Gliomen zijn hersentumoren waarbij gliale cellen betrokken zijn, dat zijn cellen die deel uitmaken van het centrale zenuwstelsel (CZS) en die verantwoordelijk zijn voor het ondersteunen van neuronen en de goede werking van het zenuwstelsel. Dit type tumor heeft een genetische oorzaak, maar het is zelden erfelijk. Als er echter gevallen zijn in de glioomfamilie, wordt aanbevolen genetische counseling te doen om te controleren op de aanwezigheid van mutaties die verband houden met deze ziekte.
Gliomen kunnen worden geclassificeerd op basis van hun locatie, betrokken cellen, groeisnelheid en agressiviteit en, volgens deze factoren, kunnen de huisarts en neuroloog de meest geschikte behandeling voor de zaak bepalen, meestal via een operatie gevolgd door chemo en radiotherapie.
Soorten en mate van Glioma
Gliomen kunnen worden ingedeeld op basis van de betrokken cellen en locatie:
- Astrocytomen, die afkomstig zijn van astrocyten, de gliale cellen die verantwoordelijk zijn voor celsignalering, voeding van neuronen en homeostatische controle van het neuronale systeem; Epidendiomen, die hun oorsprong vinden in de ependymcellen, die verantwoordelijk zijn voor het bekleden van de holtes in de hersenen en het mogelijk maken van de beweging van het hersenvocht, de CSF; Oligodendrogliomen, die afkomstig zijn van oligodendrocyten, cellen die verantwoordelijk zijn voor de vorming van de myelineschede, het weefsel dat zenuwcellen bekleedt.
Omdat astrocyten in grotere hoeveelheden in het zenuwstelsel aanwezig zijn, komt het voorkomen van astrocytomen vaker voor, waarbij glioblastoma of astrocytoma graad IV de meest ernstige en vaak voorkomende is, die kan worden gekenmerkt door een hoge groeisnelheid en infiltratieve capaciteit, wat resulteert in verschillende symptomen dat kan iemands leven in gevaar brengen. Begrijp wat glioblastoom is.
Volgens de mate van agressiviteit kan glioma worden ingedeeld in:
- Graad I, die vaker voorkomt bij kinderen, hoewel zeldzaam, en gemakkelijk kan worden opgelost door een operatie, omdat het langzaam groeit en geen infiltratieve capaciteit heeft; Graad II, die ook langzaam groeit maar al in staat is om hersenweefsel te infiltreren en, als de diagnose niet in het beginstadium van de ziekte wordt gesteld, kan het graad III of IV worden, wat het leven van de persoon in gevaar kan brengen. In dit geval wordt naast chirurgie chemotherapie aanbevolen; Graad III, die wordt gekenmerkt door snelle groei en gemakkelijk kan worden verspreid naar de hersenen; Graad IV, wat de meest agressieve is, want naast de hoge mate van replicatie verspreidt het zich snel, waardoor het leven van de persoon in gevaar komt.
Bovendien kunnen gliomen worden geclassificeerd als zijnde van lage groeisnelheid, zoals het geval is bij graad I en II glioom, en van hoge groeisnelheid, zoals het geval is bij graad III en IV gliomen, die meer zijn ernstig vanwege het feit dat de tumorcellen in staat zijn om snel te repliceren en andere plaatsen van hersenweefsel te infiltreren, waardoor het leven van de persoon verder in gevaar wordt gebracht.
Belangrijkste symptomen
De tekenen en symptomen van glioom worden meestal alleen geïdentificeerd wanneer de tumor een zenuw of ruggenmerg comprimeert, en kan ook variëren afhankelijk van de grootte, vorm en groeisnelheid van het glioom, de belangrijkste zijn:
- Hoofdpijn; Epileptische aanvallen; Misselijkheid of braken; Moeilijkheden om het evenwicht te bewaren; Geestelijke verwarring; Geheugenverlies: Gedragsveranderingen; Zwakte aan één kant van het lichaam; Moeilijkheden met praten.
Op basis van de evaluatie van deze symptomen kan de huisarts of neuroloog de uitvoering van beeldvormende tests aangeven, zodat de diagnose kan worden gesteld, bijvoorbeeld computertomografie en magnetische resonantie. Aan de hand van de verkregen resultaten kan de arts de locatie van de tumor en de grootte ervan identificeren, in staat zijn om de mate van het glioom te bepalen en dus de meest geschikte behandeling aan te geven.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van glioom wordt gedaan op basis van de kenmerken van de tumor, graad, type, leeftijd en tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd. De meest voorkomende behandeling voor glioom is een operatie, die tot doel heeft de tumor te verwijderen, waardoor het noodzakelijk is om de schedel te openen zodat de neurochirurg toegang kan krijgen tot de hersenmassa, waardoor de procedure gevoeliger wordt. Deze operatie gaat meestal gepaard met beelden van magnetische resonantie en computertomografie, zodat de arts de exacte locatie van de te verwijderen tumor kan identificeren.
Na chirurgische verwijdering van het glioom wordt de persoon meestal onderworpen aan chemo of radiotherapie, vooral als het gaat om graad II, III en IV gliomen, omdat ze infiltratief zijn en gemakkelijk kunnen worden verspreid naar andere delen van de hersenen, waardoor de toestand verslechtert. Met chemo en radiotherapie is het dus mogelijk om tumorcellen te verwijderen die niet door een operatie zijn verwijderd, waardoor de proliferatie van deze cellen en de terugkeer van de ziekte wordt voorkomen.
