Schistosomiasis: symptomen, cyclus en behandeling

Schistosomiasis, in de volksmond bekend als schistosis, waterbuik of slakziekte, is een besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door de parasiet Schistosoma mansoni , die kan worden aangetroffen in water uit rivieren en meren en de huid van mensen kan binnendringen en aanvankelijk roodheid kan veroorzaken. en jeukende huid, spierzwakte en pijn, bijvoorbeeld.

Schistosomiasis komt vaker voor in tropische omgevingen waar er geen elementaire sanitaire voorzieningen zijn en er een grote hoeveelheid slakken is, omdat deze dieren worden beschouwd als tussengastheren van Schistosoma , dat wil zeggen dat de parasiet tijd in de slak moet doorbrengen om zich te ontwikkelen en de infectieuze fase voor mensen.

Tekenen en symptomen van schistosomiasis

In de meeste gevallen is schistosomiasis asymptomatisch, maar de door de parasiet geïnfecteerde persoon kan initiële tekenen en symptomen ontwikkelen die de eerste fase van de ziekte kenmerken, ook wel de acute fase genoemd, waarvan de belangrijkste zijn:

Roodheid en jeuk waar de parasiet is doorgedrongen; Koorts; Zwakte; Hoest; Spierpijn; Gebrek aan eetlust; Diarree of constipatie; Ziekte en braken; Rillingen.

Naarmate de parasiet zich in het lichaam ontwikkelt en zich verplaatst naar de portale circulatie, een systeem van aderen dat bloed van de buikorganen naar de lever brengt, kunnen er ernstiger tekenen en symptomen optreden, kenmerkend voor de tweede fase van de ziekte, ook wel de chronische fase genoemd, die wordt gekenmerkt door:

Aanwezigheid van bloed in de ontlasting; Krampen; Buikpijn; Duizeligheid, Gewichtsverlies; Ascites, ook wel waterbarrage genoemd; Hartkloppingen; Verhardende en vergrote lever; Vergrote milt; Cirrose; Bloeding door scheuren van de slokdarmaders.

Om het ontstaan van de ernstigste symptomen van schistosomiasis te voorkomen, is het belangrijk dat de diagnose bij voorkeur nog steeds in de acute fase van de ziekte wordt gesteld. De diagnose wordt gesteld door ontlasting gedurende 3 dagen te onderzoeken, waarin Schistosoma mansoni- eieren worden doorzocht . Bovendien kan een compleet bloedbeeld en meting van leverenzymen, zoals ALT en AST, die meestal worden gewijzigd, worden aangevraagd, naast beeldvormende tests, zoals bijvoorbeeld abdominale echografie, om de toename en werking van de lever en milt.

Schistosoma mansoni- cyclus

Infectie door Schistosoma mansoni vindt plaats door contact met besmet water, d.w.z. als plaatsen waar grote hoeveelheden slakken zijn, waardoor de afgifte van evolutionaire vormen wordt bevorderd die zich in water naar mensen kunnen verplaatsen en de huid kunnen binnendringen. Daarom zijn boeren, vissers, vrouwen en kinderen kwetsbaarder voor het hebben van deze ziekte na vissen, wassen van kleding of baden in vervuild water.

De levenscyclus van schistosomiasis is complex en verloopt als volgt:

Schistosoma mansoni- eieren komen vrij in de ontlasting van geïnfecteerde mensen en hebben een levensverwachting van 24 uur in het geval van vloeibare ontlasting en 5 dagen in het geval van vaste ontlasting; De eieren komen bij het water uit door de temperatuur verhoogd, intens licht en hoeveelheid zuurstof uit het water, en laat de miracide vrij, die een van de evolutionaire vormen van Schistosoma mansoni is ; de in het water aanwezige miracidia worden aangetrokken tot de slakken vanwege stoffen die door deze weekdieren worden vrijgegeven; miracidia verliezen enkele van hun structuren, ontwikkelen zich tot het cercaria-stadium en worden in het water vrijgegeven; de cercariae worden in het water vrijgegeven, dringen de huid van mensen binnen; op het moment van penetratie verliezen de cercariae hun staart en worden schistosomules, die de bloedbaan bereiken; Schistosomules migreren naar de portale circulatie, waar ze rijpen tot volwassenheid; Volwassen wormen, mannen en vrouwen, migreren ram naar de darm, waar de eieren worden gelegd door de vrouwtjes; de eieren hebben ongeveer 1 week nodig om rijp te zijn, dat wil zeggen voordat de miracide zich vormt; het rijpe ei wordt vervolgens vrijgegeven in de ontlasting en, wanneer in contact met water, breekt uit, waardoor een nieuwe cyclus ontstaat.

Daarom is het gebruikelijk dat op plaatsen waar geen elementaire sanitaire voorzieningen aanwezig zijn, meerdere mensen in dezelfde gemeenschap besmet zijn met schistosomiasis, vooral als er veel slakken in de regio zijn, omdat dit dier een fundamentele rol speelt in de levenscyclus van de parasiet. Om deze cyclus te doorbreken en te voorkomen dat andere mensen besmet raken, moet contact met vervuild water en slakken worden voorkomen.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

De behandeling wordt meestal gedaan met antiparasitaire middelen zoals Praziquantel of Oxamniquina gedurende 1 of 2 dagen, waardoor de parasiet wordt gedood en geëlimineerd. Bovendien kan de arts het gebruik van corticosteroïde zalven aanbevelen om jeukende huid te verlichten, en het is ook aangewezen om te rusten, een goede hydratatie te behouden door drinkwater en pijnstillende middelen en koorts en krampen te verminderen.

Deze remedies mogen niet worden gebruikt tijdens de zwangerschap en als de vrouw borstvoeding geeft, mag ze na het innemen van deze geneesmiddelen gedurende 3 dagen geen borstvoeding geven omdat ze door de moedermelk gaan.

Bij mensen die de chronische fase ontwikkelen wanneer de lever, milt en darmen ernstig worden aangetast door de aanwezigheid van de parasiet, kunnen geneesmiddelen worden gebruikt om diarree en sclerotherapie van slokdarmvarices te beheersen en het gebruik van bètablokkers is belangrijk.

Schistosomiasis heeft een remedie

Schistosomiasis kan worden genezen wanneer de diagnose vroeg in de ziekte wordt gesteld en de behandeling zo snel mogelijk wordt gestart, omdat het mogelijk is om de parasiet te elimineren en het optreden van complicaties te voorkomen, zoals vergrote lever en milt, bloedarmoede en vertraging bijvoorbeeld in de ontwikkeling van het kind. Daarom moet het medicijn zo snel mogelijk worden gestart als u vermoedt dat de persoon wormen heeft.

Om erachter te komen of de persoon daadwerkelijk is genezen, kan de arts verzoeken dat een nieuwe ontlastingstest wordt gedaan in de 6e en 12e week na het starten van de behandeling. In sommige gevallen, om twijfel te voorkomen, vraagt de arts een rectale biopsie 6 maanden na het begin van de behandeling.

Zelfs als de remedie voor schistosomiasis is geverifieerd, verkrijgt de persoon geen immuniteit en kan deze opnieuw worden geïnfecteerd door de parasiet als deze in contact komt met besmet water.

Hoe te voorkomen dat besmet wordt

Preventie kan worden gedaan door elementaire hygiënemaatregelen zoals:

Vermijd contact met regen en vloedwater; loop niet op blote voeten op straat, op het land of in zoetwaterstromen; drink alleen drinkbaar, gefilterd of gekookt water.

Deze voorzorgsmaatregelen moeten voornamelijk worden genomen op plaatsen waar geen adequate sanitaire voorzieningen aanwezig zijn en het riool in de open lucht loopt.