Het albumine-onderzoek is bedoeld om de algemene voedingsstatus van de patiënt te verifiëren en mogelijke nier- of leverproblemen te identificeren.
Albumine is het eiwit dat in de hoogste concentratie in het bloed aanwezig is, het wordt geproduceerd door de lever en zijn belangrijkste functies zijn het transporteren van hormonen, vitamines, voedingsstoffen en medicijnen, de pH reguleren en de osmotische balans van het lichaam handhaven, waardoor de hoeveelheid water in het bloed wordt gereguleerd. Aldus wordt de synthese van albumine door de lever gereguleerd door de voedingsstatus van de persoon, de hoeveelheid geproduceerde en in het lichaam circulerende hormonen en de pH van het bloed.
Het onderzoek van albumine wordt gevraagd wanneer er een vermoeden is van nier- en leverziekten, voornamelijk waarbij lage niveaus van albumine in het bloed worden geverifieerd, wat de arts ertoe brengt om aanvullende tests aan te vragen zodat hij de diagnose kan stellen.
In het geval van een vermoedelijke nierziekte, kan de arts een urinetest en meting van albumine in de urine bestellen, en de aanwezigheid van albumine in de urine, albuminurie genaamd, kan worden gecontroleerd en op nierbeschadiging wijzen. Meer informatie over albuminurie en belangrijkste oorzaken.
Referentiewaarden
Normale albumine-waarden kunnen variëren afhankelijk van het laboratorium waarin de test wordt uitgevoerd en ook naar leeftijd.
| Leeftijd | Referentiewaarde |
| 0 tot 4 maanden | 20 tot 45 g / L |
| 4 maanden tot 16 jaar | 32 tot 52 g / l |
| Vanaf 16 jaar | 35 tot 50 g / L |
Naast het variëren volgens het laboratorium en de leeftijd van de persoon, kunnen de waarden van albumine in het bloed ook worden beïnvloed door het gebruik van medicatie, diarree voor een lange periode, brandwonden en ondervoeding.
Waar is het voor
Het albumine-examen wordt door de arts gevraagd om de voedingsstatus van de persoon te beoordelen en te helpen bij de diagnose van nier- en leverziekten, en wordt voorafgaand aan de operatie gevraagd om de algemene toestand van de patiënt te controleren.
Normaal wordt albumine besteld samen met andere tests, zoals de meting van ureum, creatinine en totaal eiwit in het bloed, vooral wanneer er symptomen zijn van leverziekte, zoals geelzucht of nierziekte. Begrijp wat het is en hoe de test voor totale eiwitten in het bloed wordt uitgevoerd.
Om het albumine-onderzoek uit te voeren, is vasten niet nodig en wordt dit gedaan door een bloedmonster te analyseren dat in het laboratorium is verzameld. Het is belangrijk om het gebruik van medicijnen, zoals anabole steroïden, insuline en groeihormoon te informeren, omdat deze het testresultaat kunnen beïnvloeden.
Wat de resultaten betekenen
De verhoogde waarde van albumine in het bloed, ook wel hyperalbuminemie genoemd, is meestal gerelateerd aan uitdroging. Dit komt omdat bij uitdroging de hoeveelheid water in het lichaam afneemt, waardoor de hoeveelheid albumine en water verandert, wat wijst op een hogere concentratie albumine in het bloed.
Verlaagd albumine
De verminderde waarde van albumine, ook wel hypoalbuminemie genoemd, kan optreden als gevolg van verschillende situaties, zoals:
- Nierproblemen, waarbij de uitscheiding in de urine toeneemt; Darmveranderingen, die de opname ervan in de darm voorkomen; Ondervoeding, waarbij er geen juiste absorptie of voldoende inname van voedingsstoffen is, die de absorptie of productie van albumine verstoort; Ontsteking, voornamelijk gerelateerd aan de darm, zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.
Bovendien kunnen de verlaagde albumine-waarden in het bloed ook wijzen op leverproblemen, waarbij de productie van dit eiwit afneemt. Daarom kan de arts om aanvullende tests vragen om de gezondheid van de lever te beoordelen. Kijk welke testen de lever beoordelen.
