Phimosis: wat het is en hoe het is behandeld

Phimosis komt overeen met het onvermogen om de eikel bloot te leggen, wat het laatste deel van de penis is, in de volksmond bekend als de kop van de penis, vanwege overtollige huid op de site. Deze aandoening komt vaak voor bij babyjongens en verdwijnt meestal in de meeste gevallen tot 1 jaar oud, in mindere mate tot 5 jaar of alleen in de puberteit, zonder dat een specifieke behandeling nodig is. Als de huid na verloop van tijd echter niet voldoende doorhangt, moet u mogelijk een specifieke zalf gebruiken of een operatie ondergaan.

Er zijn 2 soorten mannelijke phimosis:

• Fysiologische phimosis: het is de meest voorkomende en is sinds de geboorte aanwezig; Secundaire phimosis: het kan in elke fase van het leven verschijnen en treedt bijvoorbeeld op na een terugkerende infectie of lokaal trauma.

In sommige gevallen is de huid zo strak dat zelfs de urine in de huid kan vast komen te zitten, waardoor het risico op urineweginfectie toeneemt. Phimosis kan complicaties veroorzaken, zoals problemen bij het reinigen van de regio, verhoogd risico op urineweginfectie, pijn tijdens geslachtsgemeenschap, grotere neiging tot SOA, HPV of kanker van de penis, naast het risico op het ontwikkelen van parafimose aanzienlijk, wat wanneer de voorhuid vast komt te zitten en de eikel niet meer bedekt.

Hoe te weten of het phimosis is

De enige manier om de aanwezigheid van phimosis te bevestigen, is door te proberen de huid die de eikel bedekt handmatig in te trekken. Wanneer het niet mogelijk is om de eikel volledig te zien, vertegenwoordigt dit phimosis, die in 5 verschillende graden kan worden ingedeeld, hoewel de mate niet erg belangrijk is bij het bepalen van de beste behandeling, omdat deze vooral afhankelijk is van de leeftijd van de jongen. De eerste verificatie van de aanwezigheid van phimosis wordt gedaan bij de pasgeboren baby, maar het maakt deel uit van alle overleg met de kinderarts tot 5 jaar oud.

In het geval van secundaire phimosis die kan voorkomen in de adolescentie of volwassenheid, kan de man zelf observeren of er problemen zijn bij het terugtrekken van de huid en als dit wordt geverifieerd, wordt een consult met een uroloog aanbevolen.

Tijdens het consult probeert de arts de huid die de eikel bedekt terug te trekken en als dit niet mogelijk is, wordt een diagnose van phimosis gesteld.

Phimosis behandelingen

Jeugdfimosis is te genezen en het is niet altijd nodig om zijn toevlucht te nemen tot specifieke behandelingen en daarom moet de kinderarts de situatie beoordelen, omdat deze van nature kan worden opgelost tot de 4 of 5 jaar van het kind. Maar als na deze fase de phimosis aanhoudt, of in het geval van secundaire phimosis, is een specifieke behandeling noodzakelijk, wat kan worden gedaan met:

1. Zalven voor phimosis

Gebruik van op corticoïden gebaseerde zalven die ontstekingsremmende, pijnstillende en antibiotische eigenschappen hebben om het glijden van de huid over de eikel te vergemakkelijken en dus een grotere retractie te bevorderen. De door de arts aangegeven zalf moet twee keer per dag worden aangebracht, gedurende 1 maand en kan voldoende zijn om phimosis te genezen. Bekijk wat ze zijn en hoe je sommige zalven kunt gebruiken voor phimosis.

2. Oefening om de eikel in te trekken

Een andere mogelijkheid voor jongens ouder dan 5 jaar is om een ​​oefening uit te voeren om de huid terug te trekken zonder te veel te forceren of pijn te veroorzaken, omdat het op deze manier mogelijk is om het glijden te vergemakkelijken en dus de blootstelling van de eikel te bevorderen.

Houd de penis met één hand vast en breng met de andere hand de zalf aan en trek de huid langzaam terug, gedurende 1 minuut, 3 tot 4 keer per dag. Deze oefening mag geen pijn of ongemak veroorzaken, maar moet de huid beetje bij beetje losmaken. Wanneer de oefening naast pijn onjuist wordt gedaan, kunnen zich littekens, nieuwe verklevingen en een ring van fibrose, die kenmerkend is voor parafimose, vormen.

3. Phimosis-operatie

Wanneer de behandeling met zalven en oefeningen niet voldoende is, is het ook mogelijk om na 2 jaar een phimosis-operatie te ondergaan, postectomie genaamd. De chirurgische procedure moet door de arts worden uitgevoerd, rekening houdend met de leeftijd van de persoon en de mate van phimosis en kan worden gedaan door de overtollige huid volledig te verwijderen of kleine sneden in de huid van het gebied te maken om de blootstelling van de eikel te vergemakkelijken. Begrijp hoe het wordt gedaan en de nodige zorg na chirurgie voor phimosis.

Phimosis-chirurgie kan niet worden uitgevoerd in situaties zoals problemen met de bloedstolling, lokale infectie of in geval van afwijkingen in de penis, omdat deze situaties een hoger risico op complicaties hebben en het mogelijk nodig is om voordeel te halen uit de verwijderde huid om wat weefsel in het genitale gebied te reconstrueren.

Vrouwelijke phimosis

Hoewel zeldzaam, is het mogelijk voor vrouwen om phimosis te hebben, deze situatie wordt gekenmerkt door de hechting van de kleine lippen van de vagina, die de vaginale opening bedekt, maar deze hechting bedekt zelfs de clitoris of de urethra niet, het kanaal waardoor deze passeert de urine.

Net als bij jongens kan vrouwelijke phimosis na verloop van tijd worden opgelost volgens de ontwikkeling van het meisje. Als de therapietrouw aanhoudt, kan het echter nodig zijn om een ​​specifieke behandeling uit te voeren die door de kinderarts of gynaecoloog moet worden aanbevolen. Lees meer over vrouwelijke phimosis.