Het T3-examen wordt door de arts gevraagd na gewijzigde resultaten van TSH of hormoon T4 of wanneer de persoon tekenen en symptomen van hyperthyreoïdie heeft, zoals nervositeit, gewichtsverlies, prikkelbaarheid en misselijkheid, bijvoorbeeld.
Het hormoon TSH is verantwoordelijk voor het stimuleren van de productie van T4, voornamelijk, dat wordt gemetaboliseerd in de lever om de meest actieve vorm, T3, te veroorzaken. Hoewel de meeste T3 is afgeleid van T4, produceert de schildklier ook dit hormoon, maar in kleinere hoeveelheden.
Het is niet nodig om gevast te worden om de test uit te voeren, maar sommige medicijnen kunnen het testresultaat verstoren, zoals bijvoorbeeld schildkliergeneesmiddelen en anticonceptiva. Daarom is het belangrijk om de arts op de hoogte te brengen, zodat er advies kan worden gegeven over de veilige suspensie van het medicijn om de test uit te voeren.
Waar is het voor
Het T3-examen wordt aangevraagd wanneer de resultaten van het TSH- en T4-examen worden gewijzigd of wanneer de persoon symptomen van hyperthyreoïdie heeft. Omdat het een hormoon is dat normaal in lage concentraties in het bloed wordt aangetroffen, wordt de T3-only dosering niet veel gebruikt om de schildklierfunctie te beoordelen, wat normaal wordt gevraagd wanneer er een bevestiging is van de diagnose van schildklierveranderingen of samen met TSH en T4. Ken andere tests die de schildklier evalueren.
Naast dat het nuttig is om te helpen bij de diagnose van hyperthyreoïdie, kan de T3-test ook worden besteld om de oorzaak van hyperthyreoïdie, zoals bijvoorbeeld de ziekte van Graves, te helpen identificeren en wordt meestal besteld samen met de meting van schildklierauto-antilichamen.
De test is gedaan op basis van een bloedmonster dat naar het laboratorium is gestuurd, waarin de concentratie van totaal T3 en vrij T3 wordt gemeten, wat overeenkomt met slechts 0, 3% van de totale T3, en wordt dus meer aangetroffen in geconjugeerde vorm aan eiwitten. De referentiewaarde voor totale T3 ligt tussen 80 en 180 ng / dL en voor vrije T3 ligt deze tussen 2, 5 - 4, 0 ng / dL, die kan variëren afhankelijk van het laboratorium.
Hoe het resultaat te begrijpen
T3-waarden variëren afhankelijk van de gezondheid van de persoon en kunnen worden verhoogd, verlaagd of normaal:
- Hoge T3: bevestigt meestal de diagnose hyperthyreoïdie, hoofdzakelijk indicatief voor de ziekte van Graves; Lage T3: kan wijzen op Hashimoto's thyroiditis, neonatale hypothyreoïdie of secundaire hypothyreoïdie, waarvoor aanvullende tests nodig zijn om de diagnose te bevestigen.
De resultaten van het T3-examen, evenals die van T4 en TSH, geven alleen aan dat er een verandering is in de productie van hormonen door de schildklier en het is niet mogelijk om te bepalen wat de oorzaak is van deze disfunctie. Daarom kan de arts meer specifieke tests bestellen om de oorzaak van hypo- of hyperthyreoïdie te identificeren, zoals bloedonderzoek, immunologische en beeldvormende tests.
Wat is reverse T3?
Omgekeerde T3 is de inactieve vorm van het hormoon afkomstig van de omzetting van T4. De meting van omgekeerde T3 is weinig gevraagd, en wordt alleen geïndiceerd voor patiënten met ernstige ziekten waarbij de schildklier betrokken is, met verlaagde niveaus van T3 en T4, maar hoge niveaus van omgekeerde T3 worden gedetecteerd. Bovendien kan reverse T3 verhoogd zijn in situaties van chronische stress, infectie door het HIV-virus en bij nierfalen.
De referentiewaarde voor reverse T3 voor pasgeborenen ligt tussen 600 en 2500 ng / ml en vanaf de 7e levensdag tussen 90 en 350 ng / ml, die per laboratorium kan variëren.
