Mallory-Weiss-syndroom is een ziekte die wordt gekenmerkt door een plotselinge toename van de druk in de slokdarm, die kan optreden als gevolg van frequent braken, ernstig hoesten, braken of constante hik, resulterend in buik- of borstpijn en braken met bloed.
De behandeling van het syndroom moet worden begeleid door een gastro-enteroloog of huisarts volgens de tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd en de ernst van de bloeding, en het is vaak noodzakelijk dat de persoon in het ziekenhuis wordt opgenomen om adequate zorg te ontvangen en complicaties te voorkomen.
Oorzaken van het Mallory-Weiss-syndroom
Het Mallory-Weiss-syndroom kan optreden als gevolg van een aandoening die de druk in de slokdarm verhoogt, de belangrijkste oorzaken:
- Boulimia nervosa; Diepe hoest; Constante hik; Chronisch alcoholisme; Sterke klap op de borst of buik; Gastritis; Esophagitis; Grote lichamelijke inspanning; Gastro-oesofageale reflux.
Bovendien kan het Mallory-Weiss-syndroom ook gerelateerd zijn aan hiatus hernia, wat overeenkomt met een kleine structuur die wordt gevormd wanneer een deel van de maag door een klein gaatje, de hiatus, gaat, maar er moeten meer studies worden uitgevoerd om bevestigen dat hiatale hernia ook een van de oorzaken is van het Mallory-Weiss-syndroom. Meer informatie over hiatus hernia.
Belangrijkste symptomen
De belangrijkste symptomen van het Mallory-Weiss-syndroom zijn:
- Braken met bloed; Zeer donkere en stinkende ontlasting; Overmatige vermoeidheid; Buikpijn; Misselijkheid en duizeligheid.
Deze symptomen kunnen ook wijzen op andere maagproblemen, zoals bijvoorbeeld zweren of gastritis, en daarom wordt aanbevolen om naar de eerste hulp te gaan voor een endoscopie, het probleem te diagnosticeren en de juiste behandeling te starten.
Hoe is de behandeling
Behandeling voor het Mallory-Weiss-syndroom moet worden geleid door een gastro-enteroloog of huisarts en wordt meestal gestart bij opname in het ziekenhuis om het bloeden te stoppen en de algemene toestand van de patiënt te stabiliseren. Tijdens ziekenhuisopname kan het nodig zijn om serum rechtstreeks in de ader te krijgen of bloedtransfusies te maken om bloedverlies te compenseren en te voorkomen dat de patiënt in shock raakt.
Dus, na het stabiliseren van de algemene toestand, bestelt de arts een endoscopie om te zien of de laesie in de slokdarm blijft bloeden. Afhankelijk van de uitkomst van de endoscopie is de behandeling als volgt geschikt:
- Bloedverwonding: de arts gebruikt een klein apparaatje dat door de endoscopiebuis gaat om de beschadigde bloedvaten te sluiten en het bloeden te stoppen; Niet-bloedende verwonding: de gastro-enteroloog schrijft antacida-medicijnen voor, zoals Omeprazol of Ranitidine, om de plaats van de verwonding te beschermen en de genezing te vergemakkelijken.
Chirurgie voor het Mallory-Weiss-syndroom wordt alleen gebruikt in de ernstigste gevallen, waarbij de arts niet in staat is om het bloeden te stoppen tijdens endoscopie, waarbij een operatie nodig is om de laesie te hechten. Na de behandeling kan de arts ook verschillende afspraken en andere endoscopie-onderzoeken plannen om ervoor te zorgen dat de laesie goed geneest.
