- 1. Vulvovaginitis door bacteriën
- 2. Schimmel vulvovaginitis
- 3. Virus vulvovaginitis
- 4. Niet-specifieke vulvovaginitis
- Behandeling voor infantiele vulvovaginitis
De behandeling van vulvovaginitis is afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking of infectie in het intieme gebied van de vrouw. De meest voorkomende oorzaken zijn infecties door bacteriën, schimmels, parasieten, slechte hygiëne of blootstelling aan irriterende stoffen.
Wanneer deze situatie terugkeert, kan het nodig zijn dat de vrouw haar gynaecoloog op de hoogte brengt, zodat hij een persoonlijk behandelplan kan opstellen.
1. Vulvovaginitis door bacteriën
Een van de meest voorkomende symptomen van bacteriële vulvovaginitis is de groenachtige afscheiding, die gepaard kan gaan met andere symptomen zoals irritatie, jeuk, roodheid, slechte geur, ongemak of een branderig gevoel bij het plassen. Begrijp wat een groenachtige afscheiding kan veroorzaken.
Over het algemeen worden voor vulvovaginitis veroorzaakt door bacteriën, antibiotica oraal gebruikt, zoals amoxicilline en cefalosporines, en kunnen ze worden aangevuld met zalven om lokale en antiseptische wasoplossingen aan te brengen.
2. Schimmel vulvovaginitis
Vulvovaginitis veroorzaakt door schimmels, zoals Candida albicans , ook bekend als candidiasis, varieert afhankelijk van het type vrouw. In sommige gevallen, wanneer de vrouw geen symptomen heeft, is behandeling niet nodig.
Als de aandoening eenvoudig maar symptomatisch is, worden meestal orale remedies gebruikt, zoals bijvoorbeeld fluconazol of ketoconazol, die kunnen worden geassocieerd met vaginale zalven, zoals clotrimazol of miconazol, of de arts kan ervoor kiezen alleen het aanbrengen van zalven of eieren in de vagina.
In gevallen van ernstigere candidiasis kan het nodig zijn om orale antischimmelmiddelen langer te gebruiken, natriumbicarbonaat sitz-bad, toepassing van nystatine in de intieme regio en na de behandeling kunnen probiotica ook worden gebruikt om terugval te voorkomen. Bekijk een goed huismiddeltje dat deze behandeling kan aanvullen.
3. Virus vulvovaginitis
Er zijn andere factoren die vulvovaginitis kunnen veroorzaken, zoals virussen die kunnen worden overgedragen tijdens intiem contact, zoals herpes of het humaan papillomavirus. In sommige gevallen kan de gynaecoloog het gebruik van antivirale geneesmiddelen aanbevelen. Meer informatie over de behandeling van genitale herpes.
4. Niet-specifieke vulvovaginitis
Behandeling voor vulvovaginitis zonder een specifieke oorzaak, of zonder een gediagnosticeerde oorzaak, wordt meestal gedaan met voldoende intieme hygiëne. Als de arts echter verdacht is van enige vorm van allergie, kan de vrouw ook worden gevraagd om het dragen van slipjes van synthetische stoffen, crèmes of andere producten die het genitale gebied kunnen irriteren, te vermijden.
Het kan ook worden aanbevolen om het dragen van strakke, gebreide kleding en zelfs een rubberen broek te vermijden, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan natuurlijke en meer ademende stoffen, zoals bijvoorbeeld katoen.
In het geval dat deze tips niet tot verbetering leiden, moet de vrouw teruggaan naar de gynaecoloog om de evolutie van de symptomen te beoordelen en de mogelijke oorzaak van vulvovaginitis te diagnosticeren.
Behandeling voor infantiele vulvovaginitis
De behandeling voor infantiele vulvovaginitis is vergelijkbaar met die voor volwassen vrouwen. Er zijn echter kindspecifieke factoren die het ontstaan van vulvovaginitis voorkomen, zoals:
- Vervang de luier van het kind regelmatig; Laat het kind waar mogelijk zonder luier; Houd het intieme gebied van het kind droog; Gebruik barrièrecrèmes zoals zink en ricinusolie in het intieme gebied.
Als het kind luieruitslag ontwikkelt, is er een grotere kans op kolonisatie door Candida, wat kan leiden tot het ontstaan van vulvovaginitis.
