- Wie heeft palliatieve zorg nodig
- Wat is het verschil tussen palliatieve zorg en euthanasie?
- Hoe palliatieve zorg te ontvangen
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is palliatieve zorg een reeks zorg, gemaakt voor de persoon die lijdt aan een ernstige of ongeneeslijke ziekte, en ook zijn familie, met als doel zijn lijden te verlichten, het welzijn te verbeteren zijn en kwaliteit van leven.
De soorten zorg die hierbij betrokken kunnen zijn, zijn:
- Lichamelijk: gebruikt om fysieke symptomen te behandelen die ongemakkelijk kunnen zijn, zoals pijn, kortademigheid, braken, zwakte of slapeloosheid, bijvoorbeeld; Psychologisch: zorg voor gevoelens en andere negatieve psychologische symptomen, zoals angst of verdriet; Sociaal: ondersteuning bieden bij het beheer van conflicten of sociale obstakels die de zorg kunnen schaden, zoals het ontbreken van iemand om zorg te verlenen; Spiritueel: herkennen en ondersteunen met betrekking tot kwesties zoals het aanbieden van religieuze hulp of begeleiding in relatie tot de betekenis van leven en dood.
Al deze zorg kan niet alleen door de arts worden aangeboden, het is noodzakelijk dat er een team bestaat uit artsen, verpleegkundigen, psychologen, maatschappelijk werkers en verschillende andere professionals zoals fysiotherapeuten, ergotherapeuten, voedingsdeskundigen en een geestelijk verzorger.
In Brazilië wordt palliatieve zorg al door veel ziekenhuizen aangeboden, vooral die met oncologische diensten, maar dit soort zorg zou idealiter beschikbaar moeten zijn in algemene ziekenhuizen, poliklinieken en zelfs thuis.
Wie heeft palliatieve zorg nodig
Palliatieve zorg is geïndiceerd voor alle mensen die lijden aan een levensbedreigende ziekte die in de loop van de tijd verergert en die ook bekend staat als een terminale ziekte.
Het is dus niet waar dat deze zorg wordt uitgevoerd wanneer er niet langer "niets te doen is", omdat essentiële zorg nog steeds kan worden geboden voor het welzijn en de kwaliteit van het leven van de persoon, ongeacht hun levensduur.
Enkele voorbeelden van situaties waarin palliatieve zorg wordt toegepast, hetzij voor volwassenen, ouderen of kinderen, zijn onder meer:
- Kanker; Neurologische degeneratieve ziekten zoals Alzheimer, Parkinson, multiple sclerose of amyotrofische laterale sclerose; Andere chronische degeneratieve ziekten, zoals ernstige artritis; Ziekten die leiden tot orgaanfalen, zoals chronische nierziekte, terminale hartziekte, longziekte, leverziekte, onder andere; AIDS Alle andere levensbedreigende situaties, zoals ernstig hoofdtrauma, onomkeerbare coma, genetische ziekten of ongeneeslijke aangeboren ziekten.
Palliatieve zorg dient ook voor de zorg voor en ondersteuning van de familieleden van mensen die aan deze ziekten lijden, door ondersteuning te bieden met betrekking tot hoe zorg moet worden besteed, het oplossen van sociale problemen en voor een betere uitwerking van rouw, zoals situaties waarin we ons inzetten voor voor iemand zorgen of omgaan met de mogelijkheid om een geliefde te verliezen, is moeilijk en kan veel leed veroorzaken bij familieleden.
Wat is het verschil tussen palliatieve zorg en euthanasie?
Hoewel euthanasie voorstelt om op de dood te anticiperen, ondersteunt palliatieve zorg deze praktijk, die illegaal is in Brazilië. Ze willen echter ook de dood niet uitstellen, maar stellen eerder voor om de ongeneeslijke ziekte zijn natuurlijke weg te laten volgen, en daarvoor biedt het alle ondersteuning zodat elk lijden wordt vermeden en behandeld, wat een waardig einde van het leven oplevert. Begrijp wat de verschillen zijn tussen euthanasie, orthothanasie en dysthanasie.
Dus, ondanks het niet goedkeuren van euthanasie, ondersteunt palliatieve zorg ook niet de praktijk van behandelingen die als nutteloos worden beschouwd, dat wil zeggen behandelingen die alleen bedoeld zijn om het leven van de persoon te verlengen, maar die het niet zullen genezen, wat pijn en invasie veroorzaakt privacy.
Hoe palliatieve zorg te ontvangen
Palliatieve zorg wordt door de arts aangegeven, maar om ervoor te zorgen dat het op het juiste moment wordt gedaan, is het belangrijk om te praten met het medische team dat de patiënt vergezelt en hun interesse in dit soort zorg te tonen. Daarom is een duidelijke en openhartige communicatie tussen de patiënt, familie en artsen over de diagnose- en behandelingsopties voor elke ziekte van groot belang om deze problemen te definiëren.
Er zijn manieren om deze verlangens te documenteren, door middel van documenten genaamd "Advance Directives of Will", die de persoon in staat stellen om hun artsen te informeren over de gezondheidszorg die ze willen, of die ze niet willen ontvangen, in het geval, om welke reden dan ook, dat ze zich bevinden niet in staat om behandelwensen uit te drukken.
Aldus adviseert de Federale Raad voor Geneeskunde dat de registratie van de wilsverklaring kan worden gedaan door de arts die de patiënt vergezelt, in zijn medisch dossier of in het medisch dossier, zolang dit uitdrukkelijk is toegestaan, zonder dat getuigen of handtekeningen vereist zijn, zoals de arts, door zijn beroep heeft hij publiek vertrouwen en zijn daden hebben een juridisch en juridisch effect.
Het is ook mogelijk om een document, genaamd Vital Testament, in een notaris te schrijven en te registreren, waarin de persoon deze wensen kan verklaren, bijvoorbeeld de wens om niet te worden onderworpen aan procedures zoals het gebruik van ademhalingsapparatuur, voeden met sondes of passeren door een cardio-pulmonale reanimatieprocedure, bijvoorbeeld. In dit document is het ook mogelijk om een persoon met vertrouwen aan te geven om beslissingen te nemen over de richting van de behandeling wanneer hij niet langer zijn keuzes kan maken.
