Urineretentie gebeurt wanneer de blaas niet volledig leegloopt, waardoor de persoon vaak aandrang heeft om te plassen.
Urineretentie kan acuut of chronisch zijn en kan beide geslachten beïnvloeden, komt vaker voor bij mannen en genereert symptomen zoals constante aandrang om te plassen, pijn en ongemak in de buik.
De behandeling kan worden uitgevoerd door het plaatsen van een katheter of stent , toediening van mediations en in meer ernstige gevallen kan het nodig zijn om een operatie uit te voeren.
Welke symptomen
Gewoonlijk veroorzaakt urineretentie symptomen zoals frequent urineren, pijn en ongemak in de buik.
Als urineretentie acuut is, verschijnen de symptomen plotseling en kan de persoon niet urineren, en er moet onmiddellijk op worden gelet, als het chronisch is, verschijnen de symptomen langzaam en kan de persoon urineren, maar kan hij de blaas niet volledig legen. Bovendien kan de persoon nog steeds moeilijkheden ondervinden wanneer hij begint te urineren, de stroom van urine is mogelijk niet continu en kan urine-incontinentie optreden. Verduidelijk alle twijfels over urine-incontinentie.
Mogelijke oorzaken
Urineretentie kan worden veroorzaakt door:
- Obstructie, die kan optreden als gevolg van de aanwezigheid van stenen in de urinewegen, vernauwing van de urethra, tumor in de regio, ernstige constipatie of ontsteking van de urethra; gebruik van medicijnen die de werking van de urinesfincter kunnen veranderen, zoals antihistaminica, spierverslappers, geneesmiddelen voor urine-incontinentie, sommige antipsychotica en antidepressiva, onder andere; Neurologische problemen, zoals beroerte, hersen- of ruggenmergletsels, multiple sclerose of de ziekte van Parkinson; Urineweginfectie; Sommige soorten chirurgie.
Bij mannen zijn er andere factoren die urineretentie kunnen veroorzaken, zoals obstructie als gevolg van phimosis, goedaardige prostaathyperplasie of prostaatkanker. Ontdek welke ziekten de prostaat kunnen beïnvloeden.
Bij vrouwen kan urineretentie ook worden veroorzaakt door baarmoederkanker, baarmoederverzakking en vulvovaginitis.
Wat is de diagnose?
De diagnose bestaat uit het analyseren van urinemonsters, het bepalen van het resterende urinevolume en het uitvoeren van tests zoals echografie, computertomografie, urodynamische tests en elektromyografie.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van acute urineretentie bestaat uit het plaatsen van een katheter in de blaas om op dit moment urine te elimineren en symptomen te verlichten, waarna de oorzaak die het probleem heeft veroorzaakt, moet worden behandeld.
Om chronische urineretentie te behandelen, kan de arts een katheter of stent in de blaas plaatsen, het veroorzakende middel uit de obstructie verwijderen, antibiotica voorschrijven in geval van een infectie of medicijnen die ontspanning van de gladde spieren van de prostaat en urethra bevorderen.
Als de behandeling niet effectief is om de symptomen te verlichten, kan een operatie noodzakelijk zijn.
