- Belangrijkste symptomen
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
- Hoe HTLV-infectie te voorkomen
- Diagnose van HTLV
- Zijn HTLV en HIV hetzelfde?
HTLV, ook wel humaan T-cel-lymfotroop virus genoemd, is een type virus in de Retroviridae- familie en veroorzaakt in de meeste gevallen geen ziekte of symptomen, omdat de diagnose te laag is. Tot nu toe is er geen specifieke behandeling, vandaar het belang van preventie en medische monitoring.
Er zijn twee soorten HTLV-virus, HTLV 1 en 2, die kunnen worden onderscheiden door middel van een klein deel van hun structuur en de cellen die ze aanvallen, waarbij HTLV-1 voornamelijk CD4-type lymfocyten binnenvalt, terwijl HTLV- 2 vallen CD8-type lymfocyten binnen.
Dit virus kan van persoon op persoon worden overgedragen via onbeschermde seks of door het delen van wegwerpmaterialen, zoals naalden en spuiten, bijvoorbeeld voornamelijk onder injecterende drugsgebruikers, net zoals er ook overdracht van de besmette moeder op de pasgeboren en borstvoeding.
Belangrijkste symptomen
De meeste mensen met het HTLV-virus vertonen geen tekenen of symptomen en dit virus wordt ontdekt in routinetests. Hoewel het niet vaak voorkomt, vertonen sommige mensen die zijn geïnfecteerd met het HTLV-1-virus tekenen en symptomen die variëren afhankelijk van de ziekte die door het virus wordt veroorzaakt, en er kan sprake zijn van neurologische of hematologische stoornissen:
- In het geval van tropische spastische paraparese hebben de symptomen die door HTLV-1 worden veroorzaakt enige tijd nodig om te verschijnen, maar het wordt gekenmerkt door neurologische symptomen die kunnen leiden tot moeilijkheden bij het lopen of bewegen van een ledemaat, spierspasmen en onbalans bijvoorbeeld . T-cellen, de symptomen van HTLV-1-infectie zijn hematologisch, met hoge koorts, koud zweet, gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak, bloedarmoede, het verschijnen van paarse vlekken op de huid en een lage concentratie bloedplaatjes.
Bovendien kan een infectie met het HTLV-1-virus worden geassocieerd met andere ziekten, zoals polio, polyartritis, uveïtis en dermatitis, afhankelijk van hoe het immuunsysteem van de persoon is en waar de infectie optreedt. Het HTLV-2-virus is tot nu toe niet geassocieerd met enig type infectie, maar het kan symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die veroorzaakt door het HTLV-1-virus.
De overdracht van dit virus gebeurt voornamelijk via onbeschermde geslachtsgemeenschap, maar het kan ook gebeuren via bloedtransfusie, het delen van besmette producten, of van de moeder op het kind door borstvoeding of tijdens de bevalling. Mensen met een vroeg en actief seksueel leven, die seksueel overdraagbare ontstekingsinfecties hebben of die meerdere transfusies nodig hebben of uitvoeren, lopen dus een groter risico om te worden geïnfecteerd of het HTLV-virus over te dragen.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Behandeling voor HTLV-virusinfectie is nog niet goed ingeburgerd vanwege de lage waarschijnlijkheid van het virus om ziekte te veroorzaken en, bijgevolg, tekenen of symptomen. In het geval dat het HTLV-1-virus paraparese veroorzaakt, kan fysiotherapie worden aanbevolen om de ledematenmobiliteit te behouden en spierkracht te stimuleren, naast medicijnen die spierspasmen beheersen en pijn verlichten.
In het geval van T-cel leukemie kan de aangegeven behandeling chemotherapie zijn, gevolgd door beenmergtransplantatie.
Aangezien er geen behandeling is, is het belangrijk dat mensen bij wie het HTLV-virus wordt gediagnosticeerd periodiek worden gecontroleerd door middel van tests om de reproductieve capaciteit van het virus en de waarschijnlijkheid van virale overdracht te controleren.
Hoewel er geen gerichte behandeling is voor het HTLV-virus, is een snelle diagnose van de infectie belangrijk, zodat de behandeling snel kan worden gestart, zodat een geschiktere behandeling kan worden ingesteld volgens het door het virus veroorzaakte compromis.
Hoe HTLV-infectie te voorkomen
De preventie van HTLV-infectie kan worden gedaan door het gebruik van condooms tijdens geslachtsgemeenschap, afwezigheid van het delen van wegwerpmaterialen, zoals spuiten en naalden, bijvoorbeeld. Bovendien kan de persoon die het HTLV-virus draagt geen bloed of organen doneren en, als de vrouw het virus heeft, is borstvoeding gecontra-indiceerd, omdat het virus op het kind kan worden overgedragen. In dergelijke gevallen wordt het gebruik van kindervoeding aanbevolen.
Diagnose van HTLV
De diagnose van het HTLV-virus wordt op serologische en moleculaire wijze gesteld en de ELISA-test wordt normaal uitgevoerd en, indien positief, wordt bevestigd met behulp van de Western-blot-methode. Fout-negatieve resultaten zijn zeldzaam, omdat de methode die wordt gebruikt om het virus te detecteren zeer gevoelig en specifiek is.
Om de aanwezigheid van dit virus in het lichaam te diagnosticeren, wordt meestal een klein bloedmonster van de persoon verzameld, dat naar het laboratorium wordt gestuurd, waar tests worden uitgevoerd om door het lichaam geproduceerde antilichamen tegen dit virus te identificeren.
Zijn HTLV en HIV hetzelfde?
De HTLV- en HIV-virussen zijn, ondanks het binnendringen van de witte bloedcellen van het lichaam, lymfocyten, niet hetzelfde. Het HTLV-virus en HIV hebben gemeen dat ze retrovirussen zijn en dezelfde vorm van overdracht hebben, maar het HTLV-virus kan geen HIV-virus worden of AIDS veroorzaken. Meer informatie over het hiv-virus.