Omdat mijn zoon niet eet en wat te doen

Het kind dat moeite heeft met het eten van bepaald voedsel zoals vlees, fruit, groenten en groen, dat een zeer selectief dieet heeft, altijd hetzelfde eet, kan een psychische stoornis hebben en moet worden behandeld door de psycholoog.

Het is normaal dat een kind op de leeftijd van 2 een verminderde eetlust heeft, maar sommige kinderen kunnen eetstoornissen ervaren door ervoor te kiezen alleen pap, soep, puree of rijst met bonen en geraspte vlees te eten, bijvoorbeeld als ze geen eten accepteren een ander soort maaltijd. Dit is een reden tot bezorgdheid wanneer het in de kindertijd blijft en zelfs na 3, 4, 5, 6… jaar aanwezig is. In dit geval moeten ouders professionele hulp zoeken.

Wanneer moet je naar de dokter?

In gevallen waarin tekenen en symptomen van een eetstoornis duidelijk zijn, is het ideaal om medische hulp te zoeken die wordt geëvalueerd en hoogstwaarschijnlijk moeten andere professionals zoals de psycholoog worden gezocht om cognitieve gedragstherapie uit te voeren, die de hulpmiddelen voor het kind biedt. werk je gedachten en acties.

Deze gedragstherapie wordt systematische desensibilisatie genoemd, waarbij het kind wordt gevraagd op te schrijven hoe zijn dagelijkse voeding eruit ziet, en wordt gevraagd om een ​​lijst met voedingsmiddelen die hij ooit zou willen proberen, en wanneer hij wat nieuw voedsel kan proeven, wordt hij beloond. Kinderen die lijden aan angst, leren hun om te ontspannen wanneer ze voor een nieuw voedingsmiddel staan, door verhalen en verhalen te maken voordat ze ze eten, zodat ze zich kunnen voorstellen dat ze het voedsel op een ontspannen manier eten.

Daarnaast kan het ook nodig zijn om een ​​ergotherapeut te zoeken om een ​​therapie, het Wilbarger Protocol, op de mond toe te passen, waarbij sensorische integratie wordt uitgevoerd met behulp van technieken die bijvoorbeeld het gebruik van een tandenborstel kunnen omvatten.

Een consult met een voedingsdeskundige is ook aangewezen, vanwege de beperking van voedingsmiddelen die ondervoeding kunnen veroorzaken, en u moet een individueel voedingsplan ontwikkelen, met de mogelijkheid om supplementen met formules te gebruiken om de calorieën aan te bieden die uw lichaam nodig heeft.

Welke eetstoornissen kunnen er in de kindertijd bestaan

Hoewel niet erg gebruikelijk, zijn er enkele eetstoornissen die ervoor kunnen zorgen dat een kind alleen een bepaald soort voedsel eet, zoals puree of pap, bij een specifieke temperatuur. Zij zijn:

1. Beperkende of selectieve eetstoornis

Dit is een soort eetstoornis die meestal ontstaat in de kindertijd of adolescentie, maar kan ook voorkomen of aanhouden tot in de volwassenheid. Bij deze aandoening beperkt het kind de hoeveelheid voedsel of vermijdt het consumptie op basis van zijn ervaring, kleur, aroma, smaak, textuur en presentatie.

De belangrijkste tekenen en symptomen van deze aandoening zijn:

• Belangrijk gewichtsverlies of moeite om het ideale gewicht te bereiken, afhankelijk van uw leeftijd; Alleen het eten van bepaalde texturen van voedsel; Beperking van het type en de hoeveelheid gegeten voedsel; Gebrek aan eetlust en gebrek aan interesse in voedsel; Zeer restrictieve selectie van voedsel, dat kan gaan verslechtering met de tijd; er is geen verandering in lichaamsbeeld of angst om aan te komen zoals bij anorexia; angst om te eten na een aflevering van braken of verstikking; aanwezigheid van gastro-intestinale symptomen zoals maagklachten, constipatie of buikpijn.

Deze kinderen hebben meestal problemen in relaties met andere mensen vanwege hun eetproblemen en kunnen aanzienlijke voedingstekorten hebben die hun groei en ontwikkeling, evenals hun prestaties op school beïnvloeden.

