Foetale cardiotocografie is een onderzoek dat tijdens de zwangerschap wordt uitgevoerd om de hartslag en het welzijn van de baby te controleren, uitgevoerd met sensoren die zijn aangesloten op de buik van de zwangere vrouw die deze informatie verzamelen, en is vooral geschikt voor zwangere vrouwen na 37 weken of in periodes dicht bij de bevalling.
Deze test kan ook tijdens de bevalling worden uitgevoerd om de gezondheid van de baby op dit moment te controleren, naast het beoordelen van de uteruscontracties van de vrouw.
Het foetale cardiotocografie-examen moet worden gedaan in klinieken of verloskundige eenheden, die apparaten en artsen bevatten die zijn voorbereid op het examen en kosten gemiddeld R $ 150 reais, afhankelijk van de kliniek en de plaats waar het wordt gedaan.
Hoe het is gedaan
Om foetale cardiotocografie uit te voeren, worden elektroden met sensoren op de punt geplaatst, vastgehouden door een soort riem over de buik van de vrouw, die alle activiteit in de baarmoeder vastleggen, of de hartslag van de baby, beweging of samentrekkingen van de baarmoeder.
Het is een examen dat de moeder of de foetus geen pijn of ongemak veroorzaakt, maar in sommige gevallen, wanneer wordt vermoed dat de baby weinig beweegt, kan het nodig zijn om een stimulans te geven om hem wakker te maken of te schudden. Cardiotocografie kan dus op 3 manieren worden gedaan:
- Basaal: het wordt gedaan met de vrouw in rust, zonder stimuli, alleen het observeren van de patronen van bewegingen en hartslag; Gestimuleerd: het kan worden gedaan in gevallen waarin het nodig is om te beoordelen of de baby beter zal reageren na een stimulus, wat een geluid kan zijn, zoals een hoorn, een trilling van een apparaat of de aanraking van een arts; Met overbelasting: in dit geval wordt de stimulus gemaakt met medicijnen die de samentrekking van de baarmoeder van de moeder kunnen intensiveren, waardoor het effect van deze weeën op de baby kan worden geëvalueerd.
Het examen duurt ongeveer 20 minuten en de vrouw gaat in rust zitten of liggen totdat de informatie van de sensoren wordt geregistreerd in de grafiek, op papier of op het computerscherm.
Als het klaar is
Foetale cardiotocografie kan alleen na 37 weken worden geïndiceerd voor een preventieve beoordeling van de hartslag van de baby.
In andere perioden kan het echter worden aangegeven in geval van verdenking van deze veranderingen bij de baby of wanneer het risico wordt verhoogd, zoals in de volgende situaties:
| Risicocondities voor zwangere vrouwen | Risicocondities bij de bevalling |
| Zwangerschapsdiabetes | Voortijdige levering |
| Ongecontroleerde arteriële hypertensie | Vertraagde levering, meer dan 40 weken |
| Pre-eclampsie | Weinig vruchtwater |
| Ernstige bloedarmoede | Veranderingen in de samentrekking van de baarmoeder tijdens de bevalling |
| Hart-, nier- of longziekten | Bloeden uit de baarmoeder |
| Veranderingen in bloedstolling | Meerdere tweelingen |
| Infectie | Placentale abruptie |
| Moeders leeftijd boven of onder aanbevolen | Zeer lange levering |
Met dit onderzoek is het dus mogelijk om zo snel mogelijk in te grijpen in het geval dat veranderingen in het welzijn van de baby worden vastgesteld, bijvoorbeeld veroorzaakt door verstikking, zuurstofgebrek, vermoeidheid of aritmieën.
Deze beoordeling kan worden gedaan tijdens verschillende zwangerschapsperioden, zoals:
- In het antepartum: het wordt op elk moment gedaan na 28 weken zwangerschap, bij voorkeur na 37 weken, om de hartslag van de baby te beoordelen. In het intrapartum: naast de hartslag evalueert het de bewegingen van de baby en de samentrekkingen van de baarmoeder van de moeder tijdens de bevalling.
De controles tijdens dit onderzoek maken deel uit van de reeks beoordelingen van foetale vitaliteit, evenals andere zoals doppler-echografie, die de bloedcirculatie in de placenta meet, en het foetale biofysische profiel, dat verschillende maatregelen neemt om de juiste ontwikkeling van de baby. Lees meer over de aangegeven testen voor het derde trimester van de zwangerschap.
Hoe het wordt geïnterpreteerd
Om het testresultaat te interpreteren, evalueert de verloskundige de grafische voorstelling die door de sensoren wordt gevormd, op de computer of op papier.
Dus, in geval van veranderingen in de vitaliteit van de baby, kan cardiotocografie identificeren:
1. Veranderingen in de foetale hartslag, die van de volgende typen kunnen zijn:
- Basale hartslag, die kan worden verhoogd of verlaagd; Abnormale hartslagvariaties, die schommelingen in het frequentiepatroon laten zien, gebruikelijk om op een gecontroleerde manier te variëren tijdens de bevalling; Versnellingen en vertragingen van de hartslagpatronen, die detecteert of de beats langzaam of versnellen geleidelijk of abrupt.
2. Veranderingen in de beweging van de foetus, die kunnen worden verminderd wanneer deze op lijden duidt;
3. Veranderingen in de samentrekking van de baarmoeder, waargenomen tijdens de bevalling.
Over het algemeen treden deze veranderingen op vanwege het gebrek aan zuurstof voor de foetus, wat een afname van deze waarden veroorzaakt. Dus in deze situaties zal de behandeling door de verloskundige worden aangegeven op basis van het tijdstip van de zwangerschap en de ernst van elk geval, wat kan zijn met wekelijkse monitoring, ziekenhuisopname of zelfs de noodzaak om te anticiperen op de bevalling, bijvoorbeeld met een keizersnede.
