- 1. Per ongeluk activeren van de hersenen
- 2. Geheugenstoring
- 3. Dubbele verwerking
- 4. Herinneringen uit verkeerde bronnen
Deja vu is de Franse term die letterlijk betekent al gezien . Deze term wordt gebruikt om dat gevoel aan te duiden dat de persoon precies dat moment moet hebben geleefd waar hij doorheen gaat of om te voelen dat een vreemde plek bijvoorbeeld bekend is.
Het is dat vreemde gevoel waarin de persoon denkt: " Ik heb deze situatie eerder geleefd ." Het is alsof dat moment al was beleefd voordat het daadwerkelijk gebeurde.
Hoewel het een relatief veel voorkomende sensatie is voor alle mensen, is er nog steeds geen enkele wetenschappelijke verklaring om te rechtvaardigen waarom het gebeurt. Dit komt omdat deja vu een snel evenement is en het gebeurt zonder een waarschuwingsteken, omdat het moeilijk te bestuderen is. Er zijn echter enkele theorieën die, hoewel ze misschien wat complex zijn, deja vu kunnen rechtvaardigen:
1. Per ongeluk activeren van de hersenen
In deze theorie wordt de veronderstelling gebruikt dat de hersenen twee processen hebben bij het observeren van een bekend tafereel. Hiervoor zoekt het brein in alle herinneringen naar iets dat vergelijkbaar is, en vervolgens, als het zich identificeert, waarschuwt een ander gebied van het brein dat het een vergelijkbare situatie is.
Dit proces kan echter fout gaan en de hersenen kunnen aangeven dat een situatie vergelijkbaar is met een andere situatie die al is ervaren, terwijl dit in feite niet het geval is.
2. Geheugenstoring
Dit is een van de oudste theorieën, waarin onderzoekers geloven dat de hersenen kortetermijnherinneringen overslaan, onmiddellijk de oudste herinneringen bereiken, ze verwarren en ons doen geloven dat de meest recente herinneringen, die misschien nog gebouwd op het moment dat we leven, zijn ze ouder, waardoor het gevoel ontstaat dat we de situatie eerder hebben geleefd.
3. Dubbele verwerking
Deze theorie houdt verband met de manier waarop het brein meestal de informatie verwerkt die uit de zintuigen komt. In normale situaties scheidt en analyseert de temporale kwab van de linkerhersenhelft de informatie die de hersenen bereikt en stuurt deze vervolgens naar de rechterhersenhelft, welke informatie vervolgens terugkeert naar de linkerhersenhelft.
Elk stukje informatie gaat dus twee keer door de linkerkant van de hersenen. Wanneer deze tweede passage langer duurt om te gebeuren, kunnen de hersenen het moeilijker hebben om informatie te verwerken, denkend dat het een herinnering uit het verleden is.
4. Herinneringen uit verkeerde bronnen
Onze hersenen bevatten levendige herinneringen uit verschillende bronnen, zoals het dagelijks leven, films die we hebben bekeken of boeken die we in het verleden hebben gelezen. Daarom stelt deze theorie dat wanneer een deja vu gebeurt, het brein in feite een situatie identificeert die vergelijkbaar is met iets dat we bekijken of lezen, en het verwarren met iets dat daadwerkelijk in het echte leven is gebeurd.
