Milde verstandelijke handicap of milde verstandelijke beperking wordt gekenmerkt door discrete beperkingen met betrekking tot bijvoorbeeld leer- en communicatievaardigheden, die tijd vergen om zich te ontwikkelen. Deze mate van verstandelijke beperking kan worden geïdentificeerd door een intelligentietest, waarvan het intellectuele quotiënt (IQ) tussen 52 en 68 ligt.
Dit type verstandelijke beperking komt vaker voor bij mannen en wordt meestal in de kindertijd opgemerkt door bijvoorbeeld observatie van gedrag en leer- en interactiemoeilijkheden of de aanwezigheid van impulsief gedrag. De diagnose kan worden gesteld door een psycholoog of psychiater, niet alleen door intelligentietests, maar ook door het gedrag en denken van het kind te beoordelen tijdens consulten en rapportage door ouders of verzorgers.
Ondanks de beperkte intellectuele capaciteit kunnen kinderen met een lichte verstandelijke handicap baat hebben bij onderwijs en psychotherapie, omdat hun vaardigheden worden gestimuleerd.
Hoofdfuncties
Mensen met milde verstandelijke beperkingen vertonen geen duidelijke fysieke veranderingen, maar ze kunnen enkele kenmerken hebben, en het is soms noodzakelijk om toezicht te houden op speciale onderwijsinstellingen om vaardigheden te stimuleren, zoals:
- Gebrek aan volwassenheid; Weinig vermogen tot sociale interactie; Zeer specifieke gedachtegang; Ze hebben moeite zich aan te passen; Gebrek aan preventie en buitensporige goedgelovigheid; Ze hebben het vermogen om impulsieve misdaden te begaan; Gestoord oordeel.
Bovendien kunnen mensen met milde mentale retardatie epileptische episodes ervaren en moeten daarom worden vergezeld door een psycholoog of psychiater. De kenmerken van milde mentale retardatie variëren tussen mensen, en er kan variatie zijn die verband houdt met de mate van verminderd gedrag.
