De behandeling van toxoplasmose tijdens de zwangerschap, een infectie veroorzaakt door de parasiet Toxoplasma gondii , die wordt aangetroffen in rauw of niet gaar vlees, in grond die is vervuild met uitwerpselen van katten en in kattenuitwerpselen, kan als volgt worden gedaan met antibiotica:
- Spiramycin voor zwangere vrouwen met vermoedelijke besmetting of die tijdens de zwangerschap zijn geïnfecteerd, ongeacht de zwangerschapsduur, om het risico op besmetting van de baby te verminderen; Sulfadiazine, pyrimethamine en folinezuur, vanaf 18 weken zwangerschap, als er bevestiging is dat de baby is geïnfecteerd, wat kan worden gedaan via cordocentese, waarbij een bloedmonster wordt genomen uit de navelstreng. Als de baby is geïnfecteerd, moet de zwangere vrouw deze cocktail met medicijnen gedurende 3 opeenvolgende weken innemen, afwisselend met Spiramycin voor nog ongeveer 3 weken tot het einde van de zwangerschap, met uitzondering van Sulfadiazine, dat alleen moet worden ingenomen tot de 34e week van de zwangerschap..
Als de zwangere vrouw die tijdens de zwangerschap is geïnfecteerd, wordt behandeld met Spiramycin en wordt bevestigd dat de baby niet is geïnfecteerd, moet de zwangere vrouw Spiramycin blijven gebruiken tot het einde van de zwangerschap.
De verloskundige die de zwangerschap begeleidt, is degene die de juiste behandeling voor de zwangere vrouw moet aangeven.
Zwangere vrouwen die al vóór de zwangerschap toxoplasmose hebben gehad, hebben al immuniteit ontwikkeld tegen de ziekte parasiet, dat wil zeggen dat er geen risico is om de baby te infecteren, maar toxoplasmose tijdens de zwangerschap kan op de baby worden overgedragen wanneer de zwangere vrouw voor het eerst tijdens de zwangerschap wordt besmet. zwangerschap, wat kan leiden tot spontane abortus, foetale dood, mentale retardatie, epilepsie, oogletsels die kunnen leiden tot blindheid bij de baby, doofheid of hersenschade.
Als de baby tijdens de zwangerschap is besmet en congenitale toxoplasmose ontwikkelt, kan deze worden geboren zonder manifestaties van de ziekte te vertonen. na de geboorte, gedurende ongeveer 12 maanden.
Bijwerkingen van de behandeling
Bijwerkingen van de behandeling voor toxoplasmose tijdens de zwangerschap zijn diarree, braken, misselijkheid, buikkrampen, keelpijn, spierpijn, hoofdpijn, huiduitslag, slechte eetlust, slapeloosheid, spruw en bloedarmoede.
Om diarree te helpen behandelen, is een goede optie Yakult, omdat deze yoghurt probiotica bevat die helpen de darm te normaliseren, evenals Lactipan, een medicijn dat ook helpt de darm te reguleren en diarree te verminderen, maar de laatste alleen moet worden gebruikt onder begeleiding van de verloskundige. Bovendien moet de zwangere vrouw haar waterinname verhogen en kokoswater drinken, vooral als ze ook moet braken, om niet uit te drogen.
Om hoofdpijn te verlichten, kan de zwangere vrouw een koud waterkompres op haar voorhoofd plaatsen en, voor spierpijn, een bad nemen met heet water om haar spieren te ontspannen. Voor spruw en keelpijn is een goede tip om te gorgelen met warm water en zout, omdat zout spruw helpt genezen en ontstekingen en keelpijn verlicht.
Handige links:
