Vegetatieve toestand: wat het is, wanneer het is genezen en waarom het gebeurt

De vegetatieve toestand vindt plaats wanneer een persoon wakker is, maar niet bewust is en ook geen enkele vorm van vrijwillige beweging heeft, waardoor hij niet begrijpt of in wisselwerking staat met wat er om hem heen gebeurt. Dus, hoewel het gebruikelijk is dat een persoon in een vegetatieve toestand zijn ogen opent, is het meestal slechts een onvrijwillige reactie van het lichaam, niet gecontroleerd door zijn eigen wil.

Deze aandoening ontstaat meestal wanneer er een zeer duidelijke afname van de hersenfunctie is, die alleen voldoende is om onwillekeurige bewegingen, zoals ademhaling en hartslag, te handhaven. Hoewel externe prikkels, zoals geluiden, de hersenen blijven bereiken, kan de persoon ze dus niet interpreteren en heeft daarom geen reactie.

De vegetatieve toestand komt vaker voor bij mensen die uitgebreide hersenschade hebben opgelopen, zoals bijvoorbeeld in de meest ernstige gevallen van een klap op het hoofd, hersentumor of beroerte.

Belangrijkste symptomen van vegetatieve toestand

Naast het gebrek aan bewustzijn en het onvermogen om te communiceren met wat om hem heen is, kan de persoon in een vegetatieve toestand ook andere tekenen vertonen, zoals:

• Open en sluit uw ogen gedurende de dag; Langzame oogbewegingen; Kauw of slik, anders dan tijdens de maaltijd; Produceer kleine geluiden of gekreun; Span uw spieren aan wanneer u een zeer hard geluid hoort of huidpijn veroorzaakt; Scheurproductie.

Dit type beweging vindt plaats vanwege primitieve reacties in het menselijk lichaam, maar ze worden vaak verward door vrijwillige bewegingen, vooral door familieleden van de getroffen persoon, wat kan leiden tot de overtuiging dat de persoon bewustzijn heeft verworven en niet langer in de vegetatieve toestand is.

Wat is het verschil met coma

Het belangrijkste verschil tussen de coma en de vegetatieve toestand is dat de persoon in de coma niet wakker lijkt te zijn en daarom is er geen opening van de ogen of onwillekeurige bewegingen zoals geeuwen, glimlachen of het maken van kleine geluiden.

Begrijp meer over de coma en wat er met de persoon gebeurt tijdens deze periode.

Is de vegetatieve toestand te genezen?

In sommige gevallen is de vegetatieve toestand te genezen, vooral wanneer deze minder dan een maand heeft geduurd en een omkeerbare oorzaak heeft, zoals intoxicatie bijvoorbeeld. Wanneer de vegetatieve toestand echter wordt veroorzaakt door schade aan de hersenen of gebrek aan zuurstof, kan genezing moeilijker zijn en vaak zelfs onmogelijk.

Gewoonlijk zijn artsen van mening dat genezing mogelijk is wanneer de vegetatieve toestand minder dan 1 maand heeft geduurd, als er geen trauma aan het hoofd is geweest, of minder dan 12 maanden, wanneer er een klap is geweest.

Als de vegetatieve toestand langer dan 6 maanden aanhoudt, wordt deze meestal beschouwd als een persistente of permanente vegetatieve toestand en hoe meer tijd verstrijkt, hoe minder de kans op genezing. Bovendien is het na 6 maanden, zelfs als de persoon herstelt, zeer waarschijnlijk dat ze ernstige gevolgen zullen hebben, zoals problemen met praten, lopen of begrijpen.

Belangrijkste oorzaken van vegetatieve toestand

De oorzaken van de vegetatieve toestand zijn meestal gerelateerd aan verwondingen of veranderingen in de werking van de hersenen, dus ze kunnen zijn:

• Sterke slagen op het hoofd; Ongevallen of ernstige valpartijen; Hersenbloeding; Aneurysma of beroerte; Hersentumor.

Bovendien veranderen neurodegeneratieve ziekten, zoals de ziekte van Alzheimer, ook de juiste werking van de hersenen en daarom kunnen ze, hoewel zeldzamer, ook aan de basis van de vegetatieve toestand liggen.

Hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Er is geen specifieke behandeling voor de vegetatieve toestand en daarom moet de behandeling altijd worden aangepast aan het type symptomen dat elke persoon vertoont, evenals aan de oorzaken die de oorzaak waren van de vegetatieve toestand. Dus als er hersenbloedingen zijn, moeten ze worden gestopt, als er een intoxicatie is, moet deze bijvoorbeeld worden bestreden.

Bovendien is het noodzakelijk om de persoon te vervangen in de vitale taken die hij niet kan doen, zoals bijvoorbeeld eten, hydrateren en baden. Dus moeten bijna alle patiënten in een vegetatieve toestand in het ziekenhuis worden opgenomen om direct in de ader te worden gevoerd en hun hygiënische zorg dagelijks te laten doen.

In sommige gevallen, vooral wanneer er een grote kans is dat de persoon zal herstellen, kan de arts ook passieve fysiotherapie adviseren, waarbij een fysiotherapeut de armen en benen van de patiënt regelmatig beweegt om te voorkomen dat de spieren worden afgebroken en om te behouden functionele gewrichten.