Behandeling voor het Ogilvie-syndroom, een ernstig probleem dat overmatige darmuitzetting veroorzaakt, moet worden begeleid door een gastro-enteroloog en wordt meestal in het ziekenhuis gedaan om een constante beoordeling van de patiënt te maken en de ontwikkeling van ernstige complicaties te voorkomen, zoals perforatie van de darm bijvoorbeeld.
Over het algemeen begint de behandeling met rustvoer, injecties van serum rechtstreeks in de ader en plaatsing van een nasogastrische buis, van de mond naar de maag, om de druk in de darm te helpen verlichten.
Als er echter geen verbetering van de symptomen is na 3 dagen behandeling, kan de arts ook de toediening van een geneesmiddel aanbevelen, Neostigmine genaamd, dat helpt de darm te decomprimeren, maar dat verschillende bijwerkingen kan veroorzaken, vooral bij patiënten met hartproblemen., nierziekte of voorgeschiedenis van maag-darmzweren.
In de ernstigste gevallen, waarin geen van de hierboven aangegeven behandelingen effect heeft of een groot risico op complicaties bestaat, kan een operatie worden gebruikt om een tijdelijke cecostomie uit te voeren, die bestaat uit een directe verbinding van de darm met de huid om de druk in het kanaal te verlagen. darm en symptomen verlichten.
Diagnose van het Ogilvie-syndroom
De diagnose van het Ogilvie-syndroom kan worden gesteld door observatie en palpatie van de buik door een gastro-enteroloog en het uitvoeren van diagnostische tests zoals röntgenfoto's van de buik, ondoorzichtig klysma of CT-scan van de buik. Zie hoe het klysma wordt gedaan in: Ondoorzichtig klysma.
Naast het diagnosticeren van het Ogilvie-syndroom, kunnen de gebruikte tests ook helpen bij het identificeren van verwondingen, zoals buikbloedingen of retroperitoneale tumoren, die het probleem kunnen veroorzaken, waardoor de behandeling wordt vergemakkelijkt.
Symptomen van het Ogilvie-syndroom
De belangrijkste symptomen van het Olgivie-syndroom zijn:
- Intense buikpijn; Gezwollen buik; Misselijkheid en braken; Wijziging van de darmtransit, voornamelijk constipatie; Koorts boven 38 ° C
Deze symptomen kunnen geleidelijk verschijnen, intenser worden ongeveer 24 uur na de ontwikkeling van het probleem en komen vaker voor bij patiënten met een geschiedenis van darmchirurgie, degeneratieve ziekten, zoals Parkinson en Alzheimer, of die worden behandeld met antidepressiva, morfine of antiparkinson.
