De behandeling voor strabismus bij de baby moet kort na de diagnose van het probleem met de plaatsing van een ooglap in het gezonde oog worden gestart, om de hersenen te dwingen alleen het oog dat niet goed is uitgelijnd te gebruiken en de spieren aan die kant te ontwikkelen.
De ooglap moet overdag worden bewaard en kan alleen 's nachts worden verwijderd zodat de baby comfortabeler kan slapen. Als de ooglap niet altijd overdag wordt gebruikt, kunnen de hersenen van de baby de visuele verandering compenseren, het beeld negeren dat door het lozende oog wordt verzonden en amblyopie veroorzaken, wat het verlies van het gezichtsvermogen in één oog is als gevolg van gebrek aan gebruik.
Over het algemeen is het mogelijk om strabismus te genezen met een ooglapje tot 6 maanden oud, maar wanneer het probleem na die leeftijd aanhoudt, kan de arts aanbevelen een operatie te ondergaan om de sterkte van de oogspieren te corrigeren, waardoor synchroon bewegen en het probleem oplossen.
Meer informatie over wanneer een operatie is geïndiceerd: wanneer een operatie ondergaan voor strabismus.
Wanneer strabismus later bij het kind wordt opgemerkt, kan het nodig zijn om de behandeling te doen met behulp van ooglapjes en een bril, omdat het gezichtsvermogen al kan zijn verminderd.
Op volwassen leeftijd kan de oogarts routinematige afspraken maken om de mate van strabismus te beoordelen om indien nodig de behandeling met oogoefeningen te starten. Net als bij de baby kan een operatie echter ook een alternatief zijn als het probleem niet verbetert.
Wat kan strabismus bij de baby veroorzaken
Strabismus bij baby's is een veel voorkomend probleem tot 6 maanden oud, vooral bij premature baby's, omdat de oogspieren nog niet volledig zijn ontwikkeld, waardoor ze op een beetje gesynchroniseerde manier bewegen en zich tegelijkertijd op verschillende objecten concentreren.
Strabismus kan zich echter op elke leeftijd ontwikkelen en de meest voorkomende symptomen zijn:
- Ogen die niet synchroon bewegen, lijken te zijn verwisseld; Moeite om een object in de buurt te grijpen; Een object in de buurt niet kunnen zien.
Naast deze symptomen kan de baby ook zijn hoofd voortdurend opzij kantelen, vooral wanneer hij zich moet concentreren op een voorwerp in de buurt.
