- Spaanse griep symptomen
- Oorzaak van Spaanse griep
- Hoe de behandeling werd uitgevoerd
- Preventie van Spaanse griep
De Spaanse griep was een ziekte die werd veroorzaakt door een mutatie van het griepvirus die leidde tot de dood van meer dan 50 miljoen mensen, die de hele wereldbevolking trof tussen de jaren 1917 en 1918, tijdens de eerste wereldoorlog.
Aanvankelijk verscheen de Spaanse griep alleen in Europa en de Verenigde Staten, maar binnen een paar maanden verspreidde deze zich naar de rest van de wereld, met gevolgen voor India, Zuidoost-Azië, Japan, China, Midden-Amerika en zelfs Brazilië, waar meer 10.000 mensen in Rio de Janeiro en 2.000 in São Paulo.
De Spaanse griep was niet te genezen, maar de ziekte verdween rond 1918 en sinds die tijd zijn er geen gevallen van de ziekte meer geregistreerd.
Spaanse griep symptomen
Het Spaanse griepvirus had het vermogen om verschillende systemen van het lichaam te beïnvloeden, dat wil zeggen dat het symptomen kon veroorzaken wanneer het de luchtwegen, het zenuwstelsel, de spijsvertering, de nieren of de bloedsomloop bereikte. De belangrijkste symptomen van de Spaanse griep zijn dus:
- Spier- en gewrichtspijn; Intense hoofdpijn; Slapeloosheid; Koorts boven 38 °; Overmatige vermoeidheid; Moeilijkheden met ademhalen; Gevoel van kortademigheid; Ontsteking van het strottenhoofd, keelholte, luchtpijp en bronchiën; Longontsteking; Buikpijn; hartslag; Proteïnurie, dat is de verhoogde concentratie van eiwitten in de urine; Nefritis.
Na een paar uur na het begin van de symptomen, kunnen patiënten met Spaanse griep bruine vlekken op hun gezicht, blauwachtige huid, bloed ophoesten en bloed uit de neus en oren hebben.
Oorzaak van Spaanse griep
De Spaanse griep werd veroorzaakt door een willekeurige mutatie in het griepvirus, H1N1, dat gemakkelijk werd overgedragen van persoon op persoon door contact, hoesten en lucht.
Hoe de behandeling werd uitgevoerd
Een behandeling voor Spaanse griep is niet ontdekt en het was alleen raadzaam om te rusten en voldoende voeding en hydratatie te behouden. Er waren dus maar weinig patiënten genezen, afhankelijk van hun immuunsysteem.
Omdat er op dat moment geen vaccin tegen het virus was, werd de behandeling gedaan om de symptomen te bestrijden en werd meestal voorgeschreven door de arts aspirine, een ontstekingsremmer die wordt gebruikt om pijn te verlichten en de koorts te verlagen.
De mutatie van het gewone influenzavirus van 1918 is vergelijkbaar met die welke is ontstaan in gevallen van aviaire influenza (H5N1) of varkensgriep (H1N1). Omdat het in deze gevallen niet eenvoudig was om het organisme te identificeren dat de ziekte veroorzaakte, was het niet mogelijk om een effectieve behandeling te vinden, waardoor de ziekte in de meeste gevallen fataal werd.
Preventie van Spaanse griep
Om de overdracht van het Spaanse griepvirus te voorkomen, werd aanbevolen om niet in openbare plaatsen te zijn met veel mensen, zoals theaters of scholen, en om deze reden werden sommige steden verlaten.
Tegenwoordig is jaarlijkse vaccinatie de beste manier om griep te voorkomen, omdat de virussen het hele jaar door willekeurig muteren om te overleven. Naast het vaccin zijn er antibiotica, die in 1928 zijn verschenen en die door de arts kunnen worden voorgeschreven om het optreden van bacteriële infecties na de griep te voorkomen.
Het is ook belangrijk om erg drukke omgevingen te vermijden, omdat het griepvirus gemakkelijk van persoon tot persoon kan worden overgedragen. Hier leest u hoe u griep kunt voorkomen.
Bekijk ook de volgende video en begrijp hoe een epidemie kan ontstaan en hoe deze kan worden voorkomen:
