6 Fysiotherapiebehandelingen voor urine-incontinentie

In fysiotherapie zijn er geweldige behandelingsopties om urine te beheersen, die worden aangegeven vóór of na de operatie.

Fysiotherapie bestaat uit het versterken van de bekkenbodemspieren om onvrijwillig urineverlies te voorkomen, maar om het verwachte effect te hebben, moet het dagelijks thuis worden uitgevoerd en moet het minstens eenmaal per week naar de kliniek gaan.

Bij fysiotherapie voor urine-incontinentie kunnen Kegel-oefeningen, elektrostimulatie, biofeedback en vaginale kegels worden gebruikt. Dit type behandeling kan worden geïndiceerd voor alle gevallen van incontinentie, of dit nu dringend is, stress, bij mannen, vrouwen, kinderen en zelfs na verwijdering van de prostaat.

Hieronder laten we zien hoe elke techniek kan worden gedaan.

1. Kegel-oefeningen

Om de Kegel-oefeningen uit te voeren, moet u eerst de bekkenbodemspieren identificeren: probeer de plas gewoon vast te houden tijdens het plassen. Als je op zijn minst de hoeveelheid urine een beetje kunt verminderen, betekent dit dat je de juiste spieren samentrekt.

Om deze oefeningen uit te voeren, moet je je blaas legen door te plassen, en dan moet je op je rug liggen en deze contractie 10 keer achter elkaar doen, en dan moet je 5 seconden rusten. Dan moeten nog 9 herhalingen van deze serie worden gedaan, in totaal 100 weeën.

Na een paar dagen kan een bal tussen de benen of elastische banden worden toegevoegd om de concentratie te behouden en de voltooiing van de complete set te vergemakkelijken.

2. Hypopressieve oefeningen

Hypopressieve gymnastiek

Om deze oefeningen uit te voeren, moet je zitten of staan en je buik zoveel mogelijk krimpen, terwijl je ook de bekkenbodemspieren zuigt. Tijdens deze oefening moet u normaal ademen, maar om ervoor te zorgen dat de spieren in de vagina correct worden samengetrokken, kan dit worden geassocieerd met het gebruik van elektrostimulatie.

3. Vaginale kegels

Een paar weken nadat de Kegel-oefeningen correct kunnen worden uitgevoerd, kan de fysiotherapeut aangeven dat er kleine kegeltjes in de vagina worden ingebracht om de bekkenbodemspieren verder te versterken. De kegels hebben verschillende gewichten en u moet eerst beginnen met de lichtste. Voor de beste resultaten kan de fysiotherapeut aangeven dat de oefening in verschillende posities wordt uitgevoerd, zittend, liggend of staand, met als doel de kegel niet uit de vagina te laten vallen.

De eerste oefeningen moeten worden uitgevoerd met de vrouw liggend en vervolgens moet de intensiteit van de oefeningen worden verhoogd totdat de vrouw in staat is om de kegel gedurende minimaal 5 seconden in de vagina in de staande positie te houden, en vervolgens bij het uitvoeren van een squat, bijvoorbeeld. Een andere oefening is om de kegel in de vagina te steken en deze niet te laten vallen tijdens het lopen gedurende 15 tot 20 minuten.

5. Elektrostimulatie

Elektrostimulatie is een andere bron waarin het apparaat in de vagina of rond de penis wordt geplaatst en de penis een lichte elektrische stroom uitzendt, volledig draagbaar, waardoor het perineum onwillekeurig samentrekt. Studies hebben aangetoond dat dit geen groot voordeel oplevert bij de behandeling, maar het kan een grote hulp zijn voor vrouwen die niet precies weten welke spier ze moeten samentrekken, wat een goede optie is voor de eerste sessies.

5. Biofeedback

Dus, net als bij elektrostimulatie, moet een klein apparaat in de vagina worden ingebracht, aangesloten op een computer, die beelden en geluiden zal genereren tijdens de samentrekking van het perineum. Dit apparaat kan nuttig zijn voor de vrouw om de spieren te identificeren die ze moet samentrekken, en zich meer bewust zijn van de kracht die ze tijdens elke beweging moet uitvoeren.

6. Goede zithouding

Juiste houding om te zitten

Het is ook een onderdeel van de behandeling om altijd een goede zithouding te behouden, omdat er minder druk op de bekkenbodem is, wat bijdraagt aan het sneller genezen van incontinentie. Om in de juiste houding te zitten, moet u altijd op de achterste botten zitten, zonder uw benen te kruisen, en een kleine samentrekking van de buik houden. In deze positie worden de bekkenbodemspieren van nature versterkt.

Hoe te weten of de behandeling effect heeft

Om te bevestigen dat de uitgevoerde behandeling het verwachte effect heeft, kan de fysiotherapeut de perineometer (Wilcoxon-test) en de test gebruiken waarbij 2 vingers in de vagina worden ingebracht en gevraagd worden om het perineum te contracteren (Wilcoxon-test). Het is dus mogelijk om het vermogen van deze spieren om te contracteren vanaf de eerste sessie te beoordelen.

Behandeltijd voor urine-incontinentie

De tijd die nodig is om urine-incontinentie te behandelen, is afhankelijk van de mate van aantasting van het perineum en de inspanningen van de persoon om de oefeningen uit te voeren. De gemiddelde behandelingsduur varieert van 6 maanden tot 1 jaar en na ongeveer 6 tot 8 weken zijn de eerste resultaten op te merken. Maar na deze periode is het raadzaam om de oefeningen wekelijks te blijven uitvoeren om de resultaten voor lange periodes te garanderen.

In sommige gevallen kan de arts een operatie aanbevelen om incontinentie te genezen, maar na ongeveer 5 jaar verschijnen dezelfde symptomen opnieuw en is het noodzakelijk om opnieuw naar fysiotherapie te gaan.