Paraparesis: wat het is en hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Paraparese is een aandoening die wordt gekenmerkt door het onvermogen om de onderste ledematen gedeeltelijk te verplaatsen, wat kan gebeuren als gevolg van genetische veranderingen, schade aan de wervelkolom of virale infecties, wat resulteert in moeite met lopen, urineproblemen en spierspasmen.

Symptomen kunnen op elk moment in het leven optreden, met moeite met lopen vanwege het verlies van kracht en spieruithoudingsvermogen. Bovendien kunnen er spierspasmen zijn, problemen met erectie en urineproblemen.

Paraparesis kan niet worden genezen, maar behandeling is essentieel om de kwaliteit van leven van de persoon te verbeteren en de symptomen te verminderen. Fysieke activiteiten en fysiotherapie zijn aangewezen.

Wat veroorzaakt paraparese

Gedeeltelijke verlamming van de onderste ledematen kan worden ingedeeld volgens hun oorzaak in twee hoofdtypen:

• Erfelijke spastische paraparesis, die wordt gekenmerkt door genetische en erfelijke veranderingen die schade of progressieve degeneratie van de zenuwbanen veroorzaken. De symptomen van dit type paraparese kunnen op elke leeftijd optreden, maar het verschijnt meestal tussen de 10 en 40 jaar en wordt gekenmerkt door de verzwakking en progressieve verstijving van de benen. Tropische spastische paraparesis, waarbij gedeeltelijke verlamming van de onderste ledematen optreedt als gevolg van infectie door het HTLV-1-virus en de symptomen meestal tijd vergen om te verschijnen, in het algemeen opgemerkt tussen 40 en 50 jaar.

Naast de genetische en infectieuze oorzaak, kan paraparese ook optreden vanwege een situatie die leidt tot frequente compressie van de ledematen of ruggenmergletsel, zoals auto-ongelukken, paardenvallen en hernia, bijvoorbeeld, naast het kunnen gevolg van multiple sclerose.

Belangrijkste symptomen

De symptomen van paraparese kunnen op elk moment verschijnen, vooral als het wordt veroorzaakt door genetische veranderingen, en de symptomen kunnen al in het eerste levensjaar verschijnen. De symptomen zijn progressief en beïnvloeden de onderste ledematen, de belangrijkste zijn:

• Progressieve spierzwakte en -stijfheid; Spierspasmen in sommige gevallen; Moeilijkheden in evenwicht; Urineproblemen; Erectiestoornissen; Moeilijkheden met lopen; Rugpijn die kan uitstralen naar de benen.

Afhankelijk van de ernst van de symptomen kan de persoon de behoefte voelen om bijvoorbeeld een kruk of rolstoel te gebruiken. Overleg met een orthopedist of huisarts is aangewezen wanneer de eerste indicatieve symptomen van paraparese verschijnen, omdat het op deze manier mogelijk is om diagnostische tests uit te voeren en een behandeling tot stand te brengen, waardoor de evolutie van de ziekte wordt voorkomen.

Meestal wordt paraparese gediagnosticeerd door ziekten met vergelijkbare symptomen uit te sluiten, zoals multiple sclerose, bijvoorbeeld, naast beeldvorming door magnetische resonantie van de hersenen en het ruggenmerg en elektromyografie, een onderzoek dat spieren en zenuwen door het vastleggen van de geleiding van de elektrische impuls die door de apparatuur wordt gegenereerd. Begrijp hoe de elektromyografie wordt gedaan.

In het geval van erfelijke paraparese kunnen genetische tests worden gevraagd om te controleren op de aanwezigheid van een mutatie, evenals familiegeschiedenis, zodat kan worden gezien of naaste familieleden de verandering of symptomen van de ziekte hebben.

Is paraplegie hetzelfde als paraparesis?

Ondanks het aangeven van verlamming van de onderste ledematen, zijn paraplegie en paraparese verschillend. Paraparese komt overeen met een gedeeltelijk onvermogen om de onderste ledematen te verplaatsen waarvan de symptomen op elk moment in het leven kunnen verschijnen, omdat de ziekte erfelijk kan zijn of door een virus kan worden veroorzaakt.

In het geval van dwarslaesie is de verlamming van de onderste ledematen volledig, dat wil zeggen dat de persoon zijn benen niet op elk moment kan bewegen en afhankelijk wordt van de rolstoel. Deze situatie gebeurt meestal als gevolg van ruggenmergletsels en resulteert niet alleen in het gebrek aan mobiliteit van de onderste ledematen, maar ook in het onvermogen om de urine en de darm te beheersen. Begrijp wat paraplegie is.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Paraparesis is niet te genezen, dus de behandeling wordt gedaan met het doel de symptomen te verlichten, en het wordt meestal door de arts aanbevolen om medicijnen te gebruiken die pijn en spierspasmen kunnen verlichten, zoals bijvoorbeeld Baclofen. Bovendien worden fysiotherapiesessies aanbevolen.

Fysiotherapie is essentieel bij de behandeling van paraparese, omdat de uitgevoerde oefeningen helpen om de mobiliteit van de ledematen te behouden en spierkracht, mobiliteit en weerstand te stimuleren, en helpen bij het voorkomen van krampen en spasmen.