Behandeling voor pancytopenie

Behandeling voor pancytopenie moet worden geleid door een hematoloog, maar deze wordt meestal gestart met bloedtransfusies om de symptomen te verlichten, waarna het noodzakelijk is om levenslange medicatie te nemen of een beenmergtransplantatie te ondergaan om de aanbevolen niveaus van cellen in het bloed te handhaven..

Normaal heeft pancytopenie geen duidelijke oorzaak, veroorzaakt door het eigen immuunsysteem van de patiënt dat bloedcellen aanvalt. In deze gevallen zijn de symptomen milder en daarom kan de arts aanbevelen:

Frequente bloedtransfusies, die worden gebruikt om de symptomen in de vroege stadia van de behandeling te beheersen, vooral bij jonge patiënten; Immunosuppressiva, zoals thymoglobuline, methylprednisolon of cyclofosfamide, om te voorkomen dat het immuunsysteem bloedcellen vernietigt; Beenmergstimulerende geneesmiddelen, zoals Epoetin alfa of Pegfilgrastim, om de productie van bloedcellen te verhogen, wat kan worden verminderd wanneer de patiënt bijvoorbeeld wordt bestraald of chemotherapie krijgt.

In sommige gevallen kunnen deze behandelingen pancytopenie genezen, waardoor de cellen in het bloed worden hersteld, maar in de meeste gevallen moet de patiënt de behandeling voor het leven voortzetten.

In de ernstigste gevallen, waarbij de hoeveelheid cellen in het bloed erg laag is, kan het nodig zijn om een beenmergtransplantatie te ondergaan om het optreden van bloedingen en ernstige infecties te voorkomen die het leven van de patiënt kunnen bedreigen.

Tekenen van verbetering van pancytopenie

Het kan enkele maanden duren voordat de tekenen van verbetering van pancytopenie verschijnen en omvatten voornamelijk een toename van het aantal cellen in het bloed, zoals beoordeeld door een bloedtest, evenals een vermindering van blauwe plekken, bloedingen en infecties.

Tekenen van verslechtering van pancytopenie

Tekenen van verslechtering van pancytopenie verschijnen wanneer de behandeling niet correct wordt uitgevoerd of de ziekte zich te snel ontwikkelt, wat ernstige bloedingen, frequente infecties en epileptische aanvallen veroorzaakt.