Om bloedarmoede te diagnosticeren, is een bloedtest nodig om de hoeveelheid rode bloedcellen en hemoglobine te beoordelen, wat meestal indicatief is voor bloedarmoede wanneer de hemoglobinewaarden lager zijn dan 12 g / dL voor vrouwen en 14 g / dL voor patiënten mannen.
De hemoglobineconcentratie is echter niet de enige parameter voor de diagnose van bloedarmoede, er worden meestal andere tests gevraagd om de oorzaak van lage hemoglobine te identificeren en de meest geschikte behandeling te starten. Ontdek wat de gewijzigde hemoglobinewaarden kunnen aangeven.
Omdat bloedarmoede door ijzertekort het meest voorkomt, begint de arts met het beoordelen van de hoeveelheid ferritine in het bloed, omdat wanneer deze stof in kleine hoeveelheid is, dit betekent dat er weinig ijzer in het lichaam is. Als de ferritinewaarden echter normaal zijn, kunnen verdere tests zoals hemoglobine-elektroforese of het tellen van vitamine B12- en foliumzuurspiegels, die helpen bij het identificeren van andere soorten bloedarmoede, nodig zijn.
Waarden die bloedarmoede bevestigen
De diagnose bloedarmoede wordt gesteld wanneer de hemoglobinewaarden in het bloedbeeld zijn:
- Bij mannen: minder dan 14 g / dl bloed; Bij vrouwen: minder dan 12 g / dl bloed;
Deze bloedtest bevat meestal al de hoeveelheid ferritine, zodat uw arts kan beoordelen of uw bloedarmoede wordt veroorzaakt door een gebrek aan ijzer. Als dit het geval is, zal de ferritinewaarde ook laag zijn, wat duidt op lage ijzerwaarden in het bloed, wat een indicatie kan zijn voor bloedarmoede door ijzertekort. Als ferritineniveaus echter normaal zijn, is dit een teken dat bloedarmoede wordt veroorzaakt door een ander probleem en daarom kunnen verdere tests worden besteld om de juiste oorzaak te identificeren.
Naast het evalueren van de hemoglobinewaarde, controleert de arts de waarde van de andere hemogramindices, zoals Gemiddeld Corpusculair Volume (VCM), Gemiddeld Corpusculair Hemoglobine (HCM), Gemiddelde Corpusculaire Hemoglobineconcentratie (CHCM) en de RDW, die de variatie meet in grootte tussen rode bloedcellen. Uit de analyse van het bloedbeeld kan de arts het type bloedarmoede identificeren. Begrijp hoe het bloedbeeld werkt.
Tests om het type bloedarmoede te identificeren
Naast bloedtelling en ferritine zijn er andere tests die door de arts kunnen worden besteld om andere soorten bloedarmoede te identificeren, zoals:
- Hemoglobine-elektroforese: analyseert de verschillende soorten hemoglobine in het bloed en kan helpen bij het diagnosticeren van het type bloedarmoede, voornamelijk uitgevoerd om sikkelcelanemie te identificeren. Begrijp hoe hemoglobine-elektroforese wordt gedaan; Perifere bloeduitstrijktest: evalueert het verschijnen van rode bloedcellen onder een microscoop om de grootte, vorm, aantal en uiterlijk te bepalen en kan helpen bij de diagnose van sikkelcelanemie, thalassemie, megaloblastaire anemie en andere hematologische veranderingen; Aantal reticulocyten: evalueert of het beenmerg nieuwe rode bloedcellen produceert, waardoor aplastische anemie kan worden geïdentificeerd; Onderzoek van de ontlasting: kan bloedingen in de maag of darmen helpen detecteren, wat de oorzaak van bloedarmoede kan zijn; Niveaus van vitamine B12 in de urine: een tekort aan deze vitamine kan pernicieuze anemie veroorzaken; Bilirubinewaarden: nuttig om te bepalen of rode bloedcellen in het lichaam worden vernietigd, wat een teken van hemolytische anemie kan zijn; Loodniveaus: loodvergiftiging kan een oorzaak zijn van bloedarmoede bij kinderen; Leverfunctietests: om de leverfunctie te beoordelen, wat een van de oorzaken van bloedarmoede kan zijn; Nierfunctietests: kunnen helpen bepalen of er nierproblemen zijn, zoals bijvoorbeeld nierfalen, die bloedarmoede kunnen veroorzaken; Beenmergbiopsie: beoordeelt de productie van rode bloedcellen en kan worden uitgevoerd wanneer vermoed wordt dat een beenmergprobleem bloedarmoede heeft veroorzaakt. Kijk waar het voor is en hoe beenmergbiopsie wordt uitgevoerd.
Andere tests zoals MRI, röntgenfoto, CT-scan, urinetest, genetische tests, serologische en biochemische tests kunnen ook worden gebruikt om het type bloedarmoede te diagnosticeren, maar ze worden niet vaak gevraagd.
Het is belangrijk dat de resultaten van de onderzoeken door de arts worden geëvalueerd, omdat alleen dan de juiste behandeling voor de situatie kan worden gestart. Alleen de hemoglobineconcentratie lager dan de referentiewaarde is niet voldoende om bloedarmoede te bepalen en het is erg belangrijk om verdere tests uit te voeren. Meer informatie over de verschillende soorten bloedarmoede.
Een manier om ijzertekort en pernicieuze anemie, die kan ontstaan als gevolg van eten, te voorkomen, is door eetgewoonten te veranderen. Bekijk de volgende video om te zien hoe u deze soorten bloedarmoede kunt voorkomen:
