- Waar is het voor
- Hoe het is gedaan
- 1. Externe evaluatie
- 2. Digitaal rectaal onderzoek
- 3. Anuscopie
- 4. Retosigmoïdoscopie
Het proctologisch onderzoek is een eenvoudig onderzoek dat bedoeld is om de anale regio en het rectum te beoordelen om gastro-intestinale veranderingen te onderzoeken en kloven, fistels en aambeien te identificeren, naast een belangrijk examen dat wordt gebruikt bij de preventie van colorectale kanker.
Het proctologisch onderzoek wordt op kantoor uitgevoerd en duurt ongeveer 10 minuten, zonder voorbereiding voor de uitvoering ervan. Hoewel het eenvoudig is, kan het ongemakkelijk zijn, vooral als de persoon anale kloven of aambeien heeft. Het is echter belangrijk om het uit te voeren, zodat de diagnose wordt gesteld en de behandeling kan worden gestart.
Waar is het voor
Het proctologisch onderzoek wordt uitgevoerd door de proctoloog of huisarts om veranderingen in het anale en rectale kanaal te identificeren die behoorlijk ongemakkelijk kunnen zijn en een negatieve invloed hebben op het leven van de persoon. Dit examen wordt meestal uitgevoerd met als doel:
- Voorkom colorectale kanker; Diagnose van interne en externe aambeien; Onderzoek de aanwezigheid van anale kloven en fistels; Identificeer de oorzaak van anale jeuk; Controleer op de aanwezigheid van anorectale wratten; Onderzoek de oorzaak van bloed en slijm in de ontlasting.
Het is belangrijk dat het proctologisch onderzoek wordt uitgevoerd zodra de persoon anorectale tekenen of symptomen identificeert, zoals anale pijn, aanwezigheid van bloed en slijm in de ontlasting, pijn en moeite met evacueren en anaal ongemak.
Hoe het is gedaan
Voordat het examen zelf wordt gestart, wordt een beoordeling gemaakt van de door de persoon beschreven tekenen en symptomen, naast de klinische geschiedenis, levensstijl en darmroutine, zodat de arts het examen op de beste manier kan uitvoeren.
Het proctologisch onderzoek gebeurt in fasen, waarbij aanvankelijk wordt aanbevolen dat de persoon een geschikte jurk aantrekt en op zijn zij ligt met zijn benen gekruld. Vervolgens begint de arts met het examen, dat in het algemeen kan worden onderverdeeld in externe evaluatie, digitaal rectaal onderzoek, anuscopie en rectosigmoïdoscopie:
1. Externe evaluatie
Externe evaluatie is de eerste fase van het proctologisch onderzoek en bestaat uit de observatie van de anus door de arts om te controleren op de aanwezigheid van externe aambeien, kloven, fistels en dermatologische veranderingen die anale jeuk veroorzaken. Tijdens de evaluatie kan de arts de persoon ook vragen om een inspanning te leveren alsof hij zou evacueren, omdat het mogelijk is om te controleren of er gezwollen aderen vertrekken en die wijzen op interne aambeien van klasse 2, 3 of 4.
2. Digitaal rectaal onderzoek
In deze tweede fase van het onderzoek voert de arts het digitale rectale onderzoek uit, waarbij de wijsvinger wordt ingebracht in de anus van de persoon, goed beschermd door een handschoen en gesmeerd, om de anale opening, sluitspieren en het laatste deel van de darm te beoordelen, mogelijk om de aanwezigheid van knobbeltjes, vuistige openingen, uitwerpselen en interne aambeien te identificeren.
Bovendien kan de arts door digitaal rectaal onderzoek de aanwezigheid van anale laesies die voelbaar zijn en de aanwezigheid van bloed in het rectum controleren. Begrijp hoe digitaal rectaal onderzoek wordt gedaan.
3. Anuscopie
Anuscopie maakt een betere visualisatie van het anale kanaal mogelijk, waardoor het mogelijk wordt om veranderingen te identificeren die niet werden gedetecteerd door digitaal rectaal onderzoek. In dit onderzoek wordt een medisch hulpmiddel, een anoscoop genaamd, in de anus ingebracht, wat een transparante wegwerp- of metalen buis is die goed moet worden gesmeerd om in de anus te worden ingebracht.
Na de introductie in de anoscoop wordt licht direct op de anus aangebracht, zodat de arts het anale kanaal beter kan visualiseren, waardoor aambeien, anale kloven, zweren, wratten en tekenen die op kanker wijzen, kunnen worden geïdentificeerd.
4. Retosigmoïdoscopie
Rectosigmoïdoscopie is alleen geïndiceerd wanneer de andere tests niet in staat waren om de oorzaak van de tekenen en symptomen van de persoon te identificeren. Via dit onderzoek is het mogelijk om het laatste deel van de dikke darm te visualiseren, door veranderingen en tekenen die op ziekte wijzen te identificeren.
In dit onderzoek wordt een stijve of flexibele buis in het anale kanaal ingebracht, met een microcamera aan het einde, waardoor de arts een nauwkeurigere beoordeling van de regio kan maken en gemakkelijker veranderingen zoals poliepen, laesies, tumoren of foci van bloeden. Zie hoe rectosigmoïdoscopie wordt uitgevoerd.
