Bloedarmoede: begrijp hoe de belangrijkste soorten worden behandeld

De behandeling voor bloedarmoede varieert afhankelijk van wat de ziekte veroorzaakt, en kan bijvoorbeeld het nemen van medicijnen, supplementen of een ijzerrijk dieet omvatten.

In de meest ernstige gevallen, waarbij het niet mogelijk is om bloedarmoede te beheersen met behulp van deze eenvoudigere vormen, kan de arts een bloed- of zelfs beenmergtransfusie voorstellen. Deze gevallen zijn echter zeldzaam en treden meestal op vanwege genetische ziekten.

1. Sikkelcelanemie

Bij dit type bloedarmoede is er een genetische verandering die de vorm van rode bloedcellen verandert, waardoor hun vermogen om zuurstof te dragen afneemt. Omdat het niet mogelijk is om de genetische verandering te corrigeren, wordt de behandeling meestal gedaan met toediening van zuurstof en bloedtransfusies om de niveaus van normale rode bloedcellen in het bloed te reguleren.

Bovendien kan de arts ook het gebruik van pijnstillers of ontstekingsremmende medicijnen, zoals Diclofenac, voorschrijven om de pijn veroorzaakt door dit soort bloedarmoede te verlichten.

In de meest ernstige gevallen, waarin het heel moeilijk is om bloedarmoede te beheersen, kunnen ook behandelingen voor kanker, zoals beenmergtransplantatie of geneesmiddelen tegen kanker, zoals Hydroxyurea, worden gebruikt. Meer informatie over de behandeling van dit type bloedarmoede.

2. Bloedarmoede door ijzertekort

Bloedarmoede door ijzertekort treedt op wanneer de ijzergehaltes in het lichaam erg laag zijn, waardoor de juiste productie van rode bloedcellen wordt voorkomen. Zo wordt de behandeling gedaan met ijzersupplementen en dieetveranderingen.

Voer om ijzer te verhogen

Om het ijzergehalte te verhogen en bloedarmoede door ijzertekort te behandelen, is het raadzaam om de consumptie van voedingsmiddelen te verhogen, zoals:

• Rood vlees in het algemeen; Nieren, lever of kippenhart; Schelpdieren en zeevruchten; Zwarte bonen; Bieten; Snijbiet; Broccoli; Spinazie.

Na het eten van een van deze voedingsmiddelen, wordt het aanbevolen om onmiddellijk wat vitamine C-bronvoer te consumeren om bijvoorbeeld de ijzerabsorptie te verhogen. Meer informatie over hoe voedsel eruit moet zien bij dit soort bloedarmoede.

3. Megaloblastaire en pernicieuze anemie

Deze twee soorten bloedarmoede komen voor als gevolg van een duidelijke afname van het vitamine B12-gehalte in het lichaam, waarbij ze worden behandeld met supplementen van deze vitamine en een dieet rijker aan vitamine B12.

In sommige gevallen kan dit gebrek aan vitamine B12 optreden vanwege het ontbreken van intrinsieke factor, een stof die in de maag aanwezig is en de opname van vitamine B12 garandeert. In dergelijke gevallen is het noodzakelijk om de vitamine rechtstreeks in de ader te injecteren, want als het wordt ingenomen, wordt het niet geabsorbeerd. Deze injecties kunnen levenslang worden gehandhaafd.

Hier zijn enkele belangrijke tips van onze voedingsdeskundige om een ​​tekort aan vitamine B12 te behandelen:

Zie ook een lijst met voedingsmiddelen die helpen bij het behandelen van vitamine B12-tekort.

4. Hemolytische anemie

Voor de behandeling van hemolytische anemie, wat gebeurt door de vernietiging van rode bloedcellen door antilichamen, raadt de arts in het algemeen het gebruik aan van geneesmiddelen die de werking van het immuunsysteem verminderen, zoals cyclosporine en cyclofosfamide, waardoor de vernietiging door antilichamen wordt verminderd.

In de ernstigste gevallen kan het nog steeds nodig zijn om een ​​operatie te ondergaan om een ​​stuk van de milt te verwijderen, omdat dit orgaan verantwoordelijk is voor de vernietiging van bloedcellen.

Meer informatie over dit soort bloedarmoede.

5. Aplastische anemie

Aplastische anemie is een auto-immuunziekte die het beenmerg beïnvloedt en de productie van rode bloedcellen vermindert. In deze gevallen kan uw arts bloedtransfusies aanbevelen om de rode bloedcellen te verbeteren, maar mogelijk moet u ook een beenmergtransplantatie ondergaan, vooral als het beenmerg niet langer in staat is om gezonde bloedcellen te produceren.