Nierglycosurie is de uitscheiding van glucose in de urine bij mensen die geen diabetes hebben of veranderingen in de bloedsuikerspiegel. Over het algemeen komt nierglycosurie vaker voor bij patiënten met nieraandoeningen, zoals de ziekte van Wilson of cystinose, maar het kan ook een erfelijk probleem zijn, familiale nierglycosurie genaamd, dat van ouders op kinderen overgaat.
Normaal filteren de nieren het bloed, waardoor alle stoffen worden verwijderd die niet nodig zijn om het lichaam te laten functioneren, terwijl glucose door het bloed opnieuw wordt opgenomen vanwege het belang ervan voor de energieproductie, maar mensen met nierglycosurie nemen glucose niet opnieuw op., waardoor het wordt geëlimineerd in de urine.
Nierglycosurie heeft geen symptomen omdat het in de meeste gevallen een goedaardige verandering is en daarom is behandeling niet altijd noodzakelijk en kunt u een volledig normaal leven leiden.
Oorzaken van glucose in de urine
Naast nierglycosurie kan glucose in de urine aanwezig zijn in andere situaties, zoals:
- Diabetes mellitus; zwangerschapsdiabetes; pancreatitis; syndroom van Cushing; pancreaskanker; feochromocytoom; stress.
Naast het hebben van glucose in de urine, hebben mensen met een van deze aandoeningen meestal verhoogde bloedglucosewaarden, in tegenstelling tot wat er gebeurt in nierglycosurie, waar de bloedglucosewaarden normaal zijn.
Andere aandoeningen die leiden tot het verschijnen van glucose in de urine en die een nierrelatie hebben, zijn osteomalacie, de ziekte van Wilson, cystinose, chronisch nierfalen en het syndroom van Fanconi, een zeldzame genetische ziekte waarbij progressief ruggenmergfalen optreedt bot en er kan een nierfunctiestoornis zijn. Leer hoe u de ziekte van Fanconi kunt identificeren.
Behandeling voor nierglycosurie
Behandeling voor nierglycosurie moet worden begeleid door een nefroloog omdat tests zoals MRI of urinetests nodig zijn om te detecteren of er nierproblemen zijn die een specifieke behandeling vereisen.
In andere gevallen is geen type behandeling noodzakelijk en worden alleen regelmatige urine- en bloedtesten aanbevolen door de arts om de evolutie van het probleem te beoordelen, omdat er een groter risico is dat de patiënt diabetes ontwikkelt.
Diagnose van nierglycosurie
De diagnose nierglycosurie wordt gesteld via een urinetest, die de aanwezigheid van glucose detecteert. Dit onderzoek kan worden uitgevoerd in een klinisch analyselaboratorium of in het ziekenhuis, met materialen en strips verkrijgbaar bij apotheken.
Normaal gesproken, wanneer de patiënt de diagnose nierglycosurie krijgt, vraagt de arts een bloedtest om de glucoseconcentratie in het bloed te controleren en dus bijvoorbeeld diabetes uit te sluiten.
