Bacterioscopie is een diagnostische techniek waarmee u snel en eenvoudig het optreden van infecties kunt identificeren, omdat het door middel van specifieke kleurtechnieken mogelijk is om bacteriestructuren onder de microscoop te visualiseren.
Dit onderzoek kan met elk biologisch materiaal worden uitgevoerd en de arts moet aangeven welk materiaal moet worden verzameld en geanalyseerd, en het resultaat geeft aan of de aanwezigheid van bacteriën is geverifieerd of niet, evenals de hoeveelheid en gevisualiseerde kenmerken.
Waar is het voor
Bacterioscopie is een diagnostische test die kan worden uitgevoerd met elk biologisch materiaal en kan worden gebruikt om bacteriële infecties snel te identificeren:
- Seksueel overdraagbare aandoeningen, zoals gonorroe en chlamydia, bijvoorbeeld met penile of vaginale secretie voor dit doel. Het verzamelen gebeurt door het gebruik van een steriel wattenstaafje en het is gecontra-indiceerd om het genitale gebied 2 uur vóór het examen schoon te maken en geen seks te hebben in de 24 uur vóór de verzameling; Tonsillitis, omdat het door het verzamelen van keelafscheiding mogelijk is om grampositieve bacteriën die verantwoordelijk zijn voor ontsteking in de amygdala te identificeren, waarbij meestal streptococcus-bacteriën worden geïdentificeerd; Infecties in het urinestelsel, wat wordt gedaan door het analyseren van eerste stroom urine; Tuberculose, waarin sputum wordt geanalyseerd; Infecties in chirurgische wonden, omdat het gebruikelijk is dat infecties optreden na operaties vanwege de afname van het immuunsysteem van de persoon. Aldus kan de verzameling van secretie van de wond worden aangegeven met een steriel wattenstaafje om de mogelijke aanwezigheid van bacteriën in het gebied te verifiëren; Huid- of nagellaesies, bestaande uit het verzamelen van een oppervlakkig monster, waarvan wordt aangegeven dat ze minstens 5 dagen voor het examen geen crèmes en email gebruiken. Hoewel bacterioscopie kan worden uitgevoerd, worden schimmels meestal waargenomen bij het analyseren van het nagelmonster, bijvoorbeeld.
Bovendien kan bacterioscopie worden gebruikt om te helpen bij de diagnose van bacteriële meningitis, ademhalings- en gastro-intestinale aandoeningen, en kan dit worden gedaan via biopsie of materiaal uit de anale regio.
Bacterioscopie is dus een laboratoriumtechniek die in de klinische praktijk kan worden gebruikt om door bacteriën veroorzaakte ziekten te diagnosticeren, waarmee de kenmerken van het veroorzakende agens van de ziekte worden aangegeven en de arts dus de behandeling kan starten, zelfs vóór identificatie in het laboratorium, die ongeveer 1 week kan duren.
Hoe het is gedaan
Het bacterioscopie-onderzoek wordt in het laboratorium uitgevoerd en het materiaal dat van de patiënt wordt verzameld, wordt onder een microscoop geanalyseerd om de afwezigheid of aanwezigheid van bacteriën te onderzoeken, naast hun kenmerken.
De voorbereiding op het examen is afhankelijk van het materiaal dat wordt verzameld en geanalyseerd. In het geval van vaginaal materiaal, wordt het niet aanbevolen dat de vrouw 2 uur vóór het examen schoonmaakt en geen seks heeft in de afgelopen 24 uur, terwijl in het geval van het verzamelen van materiaal van de nagel of de huid bijvoorbeeld wordt aanbevolen om niet te slagen glazuur, crèmes of stoffen op de huid vóór het examen.
In het geval van een monster van vaginale afscheiding, bijvoorbeeld, wordt het wattenstaafje dat werd gebruikt om de verzameling uit te voeren, in cirkelvormige bewegingen over een dia geleid, die moet worden geïdentificeerd met de initialen van de patiënt en vervolgens gekleurd met Gram. In het geval van sputummonsters, bijvoorbeeld het materiaal dat voornamelijk wordt verzameld om te controleren op de aanwezigheid van de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor tuberculose, is de kleur die wordt gebruikt in de bacterioscopie die van Ziehl-neelsen, die specifieker is voor dit type micro-organisme.
Gewoonlijk voert het laboratorium, wanneer de aanwezigheid van bacteriën wordt geverifieerd, de identificatie van het micro-organisme en het antibiogram uit, wat een completer resultaat oplevert.
