Eosinofilie: wat het is en de belangrijkste oorzaken

Eosinofilie komt overeen met een toename van het aantal eosinofielen dat in het bloed circuleert, met een bloedtelling boven de referentiewaarde, die normaal tussen 0 en 500 eosinofielen per µL bloed is. Deze situatie komt vaak voor als reactie van het organisme op parasitaire infecties of als gevolg van allergieën, maar het kan ook te wijten zijn aan ernstige ziekten waarbij bloedcellen betrokken zijn, zoals bijvoorbeeld lymfomen.

Eosinofielen zijn cellen afgeleid van de myeloblast, een cel geproduceerd door het beenmerg, waarvan de belangrijkste functie is het lichaam te verdedigen tegen infectieuze agentia. Ondanks dat het belangrijk is voor het goed functioneren van het immuunsysteem, worden eosinofielen in een lagere concentratie in het bloed aangetroffen dan andere cellen die verantwoordelijk zijn voor de afweer van het lichaam. Meer informatie over eosinofielen.

Wat kan eosinofilie veroorzaken

Eosinofilie veroorzaakt normaal gesproken geen tekenen of symptomen en wordt alleen waargenomen door een volledige bloedtelling uit te voeren, waarbij een verandering in de relatieve en absolute hoeveelheid eosinofielen wordt geverifieerd. Eosinofilie kan worden ingedeeld volgens de ernst ervan in:

• Milde eosinofilie, dat wil zeggen wanneer er tussen 500 en 1500 eosinofielen per µL bloed zijn; Matige eosinofilie, wanneer tussen 1500 en 5000 eosinofielen µL bloed zijn geverifieerd; Ernstige eosinofilie, waarbij meer dan 5000 eosinofielen µL bloed zijn geïdentificeerd.

Hoe groter het aantal eosinofielen dat in de bloedtest is geïdentificeerd, hoe groter de ernst van de ziekte en het is belangrijk om de andere laboratoriumparameters te analyseren die door de arts worden gevraagd om tot een diagnostische conclusie te komen en de juiste behandeling te starten.

Wanneer alleen de hoeveelheid eosinofielen in het bloedbeeld is gewijzigd en geen ander onderzoek is gewijzigd, kan het worden aanbevolen om het onderzoek te herhalen om te zien of de eosinofilie overblijft, anders wordt er geen rekening mee gehouden.

De belangrijkste oorzaken van eosinofilie zijn:

1. Infectie door parasieten

Infectie door parasieten is een belangrijke oorzaak van eosinofilie, vooral wanneer de parasieten een deel van hun levenscyclus in de longen uitvoeren, zoals in het geval van Ascaris lumbricoides , Necator americanus , Ancylostoma duodenale en Strongyloides stercoralis . Deze parasieten veroorzaken intense eosinofilie en longinfiltraten, kenmerkend voor het syndroom van Loeffler, waarbij er een droge hoest en progressieve kortademigheid kan zijn vanwege de grote hoeveelheid eosinofielen in de longen.

Kijk hoe u het Loeffler-syndroom kunt identificeren.

Wat te doen: Als er een vermoeden van infectie door parasieten bestaat, wordt aanbevolen om, naast het volledige bloedbeeld, het parasitologisch onderzoek van ontlasting en de meting van CRP in het bloed uit te voeren. Bovendien kan de arts röntgenfoto's van de borst bestellen om te controleren op longinfiltraten. Bij het bevestigen van de infectie, beveelt de arts behandeling aan met antiparasitaire geneesmiddelen volgens de parasiet die verantwoordelijk is voor de ziekte, en het is belangrijk dat de behandeling wordt voortgezet, zelfs als er geen symptomen zijn, om herhaling van de ziekte en complicaties te voorkomen.

2. Allergieën

Eosinofilie is ook heel gebruikelijk als gevolg van allergische reacties, zoals ademhaling, contact, voedsel of medicatie, met de afgifte van de inhoud ervan aan de extracellulaire omgeving in een poging om het middel dat verantwoordelijk is voor de allergie te bestrijden.

Wat te doen: Het wordt aanbevolen dat er maatregelen worden genomen om allergie te bestrijden, zoals het vermijden van contact met de stof die allergie veroorzaakt, naast antihistaminica, die helpen bij het verlichten van allergiesymptomen. In sommige gevallen, wanneer de allergie niet weggaat, zelfs met antihistaminica, kan het worden aanbevolen om corticosteroïden te nemen. Daarnaast is het belangrijk om een ​​allergoloog te raadplegen, zodat de behandeling gerichter kan zijn.

In sommige gevallen kan, naast het aantal bloedcellen, ook de dosering van immunoglobuline E of IgE, een eiwit dat in lage concentraties in het bloed aanwezig is, maar met een verhoogde hoeveelheid allergieën, worden gevraagd. Meer informatie over IgE.

3. Huidziekten

Sommige huidziekten kunnen ook leiden tot een toename van het aantal eosinofielen, zoals in het geval van pemphigus, granulomateuze dermatitis en eosinofiele fasciitis. In de meeste gevallen kunnen huidziekten worden geïdentificeerd door rode of witte vlekken op de huid die al dan niet schilferig zijn, pijn of jeuk veroorzaken.

Wat te doen: als er tekenen zijn van een verandering van de huid, wordt het aanbevolen dat de persoon een dermatoloog raadpleegt zodat deze verandering kan worden onderzocht en de juiste behandeling kan worden gestart.

4. Hodgkin-lymfoom

Hodgkin-lymfoom is een type kanker dat lymfocyten beïnvloedt, de belangrijkste afweercellen van het lichaam, met het verschijnen van water in de nek, gewichtsverlies zonder duidelijke reden, gewichtsverlies, jeuk in het lichaam en koorts aanhoudende hoog.

Bij dit type lymfoom is er een grote afname van het aantal lymfocyten, lymfopenie genaamd, en in een poging om het immuunsysteem van de persoon opnieuw op te bouwen, vindt een grotere productie van eosinofielen plaats, kenmerkend voor eosinofilie.

Leer de symptomen van Hodgkin-lymfoom herkennen.

Wat te doen: in deze gevallen is het erg belangrijk dat de persoon de behandeling volgt volgens de richtlijnen van de oncoloog, omdat het meestal nodig is om chemotherapie en radiotherapie te ondergaan. In sommige gevallen kan beenmergtransplantatie nodig zijn in een poging de normale productie van bloedcellen te herstellen.