Het oogonderzoek is een test die dient om de ogen, oogleden en traanbuizen te beoordelen om oogziekten, zoals bijvoorbeeld glaucoom of staar, te onderzoeken.
Over het algemeen wordt bij het oogheelkundig onderzoek de gezichtsscherptetest uitgevoerd, maar er kunnen andere, meer specifieke onderzoeken worden gedaan, zoals evaluatie van oogbewegingen of oogdruk, en omvat meestal het gebruik van specifieke machines of instrumenten, die geen pijn veroorzaken en niet vereisen enige voorbereiding voordat het examen wordt uitgevoerd.
Waar is het examen voor
Een compleet oogonderzoek omvat verschillende tests en de oogarts gebruikt verschillende instrumenten en lichten om de gezondheid van het oog van het individu te beoordelen.
Over het algemeen is de gezichtsscherptetest een van de meest bekende componenten van het oogheelkundig onderzoek, omdat deze in verschillende gevallen wordt gedaan, zelfs in wedstrijden, om bijvoorbeeld te werken of te rijden, en dient om het zichtpotentieel van de persoon te beoordelen wordt gedaan door een teken met letters van verschillende grootte of symbolen voor het individu te plaatsen en de patiënt probeert ze te lezen.
Het volledige oogonderzoek moet echter andere tests omvatten, zoals:
- Onderzoek van oogbewegingen: het dient om te beoordelen of de ogen zijn uitgelijnd en de arts kan de patiënt vragen om in verschillende richtingen te kijken, of een object, zoals een pen, te richten en de oogbewegingen waar te nemen; Fundoscopie: wordt gebruikt om veranderingen in het netvlies of de oogzenuw te diagnosticeren. De arts gebruikt een bijkomende lens om de patiënt te onderzoeken; Tonometrie: het dient om de druk in het oog te meten, door een blauw licht geprojecteerd op het oog van het individu en door contact met een meetapparaat of door een blaasapparaat; Beoordeling van traanwegen: de arts analyseert de hoeveelheid traan, de duurzaamheid ervan in het oog, de productie en de verwijdering ervan door oogdruppels en materialen.
Naast deze tests kan de oogarts de persoon adviseren om andere, meer specifieke tests uit te voeren, zoals geautomatiseerde keratoscopie, dagelijkse spanningscurve, retinale mapping, pachymetrie en visuele campimetrie, afhankelijk van de vermoedens die tijdens het oogonderzoek optreden.
Wanneer het examen afleggen
Het oogonderzoek varieert afhankelijk van de leeftijd van de persoon en de aanwezigheid of afwezigheid van problemen met het gezichtsvermogen, en mensen met problemen met het gezichtsvermogen moeten de oogarts minstens één keer per jaar raadplegen en, in geval van een verandering in het gezichtsvermogen, zoals Oogpijn of wazig zien, bijvoorbeeld, moeten zo snel mogelijk medisch advies inwinnen.
Iedereen zou echter routineoogonderzoek en een arts moeten hebben:
- Bij de geboorte: je moet de oogtest doen op de kraamafdeling of in een oogheelkunde Op 5-jarige leeftijd: voordat je naar school gaat, is het essentieel om het examen af te leggen om problemen met het gezichtsvermogen, zoals bijziendheid, te diagnosticeren die het leerproces kunnen belemmeren, en moet worden herhaald herhaal het examen jaarlijks gedurende deze periode; Tussen de 20 en 40 jaar oud: men moet proberen gedurende deze periode minstens twee keer naar de oogarts te gaan; Tussen de 40 en 65 jaar: het gezichtsvermogen moet om de 1-2 jaar worden beoordeeld, omdat het gezichtsvermogen van de ogen groter is; Na 65 jaar: het is belangrijk om de ogen elk jaar te evalueren.
Bovendien kan de arts frequentere en meer specifieke tests aanbevelen als de persoon diabetes, hoge bloeddruk, glaucoom heeft of een visueel veeleisende baan heeft, zoals het werken met kleine onderdelen of op de computer.