Hoe gramkleuring wordt gedaan
Gramkleuring is een eenvoudige en snelle kleuringstechniek waarmee bacteriën kunnen differentiëren op basis van hun kenmerken, waardoor bacteriën kunnen worden gedifferentieerd naar positief of negatief op basis van hun kleur, waardoor ze onder de microscoop kunnen worden bekeken.
Deze kleuringsmethode maakt gebruik van twee hoofdkleurstoffen, een blauwe en een roze, die al dan niet de bacteriën kunnen kleuren. Er wordt gezegd dat blauw gekleurde bacteriën grampositief zijn, terwijl roze bacteriën gramnegatief worden genoemd. Op basis van deze classificatie is het mogelijk dat de arts met preventieve behandeling begint, zelfs voordat de identificatie van het micro-organisme is.
Begrijp hoe gramkleuring wordt gedaan
Bacteriële identificatie door middel van gramkleuring is snel, praktisch en goedkoop om uit te voeren, essentieel voor artsen, omdat specifieke kenmerken van deze groepen bacteriën al bekend zijn, en de arts kan een preventieve behandeling aangeven die alleen op gramkleuring is gebaseerd.
Deze kleuring is gebaseerd op de differentiatie van bacteriën volgens de kenmerken van de celwand. Grampositieve bacteriën hebben meer dan één dikke peptideoglycanwand, waardoor ze de eerste kleurstof goed kunnen vasthouden, terwijl gramnegatieve bacteriën een dunnere wand hebben, die gemakkelijk kan verkleuren bij blootstelling aan alcohol.
Gramkleuring gebeurt in 5 hoofdstappen, maar het protocol kan variëren afhankelijk van het laboratorium:
- Bedek de dia met de violette kristalverf en laat deze ongeveer 1 minuut inwerken; Was de dia met een stroom stromend water en bedek de dia met lugol, dat bedoeld is om de blauwe kleurstof te fixeren, en laat het 1 minuut inwerken. Beide soorten bacteriën kunnen het complex dat wordt gevormd door de kleurstof en de lugol absorberen, en blauw worden; Was de dia vervolgens met stromend water en breng 95% alcohol aan, zodat deze 30 seconden kan werken. Alcohol is verantwoordelijk voor het oplossen van het lipidenmembraan dat gramnegatieve bacteriën vormt en dus het complex dat tussen de kleurstof en de lugol is gevormd, verwijdert en deze bacteriën verkleurt. In het geval van grampositieve bacteriën, dehydrateert de alcohol echter de celwand van de grampositieve bacteriën, waardoor de poriën samentrekken en ondoordringbaar worden; vervolgens in stromend water wassen en de dia met de tweede kleurstof bedekken., fuchsin of safranin en laat het 30 seconden inwerken; vervolgens moet de dia worden gewassen met stromend water en op kamertemperatuur laten drogen.
Zodra de dia droog is, is het mogelijk om een druppel onderdompelingsolie te plaatsen en de dia in de microscoop te observeren met een 100x objectief, waarbij de aanwezigheid of afwezigheid van bacteriën, evenals de aanwezigheid van gisten en epitheelcellen, kan worden gecontroleerd.
Wat het resultaat betekent
Het resultaat van bacterioscopie is bedoeld om aan te geven of er naast het geanalyseerde materiaal aanwezigheid of afwezigheid van micro-organismen, kenmerken en kwantiteit is.
Het resultaat is negatief als micro-organismen niet worden waargenomen en positief wanneer micro-organismen worden gevisualiseerd. Het resultaat wordt meestal aangegeven door kruisjes (+), waarbij 1 + aangeeft dat 1 tot 10 bacteriën werden waargenomen in 100 velden, wat bijvoorbeeld een initiële infectie kan zijn, en 6 + de aanwezigheid van meer dan 1000 bacteriën per waargenomen veld, dat een meer chronische infectie of bacteriële resistentie vertegenwoordigt, bijvoorbeeld, wat aangeeft dat de behandeling niet effectief is.
Bovendien werd in het rapport de gebruikte kleur gerapporteerd, die bijvoorbeeld Gram of Ziehl-neelsen is, naast de kenmerken van het micro-organisme, zoals vorm en rangschikking, bijvoorbeeld in clusters of in ketens.
Normaal gesproken identificeert het laboratorium, wanneer het resultaat positief is, het micro-organisme en het antibiogram, wat aangeeft welk antibioticum het meest wordt aanbevolen om een infectie met een bepaalde bacterie te behandelen.
