PPD is de standaard screeningstest om de aanwezigheid van Mycobacterium tuberculosis- infectie te identificeren en dus te helpen bij de diagnose van tuberculose. Meestal wordt deze test uitgevoerd op mensen die in direct contact zijn geweest met patiënten die besmet zijn met de bacterie, zelfs als ze geen symptomen van de ziekte vertonen, vanwege het vermoeden van een latente infectie met tuberculose, wanneer de bacterie is geïnstalleerd maar de ziekte nog niet heeft veroorzaakt. Ontdek wat de symptomen van tuberculose zijn.
De PPD-test, ook bekend als de tuberculinehuidtest of Mantoux-reactie, wordt in klinische analyselaboratoria gedaan via een kleine injectie met eiwitten die zijn afgeleid van de bacteriën onder de huid, en moet bij voorkeur worden geëvalueerd en geïnterpreteerd door een longarts zodat het kan worden gedaan. juiste diagnose.
Wanneer de PPD positief is, is de kans groot dat de bacterie besmet raakt. Alleen de PPD-test is echter niet voldoende om de ziekte te bevestigen of uit te sluiten, dus in geval van vermoede tuberculose moet de arts andere tests bestellen, zoals bijvoorbeeld röntgenfoto's van de borst of sputumbacteriën.
Hoe het PPD-examen wordt uitgevoerd
Het PPD-examen wordt uitgevoerd in een klinisch analyselaboratorium door een gezuiverd eiwitderivaat (PPD) te injecteren, dat wil zeggen gezuiverde eiwitten die aanwezig zijn op het oppervlak van de tuberculosebacterie. De eiwitten worden gezuiverd zodat er geen ontwikkeling van de ziekte is bij mensen die de bacterie niet hebben, maar de eiwitten reageren bij mensen die geïnfecteerd of gevaccineerd zijn.
De stof wordt op de linker onderarm aangebracht en het resultaat moet 72 uur na het aanbrengen worden geïnterpreteerd, wat de tijd is die de reactie normaal gesproken nodig heeft. Daarom wordt het 3 dagen na het aanbrengen van het tuberculose-eiwit aanbevolen om terug te gaan naar de arts om het resultaat van de test te kennen, die ook rekening moet houden met de symptomen die door de persoon worden gepresenteerd.
Om het PPD-examen af te leggen, is het niet nodig om te vasten of speciale zorg te geven, het wordt alleen aanbevolen om de arts te informeren als u medicatie gebruikt.
Deze test kan worden uitgevoerd op kinderen, zwangere vrouwen of mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem, maar het moet niet worden uitgevoerd op mensen die mogelijk ernstige allergische reacties hebben, zoals necrose, ulceratie of ernstige anafylactische shock.
PPD examenresultaten
De resultaten van de PPD-test zijn afhankelijk van de grootte van de reactie op de huid, zoals weergegeven in de afbeelding en kunnen daarom zijn:
- Tot 5 mm: in het algemeen wordt het als een negatief resultaat beschouwd en duidt het daarom niet op een infectie met de tuberculosebacterie, behalve in specifieke situaties; 5 mm tot 9 mm: het is een positief resultaat, wat wijst op een infectie met tuberculosebacteriën, vooral bij kinderen jonger dan 10 jaar die al meer dan 2 jaar niet zijn gevaccineerd of gevaccineerd met BCG, mensen met HIV / AIDS, met verzwakte immuniteit of die tuberculose-littekens op de röntgenfoto van de borst hebben; 10 mm of meer: positief resultaat, wat wijst op infectie door tuberculosebacteriën.
In sommige situaties betekent de aanwezigheid van een huidreactie van meer dan 5 mm niet dat de persoon is geïnfecteerd met de mycobacterium die tuberculose veroorzaakt. Mensen die bijvoorbeeld al zijn ingeënt tegen tuberculose (BCG-vaccin) of die een infectie hebben met andere soorten mycobacteriën, kunnen een huidreactie ervaren wanneer de test wordt uitgevoerd, een vals positief resultaat genoemd.
Een vals-negatief resultaat, waarbij de persoon de infectie door de bacterie heeft, maar geen reactie in de PPD vormt, kan optreden in gevallen van mensen met verzwakte immuniteit, zoals mensen met aids, kanker of het gebruik van immunosuppressiva, naast ondervoeding, ouder dan 65, uitdroging of met een ernstige infectie.
Vanwege de kans op valse resultaten, moet tuberculose niet worden gediagnosticeerd door deze test alleen te analyseren. De longarts moet aanvullende tests aanvragen om de diagnose te bevestigen, zoals radiografie van de borst, immunologische tests en uitstrijkmicroscopie, een laboratoriumtest waarbij het monster van de patiënt, meestal sputum, de bacil is die de ziekte veroorzaakt. Deze tests moeten ook worden besteld, zelfs als de PPD negatief is, omdat deze test alleen niet kan worden gebruikt om de diagnose uit te sluiten.
