Hersenverlamming is een neurologisch letsel meestal veroorzaakt door een gebrek aan zuurstof in de hersenen of cerebrale ischemie die kan optreden tijdens zwangerschap, bevalling of totdat het kind 2 jaar oud is. Het kind met hersenverlamming heeft sterke spierstijfheid, veranderingen in beweging, houding, gebrek aan evenwicht, gebrek aan coördinatie en onvrijwillige bewegingen, die gedurende het hele leven zorg nodig hebben.
Hersenverlamming wordt vaak geassocieerd met epilepsie, spraakstoornissen, auditieve en visuele beperkingen en mentale retardatie, daarom is het ernstig. Desondanks zijn er veel kinderen die fysieke oefeningen kunnen doen en zelfs paralympische atleten kunnen zijn, afhankelijk van het type hersenverlamming dat ze hebben.
Welke oorzaken en soorten
Hersenverlamming kan worden veroorzaakt door sommige ziekten zoals rodehond, syfilis, toxoplasmose, maar het kan ook het gevolg zijn van een genetische misvorming, complicaties tijdens de zwangerschap of bevalling of problemen die het centrale zenuwstelsel beïnvloeden, zoals hoofdtrauma, toevallen of infecties zoals meningitis, sepsis, vasculitis of encefalitis, bijvoorbeeld.
Er zijn 5 soorten cerebrale parese die kunnen worden geclassificeerd als:
- Spastische cerebrale parese: het is het meest voorkomende type dat bijna 90% van de gevallen treft en wordt gekenmerkt door overdreven rekreflexen en moeite met het uitvoeren van bewegingen als gevolg van spierstijfheid; Athetoid cerebrale parese: Gekenmerkt door beïnvloeding van beweging en motorische coördinatie; Ataxische cerebrale parese: gekenmerkt door opzettelijke tremor en moeite met lopen; Hypotone cerebrale parese: Gekenmerkt door losse gewrichten en verzwakte spieren; Dyskinetische cerebrale parese: gekenmerkt door onwillekeurige bewegingen.
Bij het vaststellen dat het kind hersenverlamming heeft, kan de arts de ouders ook informeren wat voor soort beperking het kind zal hebben om valse verwachtingen te vermijden en hen helpen te beseffen dat het kind speciale zorg voor het leven nodig heeft.
Symptomen van cerebrale parese
Het belangrijkste kenmerk van cerebrale parese is de spierstijfheid die het moeilijk maakt om de armen en benen te bewegen. Maar daarnaast kunnen ze aanwezig zijn:
- Epilepsie; Epileptische aanvallen; Ademhalingsmoeilijkheden; Vertraagde motorische ontwikkeling; Geestelijke retardatie; Doofheid; Vertraagde taal- of spraakproblemen; Moeilijkheden in het gezichtsvermogen, strabismus of verlies van het gezichtsvermogen; Gedragsstoornissen als gevolg van de frustratie van het kind met zijn bewegingsbeperking; Veranderingen in de wervelkolom zoals kyfose of scoliose; Misvorming in de voeten.
De diagnose cerebrale parese kan door de kinderarts worden gesteld na het uitvoeren van tests zoals computertomografie of elektro-encefalogram die de ziekte bewijzen. Bovendien is het door het observeren van bepaald gedrag van het kind mogelijk om te vermoeden dat hij cerebrale parese heeft, zoals vertraagde motorische ontwikkeling en het aanhouden van primitieve reflexen.
Behandeling voor cerebrale parese
De behandeling voor cerebrale parese moet een leven lang worden gedaan, maar het zal deze aandoening niet genezen, maar het is zeer nuttig voor het verbeteren van de zorg voor de getroffen persoon, het verbeteren van hun kwaliteit van leven. Medicijnen, chirurgie, fysiotherapie sessies en ergotherapie kunnen nodig zijn. Lees hier meer.
