- Hoe het Electroneuromyography-examen wordt gedaan
- Waar is het voor
- Welke ziekten detecteert de test
- Hoe het examen voor te bereiden
- Wie zou niet moeten doen
- Mogelijke risico's
Electroneuromyography (ENMG) is een examen dat de aanwezigheid van laesies beoordeelt die zenuwen en spieren beïnvloeden, zoals kan gebeuren bij ziekten zoals amyotrofische laterale sclerose, diabetische neuropathie, carpaal tunnelsyndroom of guillain-barréziekte, bijvoorbeeld belangrijk om de arts te helpen de diagnose te bevestigen en de beste behandeling te plannen.
Deze test kan de geleiding van een elektrische impuls in een zenuw registreren en de activiteit van de spier tijdens een bepaalde beweging evalueren en in het algemeen worden de onderste of bovenste ledematen, zoals benen of armen, geëvalueerd.
Hoe het Electroneuromyography-examen wordt gedaan
Het examen wordt uitgevoerd in 2 stappen:
- Elektroneurografie of neuroconductie: kleine sensoren worden strategisch op de huid geplaatst om bepaalde spieren of zenuwbanen te beoordelen, en vervolgens worden kleine elektrische prikkels gemaakt om activiteiten op die zenuwen en spieren te produceren, die door het apparaat worden gevangen. Deze stap kan ongemak veroorzaken vergelijkbaar met kleine slagen, maar die draaglijk zijn; Elektromyografie: een naaldvormige elektrode wordt in de huid ingebracht totdat deze de spier bereikt, om de activiteit direct te beoordelen. Hiervoor wordt de patiënt gevraagd enkele bewegingen uit te voeren terwijl de elektrode de signalen detecteert. In dit stadium is er een stekende pijn tijdens het inbrengen van de naald en kan er ongemak optreden tijdens het onderzoek, wat draaglijk is. Meer informatie over elektromyografie.
Het elektroneuromyografie-examen wordt gedaan door de arts en is beschikbaar in ziekenhuizen of gespecialiseerde klinieken. Dit examen wordt gratis gedaan door SUS en valt onder enkele gezondheidsplannen, of het kan privé worden gedaan voor een prijs van ongeveer 300 reais, die nogal variabel kan zijn, afhankelijk van de plaats waar het wordt uitgevoerd.
Waar is het voor
Electroneuromyografie wordt gebruikt om bepaalde ziekten te diagnosticeren die verband houden met zenuwimpulsen of elektrische spieractiviteit, om een geschikte behandeling te plannen. In sommige gevallen kan het ook nuttig zijn om het verloop van de ziekte te beoordelen.
Het elektromyogram is niet het standaardonderzoek voor de diagnose van zenuw- en spierziekten, maar het resultaat wordt geïnterpreteerd volgens de klinische geschiedenis van de patiënt en de neurologische examenresultaten.
Welke ziekten detecteert de test
Het elektroneuromyografie-onderzoek bestudeert het functioneren van zenuwen en spieren, die kunnen worden gewijzigd in situaties zoals:
- Polyneuropathie, veroorzaakt door diabetes of een ontstekingsziekte. Weet wat diabetische neuropathie is en hoe het te behandelen; Progressieve spieratrofie; Hernia of andere radiculopathieën, die schade aan de wervelkolom veroorzaken. Carpaal tunnel syndroom. Leer hoe u dit syndroom kunt identificeren en behandelen; Gezichtsverlamming; Amyotrofische laterale sclerose. Begrijp wat amyotrofische laterale sclerose is; Poliomyelitis; Verandering in sterkte of gevoeligheid veroorzaakt door trauma of klap; Spierziekten, zoals myopathieën of spierdystrofieën.
Met de informatie die tijdens het examen is verkregen, kan de arts de diagnose bevestigen, de beste behandelingsvormen aangeven of, in sommige gevallen, de ernst en de evolutie van de ziekte volgen.
Hoe het examen voor te bereiden
Om de elektroneuromyografie uit te voeren, wordt aanbevolen om goed gevoed naar de examenplaats te gaan en losse of gemakkelijk verwijderde kleding te dragen, zoals rokken of shorts. Bevochtigende oliën of crèmes mogen niet binnen 24 uur voorafgaand aan het examen worden gebruikt, omdat deze cosmetica ervoor kan zorgen dat de elektroden harder kleven.
Het is belangrijk om de arts te informeren als u medicijnen gebruikt, omdat sommige, zoals antistollingsmiddelen, de test kunnen verstoren of contra-indiceren en als u een pacemaker hebt als u lijdt aan bloedaandoeningen, zoals hemofilie.
Bovendien moet eraan worden herinnerd dat elektroneuromyografie meestal aan beide kanten (beide benen of armen) wordt uitgevoerd, omdat het belangrijk is om de gevonden veranderingen tussen de aangedane zijde en de gezonde zijde te vergelijken.
Er zijn geen permanente effecten na het examen, dus het is mogelijk om normaal terug te keren naar de dagelijkse activiteiten.
Wie zou niet moeten doen
Elektroneuromografie levert geen gezondheidsrisico's op, maar is gecontra-indiceerd voor mensen die pacemakers gebruiken of die antistollingsmiddelen gebruiken, zoals bijvoorbeeld Warfarin, Marevan of Rivaroxaban. In deze gevallen moet u de arts informeren, die de contra-indicatie zal evalueren of wat voor soort behandeling kan worden gedaan.
Er zijn enkele absolute contra-indicaties voor het onderzoek, namelijk: de niet-medewerking van de patiënt om het onderzoek uit te voeren, de weigering van de patiënt om de procedure uit te voeren en de aanwezigheid van laesies op de plaats waar het onderzoek zou worden uitgevoerd.
Mogelijke risico's
Het elektroneuromyografie-examen is in de meeste gevallen veilig, maar er kunnen situaties zijn waarvan de procedure in gevaar kan zijn, zoals:
- Patiënten die worden behandeld met anticoagulantia; Bloedaandoeningen zoals hemofilie en bloedplaatjesaandoeningen; Ziekten die het immuunsysteem verzwakken, zoals AIDS, diabetes en auto-immuunziekten; Mensen met pacemakers; Actieve infectieuze laesies op de plaats waar de test zou worden uitgevoerd.
Het is dus belangrijk om de arts te informeren als u een van de aandoeningen heeft waarin het als een risico wordt beschouwd, naast het gebruik van medicijnen, zodat u het risico op complicaties kunt verminderen.
