Elektroforese: wat het is, waar het voor is en hoe het wordt gedaan

Elektroforese is een laboratoriumtechniek uitgevoerd met als doel moleculen te scheiden op basis van hun grootte en elektrische lading, zodat de diagnose van ziekten kan worden gesteld, eiwitexpressie kan worden geverifieerd of micro-organismen kunnen worden geïdentificeerd.

Elektroforese is een eenvoudige en goedkope procedure die wordt gebruikt in laboratoriumroutines en in onderzoeksprojecten. Afhankelijk van het doel van elektroforese kan het nodig zijn om andere tests en onderzoeken uit te voeren om bijvoorbeeld een diagnose te stellen.

Waar is het voor

Elektroforese kan worden uitgevoerd voor verschillende doeleinden, zowel in onderzoeksprojecten als in diagnose, omdat het een eenvoudige en goedkope techniek is. Aldus kan elektroforese worden uitgevoerd om:

• Identificeer virussen, schimmels, bacteriën en parasieten, de meest voorkomende is deze toepassing in onderzoeksprojecten; Vaderschapstest; Controleer de expressie van eiwitten; Identificeer mutaties, bijvoorbeeld nuttig bij de diagnose van leukemie; Analyseer de soorten circulerende hemoglobine, zijnde nuttig bij de diagnose van sikkelcelanemie; Beoordeel de hoeveelheid eiwitten in het bloed.

Afhankelijk van het doel van elektroforese, kan het nodig zijn om andere aanvullende tests uit te voeren voor de arts om de diagnose te voltooien.

Hoe het is gedaan

Om de elektroforese te doen, is de gel nodig, die van polyacrylamide of agarose kan zijn, afhankelijk van het doel, elektroforesebuffer en vat, molecuulgewichtsmarkering en een fluorescerende kleurstof, naast een UV- of LED-lichtapparatuur, ook bekend als transilluminator.

Na het bereiden van de gel moet een specifiek voorwerp worden geplaatst zodat de putjes in de gel worden gemaakt, in de volksmond de kam genoemd, en laat de gel bezinken. Wanneer de gel klaar is, breng je de stoffen gewoon aan op de putjes. Daarvoor moet een molecuulgewichtsmarker in een van de putjes worden geplaatst, een positieve controle, wat de stof is die bekend is wat het is, een negatieve controle, die de geldigheid van de reactie garandeert, en de te analyseren monsters. Alle monsters moeten worden gemengd met een fluorescerende kleurstof, omdat op deze manier de banden op de transilluminator zichtbaar kunnen worden gemaakt.

De gel met de monsters moet in het elektroforesevat worden geplaatst, dat de specifieke bufferoplossing bevat, en vervolgens wordt het apparaat ingeschakeld zodat er elektrische stroom is en bijgevolg potentiaalverschil, wat belangrijk is voor de scheiding van deeltjes volgens hun lading en grootte. De elektroforetische looptijd varieert afhankelijk van het doel van de procedure en kan tot 1 uur duren.

Na de vastgestelde tijd is het mogelijk om het resultaat van de elektroforetische doorloop door de transilluminator te bekijken. Wanneer de gel onder UV- of LED-licht wordt geplaatst, is het mogelijk om het bandpatroon te visualiseren: hoe groter het molecuul, hoe kleiner de migratie, hoe dichter bij de put, terwijl hoe lichter het molecuul, hoe groter het migratiepotentieel.

Om de reactie te valideren, moeten de banden van de positieve controle worden gevisualiseerd en mag niets in de negatieve controle worden gevisualiseerd, omdat dit anders een indicatie is dat er verontreiniging was en het hele proces moet worden herhaald.

Soorten elektroforese

Elektroforese kan worden uitgevoerd voor verschillende doeleinden en, afhankelijk van het doel, kunnen verschillende soorten gel worden gebruikt, de meest voorkomende is polyacrylamide en agarose.

Elektroforese om micro-organismen te identificeren komt vaker voor in onderzoekslaboratoria, maar voor diagnostische doeleinden kan elektroforese worden gebruikt om hematologische ziekten en ziekten te identificeren die evolueren met de toename van de hoeveelheid eiwitten, de belangrijkste soorten elektroforese:

1. Hemoglobine-elektroforese

Hemoglobine-elektroforese is een laboratoriumtechniek die wordt uitgevoerd om de verschillende soorten hemoglobine die in het bloed circuleren te identificeren, waardoor de aanwezigheid van ziekten in verband met hemoglobinesynthese kan worden geïdentificeerd. Het type hemoglobine wordt geïdentificeerd door middel van elektroforese bij een specifieke pH, idealiter tussen 8, 0 en 9, 0, waarbij een patroon van banden wordt geverifieerd dat kan worden vergeleken met het normale patroon, waardoor de aanwezigheid van abnormale hemoglobines kan worden geïdentificeerd.

Waarvoor wordt het gedaan: hemoglobine-elektroforese wordt gedaan om ziekten gerelateerd aan hemoglobinesynthese te onderzoeken en te diagnosticeren, zoals sikkelcelanemie en hemoglobine C-ziekte, en is daarnaast nuttig bij het onderscheiden van thalassemie. Leer hoe hemoglobine-elektroforese te interpreteren.

2. Eiwitelektroforese

Eiwitelektroforese is een onderzoek op verzoek van de arts om de hoeveelheid eiwitten te beoordelen die in het bloed circuleren en dus om ziekten te identificeren. Deze test wordt gedaan op basis van een bloedmonster, dat wordt gecentrifugeerd om het plasma te verkrijgen, het deel van het bloed dat onder andere bestaat uit eiwitten.

Na elektroforese kan een patroon van banden worden gevisualiseerd en vervolgens een grafiek waarin de hoeveelheid van elke fractie van eiwitten wordt aangegeven, hetgeen fundamenteel is voor de diagnose.

Waarvoor wordt het gedaan: Eiwitelektroforese stelt de arts in staat om het optreden van multipel myeloom, uitdroging, cirrose, ontsteking, leverziekte, pancreatitis, lupus en hypertensie te onderzoeken volgens het bandpatroon en de grafiek in het onderzoeksrapport.

Begrijp hoe het wordt gedaan en hoe het resultaat van eiwitelektroforese te begrijpen.