich onwel voelen, gewrichts- en rugpijn en zich zwak voelen.

4. Dimethylfumaraat

Dit is een remedie die voorkomt dat het immuunsysteem de hersenen en het ruggenmerg beschadigt, wat helpt om de verergering van de ziekte te vertragen

De meest voorkomende bijwerkingen die tijdens de behandeling kunnen optreden, zijn diarree, misselijkheid en een afname van het aantal witte bloedcellen in het bloed.

5. Fingolimod

Fingolimod is een remedie die het aantal recidieven helpt verminderen en de symptomen van de ziekte vertraagt. Dit medicijn kan de manier waarop het immuunsysteem werkt veranderen, waardoor wordt voorkomen dat ontstekingscellen de hersenen bereiken, wat zenuwschade veroorzaakt door multiple sclerose vermindert.

De meest voorkomende bijwerkingen die kunnen optreden bij het gebruik van dit medicijn zijn hoofdpijn, hoge bloeddruk, wazig zien en verminderde hartslag, dus het is belangrijk om het hart enkele uren na de eerste dosis te controleren.

6. Teriflunomide

Studies tonen aan dat teriflunomide, commercieel bekend als Aubagio, het optreden van uitbraken, het risico op progressie van de handicap en de ontstekingsactiviteit van de laesies aanzienlijk vermindert. Meer informatie over dit geneesmiddel.

De meest voorkomende bijwerkingen die tijdens de behandeling kunnen optreden, zijn leverschade en haarverlies. Dit geneesmiddel is schadelijk voor de zich ontwikkelende foetus en mag daarom niet worden gebruikt door vrouwen die zwanger zijn of zwanger willen worden en in dit geval mag het ook niet door de mannelijke partner worden gebruikt.

7. Natalizumab

Natalizumab, commercieel bekend als Tysabri, is een gehumaniseerd monoklonaal antilichaam dat de beweging van mogelijk schadelijke immuuncellen vanuit de bloedbaan naar de hersenen en het ruggenmerg blokkeert.

De meest voorkomende bijwerkingen die door dit medicijn kunnen worden veroorzaakt, zijn hoofdpijn, vermoeidheid, infecties, depressie en pijn in de ledematen. Dit geneesmiddel verhoogt bij sommige mensen het risico op een virale infectie van de hersenen die progressieve multifocale leuko-encefalopathie wordt genoemd.

8. Alemtuzumab

Dit medicijn helpt om de mogelijke zenuwbeschadiging veroorzaakt door witte bloedcellen te verminderen, maar aan de andere kant verhoogt het het risico op infecties en auto-immuunziekten.

De meest voorkomende bijwerkingen die kunnen optreden bij het gebruik van deze remedie zijn reacties die verband houden met infusie, infecties en schildklieraandoeningen.

9. Mitoxantron

Commercieel bekend als Mitostate, remt dit immunosuppressivum de proliferatie van T- en B-lymfocyten, de productie van antilichamen door B-cellen en de vernietiging van door macrofagen gemedieerde myeline.

Dit medicijn kan schadelijk zijn voor het hart en wordt geassocieerd met de ontwikkeling van kanker in het bloed en daarom is het gebruik ervan bij de behandeling van multiple sclerose uiterst beperkt. Mitoxantron wordt over het algemeen alleen gebruikt om de ziekte in een ernstig en vergevorderd stadium te behandelen of voor mensen die niet op andere behandelingen hebben gereageerd.

In de onderstaande tabel staan ​​alle soorten multiple sclerose en de medicijnen die meestal voor elk van hen worden voorgeschreven:

Geïsoleerd klinisch syndroom	Uitbraak-remissie (SR)	Snel evoluerende ernstige SR	Progressieve secundaire met uitbraken	Terugkerende progressief
Interferon beta	Interferon beta	Natalizumab	Interferon beta	Mitoxantron
Glatiramer-acetaat	Glatiramer-acetaat	Fingolimod	Mitoxantron
Teriflunomide	Teriflunomide	Alemtuzumab (2e regel)
	Dimethylfumaraat
	Alemtuzumab
	Natalizumab (2e regel)
	Fingolimod (2e regel)
	Alemtuzumab (2e regel)

Geneesmiddelen die worden gebruikt om acute episodes te behandelen

Wanneer een uitbraak van multiple sclerose optreedt, moeten medicijnen worden toegediend die werken om acute ontstekingen te beheersen, zoals corticosteroïden.

Corticosteroïden, zoals oraal prednison en intraveneus methylprednisolon, worden voorgeschreven om zenuwontsteking te verminderen. De meest voorkomende bijwerkingen van deze medicijnen zijn slapeloosheid, verhoogde bloeddruk, stemmingswisselingen en vochtretentie.

Remedies gebruikt bij symptomatische behandeling

Voor mensen die lijden aan multiple sclerose, moet naast een behandeling met medicijnen die de symptomen van de ziekte vertragen, een gezonde levensstijl worden bevorderd door een aangepast dieet, regelmatige fysieke activiteit, indien getolereerd, fysiotherapie, correctie van vitaminegebrek D en omega 3-suppletie.

Bekijk de volgende video en zie hoe u de aanbevolen oefeningen voor multiple sclerose kunt doen:

Bovendien is het erg belangrijk om de symptomen die optreden door symptomatische therapie te beheersen. Deze symptomen omvatten meestal spiercontracties, vermoeidheid, zwakte, pijn, seksuele disfunctie, depressie en ongecontroleerde blaas en darm:

• Gebrek aan motorische coördinatie en tremoren: clonazepam; Onvrijwillige toename van spiercontracties: baclofen, diazepam, tizanidine, dantroleen, cyclobenzaprine hydrochloride; Zwakte: aminopyridine, diaminopyridine, fampridine; Pijn: anticonvulsiva, zoals carbamazepine, fenytoïne, gabapentine, pregabaline, antidepressiva zoals amitriptyline, nortriptyline, desipramine, venlafaxine of antiaritmica zoals mexiletine; Urinestoornissen: propanthelinebromide, oxybutynine, tolterodinetartraat of solifenacine; Depressie: fluoxetine, sertraline, amitriptyline, nortriptyline, desipramine, venlafaxine; Moeheid: amantadine, methylfenidaat, modafinil; Cognitieve problemen: donepezilhydrochloride; Seksuele disfunctie: sildenafil, tadalafil, vardenafil.

De behandeling voor multiple sclerose moet door de arts worden vastgesteld en de persoon moet regelmatig worden gecontroleerd om de medicijnen aan te passen aan de evolutie van de ziekte. Het is belangrijk dat de persoon nooit zelfmediceert, zelfs als een van de bovenstaande symptomen optreedt.