Dacryocyten: wat ze zijn en de belangrijkste oorzaken

Dacryocyten komen overeen met een verandering in de vorm van rode bloedcellen, waarbij deze cellen een vorm krijgen die lijkt op een druppel of traan, daarom is het ook bekend als een rode bloedcel. Deze verandering in rode bloedcellen is een gevolg van ziekten die voornamelijk het beenmerg beïnvloeden, zoals in het geval van myelofibrose, maar kan ook het gevolg zijn van genetische of miltgerelateerde veranderingen.

De aanwezigheid van circulerende dacryocyten wordt dacryocytose genoemd en veroorzaakt geen symptomen en heeft geen specifieke behandeling, die alleen tijdens de bloedtelling wordt geïdentificeerd. De symptomen die de persoon kan hebben, zijn gerelateerd aan de ziekte die ze hebben en die leiden tot structurele verandering van de rode bloedcel, wat belangrijk is om te worden geëvalueerd door de huisarts of hematoloog.

Belangrijkste oorzaken van dacryocyten

Het verschijnen van dacryocyten veroorzaakt geen teken of symptoom en wordt alleen geverifieerd tijdens de bloedtelling op het moment dat de dia wordt gelezen, waaruit blijkt dat de rode bloedcel een andere vorm heeft dan normaal, wat wordt aangegeven in het rapport.

Het uiterlijk van dacryocyten hangt meestal samen met veranderingen in het beenmerg, die verantwoordelijk zijn voor de productie van cellen in het bloed. De belangrijkste oorzaken van dacryocytose zijn dus:

1. Myelofibrose

Myelofibrose is een ziekte die wordt gekenmerkt door neoplastische veranderingen in het beenmerg, waardoor stamcellen de productie van overtollig collageen stimuleren, wat resulteert in de vorming van fibrose in het beenmerg, wat de productie van bloedcellen verstoort. Dus, als gevolg van veranderingen in het beenmerg, kunnen circulerende dacryocyten worden gezien, daarnaast kan er ook een vergrote milt zijn en tekenen en symptomen van bloedarmoede.

De initiële diagnose van myelofibrose wordt gesteld door middel van een volledige bloedtelling en, op basis van de identificatie van veranderingen, kan een moleculaire test worden gevraagd om de JAK 2 V617F-mutatie, beenmergbiopsie en myelogram te identificeren om te verifiëren hoe de productie van bloedcellen. Begrijp hoe het myelogram wordt gemaakt.

Wat te doen: Behandeling voor myelofibrose moet door de arts worden aanbevolen op basis van de tekenen en symptomen van de persoon en de beenmergconditie. Meestal kan de arts het gebruik van JAK 2-remmers aanbevelen, waardoor de progressie van de ziekte wordt voorkomen en de symptomen worden verlicht, maar in andere gevallen kan stamceltransplantatie worden aanbevolen.

2. Talassemieën

Thalassemie is een hematologische ziekte die wordt gekenmerkt door genetische veranderingen die leiden tot defecten in het hemoglobinesyntheseproces, die de vorm van de rode bloedcel kunnen verstoren, omdat hemoglobine deze cel vormt en de aanwezigheid van dacryocyten kan worden waargenomen.

Bovendien is als gevolg van veranderingen in de vorming van hemoglobine het transport van zuurstof naar de organen en weefsels van het lichaam aangetast, wat leidt tot het verschijnen van tekenen en symptomen zoals overmatige vermoeidheid, prikkelbaarheid, verminderd immuunsysteem en slechte eetlust, bijvoorbeeld..

Wat te doen: Het is belangrijk voor de arts om het type thalassemie te identificeren dat de persoon moet aangeven voor de meest geschikte behandeling, meestal met ijzersupplementen en bloedtransfusies. Begrijp hoe behandeling met thalassemie wordt uitgevoerd.

3. Hemolytische anemie

Bij hemolytische anemie worden rode bloedcellen vernietigd door het immuunsysteem zelf, waardoor het beenmerg meer bloedcellen aanmaakt en in de bloedsomloop vrijlaat. Rode bloedcellen met structurele veranderingen, waaronder dacryocyten, en onrijpe rode bloedcellen, die bekend staan ​​als reticulocyten.

Wat te doen: hemolytische anemie is niet altijd te genezen, maar het kan worden bestreden met het gebruik van geneesmiddelen die door de arts moeten worden aanbevolen, zoals corticosteroïden en immunosuppressiva, bijvoorbeeld om het immuunsysteem te reguleren. In meer ernstige gevallen kan verwijdering van de milt aangewezen zijn, omdat de milt het orgaan is waarin de vernietiging van rode bloedcellen plaatsvindt. Met de verwijdering van dit orgaan is het dus mogelijk om de snelheid van vernietiging van rode bloedcellen te verminderen en hun duurzaamheid in de bloedbaan te bevorderen.

Meer informatie over hemolytische bloedarmoede.

4. Splenectomized mensen

Splenectomized mensen zijn degenen die een operatie moesten ondergaan om de milt te verwijderen en dus, naast het niet vernietigen van de oudere rode bloedcellen, is er ook geen productie van nieuwe rode bloedcellen, omdat dit ook een van hun functies is. Dit kan een zekere "overbelasting" in het beenmerg veroorzaken, zodat de hoeveelheid geproduceerde rode bloedcellen voldoende zou zijn voor de goede werking van het organisme, wat kan resulteren in het verschijnen van dacryocyten.

Wat te doen: in deze gevallen is het belangrijk dat medische controle wordt uitgevoerd om te controleren hoe de reactie van het organisme is in afwezigheid van dit orgaan.

Kijk wanneer het verwijderen van de milt is aangegeven.