- Belangrijkste symptomen van infectie bij de baby
- Gevolgen van intra-uteriene infectie bij de baby
- Oorzaken van intra-uteriene infectie
- Behandeling voor intra-uteriene infectie
Intra-uteriene infectie bij de baby veroorzaakt in veel gevallen symptomen bij de baby tijdens de bevalling of in de eerste uren daarna, zoals bijvoorbeeld ademhalingsproblemen, apathie en koorts.
Deze infecties, bekend als aangeboren infecties, zoals rodehond, hepatitis of toxoplasmose, kunnen de baby ernstig beïnvloeden en vertragingen in de ontwikkeling veroorzaken en moeten daarom in de meeste gevallen vroegtijdig worden ontdekt met het gebruik van antibiotica.
Belangrijkste symptomen van infectie bij de baby
Een pasgeborene of baby tot 1 maand oud die een intra-uteriene infectie heeft ontwikkeld, heeft symptomen zoals:
- Ademhalingsmoeilijkheden; Paarsachtige huid en lippen en in sommige gevallen een gelige huid; Weinig zuigkracht; Apathie en langzame bewegingen; Koorts; Lage temperatuur; Braken en diarree.
In veel gevallen veroorzaakt de ziekte geen symptomen en heeft de baby later ontwikkelingsachterstand, waarvan de belangrijkste oorzaken infecties van de zwangere vrouw zijn, zoals rubella, HIV-virus, hepatitis B of toxoplasmose, bijvoorbeeld.
Gevolgen van intra-uteriene infectie bij de baby
Deze infecties kunnen ernstige problemen veroorzaken, zoals een miskraam, baby dood bij de geboorte, ontwikkelingsstoornissen, vroeggeboorte of zelfs de ontwikkeling van ernstige gevolgen tijdens de groei.
Oorzaken van intra-uteriene infectie
Over het algemeen wordt de intra-uteriene infectie die de baby beïnvloedt, veroorzaakt door langdurige arbeid, omdat de bacteriën in het vaginale kanaal naar de baarmoeder stijgen en de baby bereiken waarvan het immuunsysteem nog steeds onderontwikkeld is en gemakkelijk besmet is.
Bovendien kan intra-uteriene infectie ook via de placenta optreden, zoals bijvoorbeeld wanneer de niet-immuunvrouw besmet voedsel zoals toxoplasmose consumeert.
Behandeling voor intra-uteriene infectie
Om de infectie in de meeste gevallen te behandelen, gebeurt de bevalling via een keizersnede, worden diagnostische tests uitgevoerd op de baby als een bloedtest en worden medicijnen rechtstreeks op de ader aangebracht als antibiotica.
