- Hoe weet ik of ik genitale herpes heb?
- Hoe vang je te voorkomen?
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
- Genitale herpes tijdens de zwangerschap
Genitale herpes wordt overgedragen wanneer het in direct contact komt met de blaren of zweren met vloeistof in de geslachtsdelen, dijen of anus, die pijn, branderig gevoel, ongemak en jeuk veroorzaken.
Genitale herpes is een seksueel overdraagbare aandoening, en daarom wordt het in de meeste gevallen overgedragen via intiem contact . In sommige gevallen kan het echter ook worden overgedragen via de mond of handen, bijvoorbeeld, die in direct contact zijn geweest met de door het virus veroorzaakte wonden.
Bovendien, hoewel zeldzaam, kan de overdracht van het herpesvirus ook plaatsvinden, zelfs wanneer er geen symptomen van de ziekte zijn, zoals blaren of jeuk, wanneer intiem contact zonder condoom plaatsvindt met een persoon die het virus heeft. Als de persoon weet dat ze herpes hebben of als hun partner genitale herpes heeft, moeten ze met de arts praten, zodat strategieën kunnen worden gedefinieerd om te voorkomen dat de ziekte op de partner wordt overgedragen.
Hoe weet ik of ik genitale herpes heb?
De diagnose van genitale herpes wordt meestal gemaakt door de blaren of wonden met vloeistof te observeren door de arts, die ook de wond kan schrapen om de vloeistof in het laboratorium te analyseren of een specifieke bloedtest kan bestellen om te helpen detecteer het virus. Meer informatie over de diagnose.
Hoe vang je te voorkomen?
Genitale herpes is een soa die gemakkelijk kan worden verkregen, maar er zijn enkele voorzorgsmaatregelen die kunnen voorkomen dat de ziekte oploopt, zoals:
- Gebruik altijd een condoom in alle intieme contacten; Vermijd contact met vloeistoffen uit de vagina of penis van mensen met het virus; Vermijd seksueel contact als de partner jeuk, roodheid of vloeibare zweren op de geslachtsdelen, dijen of anus heeft; Vermijd seks oraal, vooral wanneer de partner symptomen van koortslippen heeft, zoals roodheid of blaren rond de mond of neus, want hoewel koortslippen en geslachtsorganen van verschillende typen kunnen zijn, kunnen ze van het ene naar het andere gebied overgaan; verander de blaren dagelijks en beddengoed en vermijd het delen van ondergoed of handdoeken met een partner die besmet is met het virus; vermijd het delen van hygiëneproducten, zoals zeep of badsponzen, wanneer de partner roodheid of vloeibare zweren in de geslachtsdelen, dijen of anus heeft.
Deze maatregelen helpen om de kans op het herpesvirus te verkleinen, maar ze zijn geen garantie dat de persoon het virus niet oploopt, omdat afleiding en ongelukken altijd kunnen voorkomen. Bovendien moeten patiënten met genitale herpes dezelfde voorzorgsmaatregelen nemen om te voorkomen dat het virus op anderen wordt overgedragen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van genitale herpes wordt gedaan met behulp van antivirale medicijnen, zoals acyclovir of valacyclovir, die helpen de replicatie van het virus in het lichaam te verminderen, waardoor blaren of wonden worden genezen, omdat de episodes van de ziekte sneller verlopen.
Bovendien kunnen moisturizers of lokale anesthetica ook worden gebruikt bij de behandeling om de huid te hydrateren en het getroffen gebied te verdoven, waardoor de pijn, het ongemak en de jeuk worden verlicht die door het virus worden veroorzaakt.
Herpes geneest niet, zowel genitaal als labiaal, omdat het virus niet uit het lichaam kan worden verwijderd en de behandeling ervan wordt uitgevoerd wanneer blaren of zweren op de huid aanwezig zijn.
Genitale herpes tijdens de zwangerschap
Genitale herpes tijdens de zwangerschap kan een probleem zijn, omdat het virus kan overgaan op de baby, tijdens de zwangerschap of tijdens de bevalling, en ernstige problemen kan veroorzaken, zoals een miskraam of vertraagde groei van de baby, bijvoorbeeld. Als de zwangere vrouw tijdens de zwangerschap na 34 weken zwangerschap een herpesaflevering heeft, kan de arts bovendien aanbevelen een C-sectie uit te voeren om het risico op overdracht op de baby te verminderen.
Daarom moeten mensen die zwanger zijn en weten dat ze drager zijn van het virus, met de verloskundige praten over de mogelijkheden van overdracht op de baby. Meer informatie over de mogelijkheden van overdracht van het virus tijdens de zwangerschap.