Lees hier meer informatie over deze selectieve eetstoornis.

2. Verstoring van sensorische verwerking

Deze aandoening is een neurologische aandoening waarbij de hersenen problemen hebben met het ontvangen en correct reageren op informatie die afkomstig is van de zintuigen zoals aanraking, smaak, geur of visie. Het kind kan slechts in één of meerdere zintuigen worden aangetast en om deze reden kan een persoon met deze aandoening overmatig reageren op een stimulus, waardoor geluid, kleding, fysiek contact, licht en zelfs voedsel ondraaglijk worden.

Wanneer de smaak aanhankelijk is, kan het kind presenteren:

• Orale overgevoeligheid

In dit geval heeft het kind extreme voedselvoorkeuren, met een zeer kleine variatie aan voedsel, kan het veeleisend zijn voor de merken, zich verzetten tegen het proberen van nieuw voedsel in restaurants en kan het niet eten bij anderen, kruidig, kruidig, zoet of vermijdend salades.

Het is mogelijk dat u alleen flauw, puree of vloeibaar voedsel eet na 2 jaar oud, en u kunt verrast worden door andere texturen. U kunt ook moeite hebben met zuigen, kauwen of slikken uit angst om te stikken. En u kunt weerstand bieden of weigeren naar de tandarts te gaan en klagen over het gebruik van tandpasta en mondwater.

• Orale overgevoeligheid

In deze situatie kan het kind de voorkeur geven aan voedingsmiddelen met een intense smaak, zoals overmatig kruidig, zoet, bitterzoet of salade, en zelfs het gevoel hebben dat het voedsel niet voldoende kruiden heeft. En je kunt zeggen dat alle voedingsmiddelen dezelfde smaak hebben.

Het is ook mogelijk om oneetbare objecten te kauwen, te proeven of te likken, waarbij u vaak uw haar, shirt of vingers opeet. In tegenstelling tot orale overgevoeligheid, houdt u misschien van elektrische tandenborstels, zoals naar de tandarts gaan en overmatig kwijlen.

Wat te doen om uw kind alles te laten eten

Enkele praktische adviezen om uw kind een grotere verscheidenheid aan voedingsmiddelen of in grotere hoeveelheden te laten eten zijn:

• Bied nieuw voedsel aan, bij voorkeur wanneer het kind honger heeft, omdat ze beter geaccepteerd zullen worden; probeer het kind, om nieuw voedsel te accepteren, dit voedsel op te eten en geef het niet op voordat je het 8 tot 10 keer op verschillende dagen probeert; geprefereerd voedsel met de minst geaccepteerde; het kind eet meestal beter als hij wat voedsel uit de maaltijd kiest, ten minste 2; voorkom dat het kind direct voor de maaltijd teveel vloeistoffen drinkt; de tijd om te eten moet minstens 20 minuten en meer dan 30 zijn minuten, genoeg tijd voor het kind om het gevoel van verzadiging in zijn lichaam te herkennen; als het kind niet wil eten, moet hij niet worden gestraft, omdat dit het negatieve gedrag versterkt, moet de plaat worden verwijderd en kan hij de tafel verlaten, maar bij de volgende maaltijd moet je voedzaam eten aanbieden; het is belangrijk dat het kind en het gezin aan tafel zitten, rustig, het is belangrijk om vaste schema's te hebben die voor maaltijden; neem het kind mee om voedsel op de markt te kopen en te helpen bij de keuze en bereiding van maaltijden en hoe het wordt geserveerd; lees verhalen en verhalen over voedsel.

Bekijk deze en andere tips in de volgende video:

In gevallen waarin een stoornis duidelijk is, is het mogelijk dat het proces om de voeding te reguleren weken, maanden en soms jaren van behandeling duurt voordat uw kind op een 'normale' manier van eten kan genieten, voldoende voedsel heeft en zich aanpast, Het is heel belangrijk om voor deze situaties hulp te zoeken bij gezondheidswerkers, zoals kinderartsen en psychologen.