Rectale verzakking wordt gekenmerkt door buikpijn, gevoel van onvolledige stoelgang, moeilijk poepen, brandend gevoel in de anus en zwaar gevoel in het rectum, naast het kunnen zien van het rectum, dat een donkerrood, vochtig weefsel in de vorm van een buis is.
Rectale verzakking komt vaker voor vanaf de leeftijd van 60 jaar vanwege de verzwakking van de spieren in de regio, maar het kan ook gebeuren bij kinderen vanwege het gebrek aan ontwikkeling van de spieren of vanwege de kracht die wordt uitgevoerd op het moment van evacuatie.
Belangrijkste symptomen
Het belangrijkste symptoom van rectale prolaps is de observatie van donkerrood, vochtig, buisachtig weefsel buiten de anus. Andere symptomen geassocieerd met rectale prolaps zijn:
- Moeilijkheden bij het poepen; Sensatie van onvolledige stoelgang; Buikkrampen; Veranderingen in de stoelgang; Diarree; Aanwezigheid van slijm of bloed in de ontlasting; Sensatie van de aanwezigheid van een massa in het anale gebied; Bloeding in de anus; Sensatie van druk en gewicht in het rectum; Ongemak en brandend gevoel in de anus.
Rectale verzakking komt vaker voor bij vrouwen ouder dan 60 jaar, vanwege de zwakke anale spier en bij mensen met een langdurige geschiedenis van constipatie vanwege een intense inspanning bij het evacueren.
Rectale prolaps kan echter ook voorkomen bij kinderen tot 3 jaar omdat de spieren en ligamenten van het rectum zich nog ontwikkelen.
Behandeling voor rectale prolaps
Behandeling voor rectale verzakking omvat het samendrukken van de ene bil tegen de andere, het handmatig inbrengen van het rectum in de anus, het verhogen van de inname van vezelrijk voedsel en het drinken van ongeveer 2 liter water per dag. Chirurgie kan ook worden aanbevolen in gevallen waarbij rectale verzakking frequent is. Zie wat te doen in geval van rectale verzakking.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose rectale prolaps wordt door de arts gesteld door de anale opening te beoordelen van de persoon die met kracht staat of hurkt, zodat de arts de omvang van de prolaps kan beoordelen en de beste behandelingsvorm kan aangeven.
Bovendien kan de arts digitaal rectaal onderzoek uitvoeren naast andere tests zoals contrastradiografie, colonoscopie en sigmoïdoscopie, een onderzoek dat wordt uitgevoerd om het slijmvlies van het laatste deel van de darm te evalueren. Begrijp wat sigmoïdoscopie is en hoe het wordt gedaan.
