Schizofrenie: wat het is, symptomen en hoofdtypen

Schizofrenie is een psychiatrische ziekte die wordt gekenmerkt door veranderingen in het functioneren van de geest die verstoringen in het denken en emoties veroorzaakt, veranderingen in gedrag, naast verlies van realiteitszin en kritisch oordeel.

Hoewel het vaker voorkomt tussen de 15 en 35 jaar oud, kan schizofrenie op elke leeftijd voorkomen en manifesteert het zich meestal via verschillende soorten, zoals paranoïde, catatonische, hebefrene of ongedifferentieerd, bijvoorbeeld, die symptomen vertonen die variëren van hallucinaties, illusies, antisociaal gedrag, verlies van motivatie of veranderingen in het geheugen.

Schizofrenie treft ongeveer 1% van de bevolking en hoewel het niet kan worden genezen, kan het goed worden bestreden met antipsychotische geneesmiddelen, zoals Risperidon, Quetiapine of Clozapine, bijvoorbeeld onder begeleiding van de psychiater, naast andere therapieën, zoals psychotherapie en ergotherapie, als een manier om de patiënt te helpen revalideren en re-integreren in het gezin en de samenleving.

Belangrijkste symptomen

Er zijn verschillende symptomen die aanwezig zijn bij een persoon met schizofrenie, die kan variëren afhankelijk van elke persoon en het type schizofrenie dat wordt ontwikkeld, en omvatten symptomen die positief worden genoemd (die beginnen te gebeuren), negatief (die normaal waren, maar stoppen met gebeuren)) of cognitief (problemen bij het verwerken van informatie).

De belangrijkste zijn:

• Wanen, die ontstaan ​​wanneer de persoon sterk gelooft in iets dat niet echt is, zoals worden vervolgd, verraden of die superkrachten heeft, bijvoorbeeld. Beter begrijpen wat delirium is, de soorten en wat de oorzaken zijn; Hallucinaties zijn levendige en duidelijke waarnemingen van dingen die niet bestaan, zoals stemmen horen of visioenen zien; Ongeorganiseerd denken, waarin de persoon verbonden en zinloze dingen spreekt; Afwijkingen in de manier van bewegen, met ongecoördineerde en onvrijwillige bewegingen, naast catatonisme, gekenmerkt door gebrek aan beweging, aanwezigheid van herhaalde bewegingen, staren, grimassen, echo van spraak of stil zijn; Gedragsveranderingen, met psychotische aanvallen, agressie, agitatie en zelfmoordrisico; Negatieve symptomen, zoals verlies van wil of initiatief, gebrek aan emotionele expressie, sociaal isolement, gebrek aan zelfzorg; Gebrek aan aandacht en concentratie; Veranderingen in geheugen en leerproblemen.

Schizofrenie kan plotseling verschijnen, in dagen of geleidelijk, met veranderingen die geleidelijk verschijnen gedurende maanden tot jaren. Meestal worden de eerste symptomen opgemerkt door familieleden of goede vrienden, die opmerken dat de persoon meer achterdochtig, verward, ongeorganiseerd of afstandelijk is. Meer informatie over het identificeren van deze ziekte bij symptomen van schizofrenie.

Om schizofrenie te bevestigen, zal de psychiater de set van tekenen en symptomen evalueren die de persoon presenteert en, indien nodig, tests bestellen zoals computertomografie of magnetische resonantiebeeldvorming van de schedel om andere ziekten uit te sluiten die psychiatrische symptomen kunnen veroorzaken, zoals bijvoorbeeld hersentumor of dementie. bijvoorbeeld.

Welke soorten zijn er?

Klassiek kan schizofrenie worden ingedeeld in verschillende typen, volgens de belangrijkste symptomen die de persoon heeft. Volgens DSM V, dat verschillende psychische stoornissen classificeert, wordt het bestaan ​​van verschillende subtypen echter niet langer in overweging genomen, omdat er volgens verschillende onderzoeken geen verschillen zijn in de evolutie en behandeling van elk subtype.

Toch omvat de klassieke classificatie de aanwezigheid van deze types:

1. Paranoïde schizofrenie

Het is het meest voorkomende type, waarin wanen en hallucinaties overheersen, vooral horen stemmen, en veranderingen in gedrag, zoals agitatie, rusteloosheid, zijn ook gebruikelijk. Meer informatie over paranoïde schizofrenie.

2. Catatonische schizofrenie

Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van catatonisme, waarbij de persoon niet correct reageert op de omgeving, met langzame bewegingen of verlamming van het lichaam, waarin men uren tot dagen in dezelfde positie kan blijven, traagheid of niet spreken, herhaling van woorden of zinnen die iemand zojuist heeft gezegd, evenals de herhaling van bizarre bewegingen, gezichten maken of staren.

Het is een minder vaak voorkomende vorm van schizofrenie en moeilijker te behandelen, met het risico op complicaties zoals ondervoeding of zelfbeschadiging.

3. Hebreeuwse of ongeorganiseerde schizofrenie

Gedesorganiseerd denken overheerst, met betekenisloze uitspraken en uit context, naast de aanwezigheid van negatieve symptomen, zoals desinteresse, sociaal isolement en verlies van het vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren.

4. Ongedifferentieerde schizofrenie

Het ontstaat wanneer er symptomen van schizofrenie zijn, maar de persoon past niet bij de genoemde typen.

5. Resterende schizofrenie

Het is een chronische vorm van de ziekte. Het gebeurt wanneer de criteria voor schizofrenie in het verleden plaatsvonden, maar momenteel niet actief zijn, maar er zijn nog steeds negatieve symptomen zoals traagheid, sociaal isolement, gebrek aan initiatief of affectie, verminderde gezichtsuitdrukking of gebrek aan zelfzorg, bijvoorbeeld.

Wat veroorzaakt schizofrenie

De exacte oorzaak van wat schizofrenie veroorzaakt, is nog onbekend, maar het is bekend dat de ontwikkeling ervan wordt beïnvloed door zowel genetica, omdat er een groter risico is binnen dezelfde familie, als door omgevingsfactoren, waaronder mogelijk drugsgebruik. zoals marihuana, virale infecties, oudere ouders tijdens de zwangerschap, ondervoeding tijdens de zwangerschap, complicaties bij de geboorte, negatieve psychologische ervaringen of lijden aan fysiek of seksueel misbruik.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

De behandeling van schizofrenie wordt geleid door de psychiater, met antipsychotische medicijnen, zoals Risperidon, Quetiapine, Olanzapine of Clozapine, die helpen bij het beheersen van voornamelijk positieve symptomen, zoals hallucinaties, wanen of gedragsveranderingen.

Andere anxiolytische geneesmiddelen, zoals Diazepam, of stemmingsstabilisatoren, zoals Carbamazepine, kunnen worden gebruikt om symptomen te verlichten in geval van agitatie of angst, en antidepressiva, zoals Sertraline, kunnen worden geïndiceerd in geval van depressie.

Daarnaast zijn psychotherapie en ergotherapie nodig als een manier om bij te dragen aan een betere revalidatie en re-integratie van de patiënt in het sociale leven. Familieoriëntatie en monitoring door sociale en gemeenschapsteams zijn ook belangrijke maatregelen om de effectiviteit van de behandeling te verbeteren.

Jeugd schizofrenie

Jeugdschizofrenie wordt vroege schizofrenie genoemd, omdat het niet gebruikelijk is bij kinderen. Het heeft dezelfde symptomen en typen als schizofrenie bij volwassenen, maar het begint meestal geleidelijker, vaak moeilijk te definiëren wanneer het optrad.

Veranderingen in het denken komen vaker voor, met ongeorganiseerde ideeën, wanen, hallucinaties en moeilijk sociaal contact. De behandeling wordt uitgevoerd met de kinderpsychiater, met behulp van medicijnen, zoals Haloperidol, Risperidon of Olanzapine, bijvoorbeeld, en psychotherapie, ergotherapie en gezinsbegeleiding zijn ook belangrijk.