- 1. Begin met voedsel dat uw kind lekker vindt
- 2. Laat kleine stukjes in de babyvoeding
- 3. Maak beloningen om aan te moedigen
- 4. Laat het kind het eten oppakken
- 5. Start het voedselintroductieproces opnieuw
- Gevolgen voor gezondheid en ontwikkeling
Soms lijken kinderen ouder dan 1 of 2 jaar oud, ondanks dat ze bijna elk soort voedsel kunnen eten, te lui om te kauwen en weigeren ze rijst, bonen, vlees, brood of aardappelen te eten. Om dit probleem op te lossen, is het noodzakelijk om strategieën te gebruiken zoals kleine stukjes in de babyvoeding te laten of slechts de helft van de babyvoeding te kneden, naast het hebben van veel geduld tijdens de maaltijd.
Dit soort problemen met kinderen is niet ongewoon, en normaal gesproken hebben kinderen die weigeren om vast voedsel te consumeren, in hun vroege kinderjaren moeilijke periodes meegemaakt, zoals vaak verslikken of ziektes hebben die het voeden bemoeilijkten, waardoor ouders gebruikten heel vaak melk of pap, waardoor ze niet voldoende kauwstimulatie kregen.
Hier zijn 5 goede manieren om uw kind aan te moedigen om vast voedsel te eten door zijn eigen voedsel in zijn mond te steken en alles zelf te kauwen:
1. Begin met voedsel dat uw kind lekker vindt
Beginnen met voedsel dat uw kind lekker vindt, is een belangrijke strategie om de acceptatie van een stevige maaltijd te vergemakkelijken. Dus, als het kind bijvoorbeeld van bananenpuree houdt, probeer dan een halve hele banaan aan te bieden en het voedsel zelf te houden om de textuur en geur ervan te voelen. In sommige gevallen is het voldoende om deze strategie enkele dagen te herhalen, zodat het kind het eten spontaan in zijn mond kan stoppen.
2. Laat kleine stukjes in de babyvoeding
Kleine stukjes in de babyvoeding achterlaten is een manier om het kind beetje bij beetje het vaste voedsel te laten voelen, zonder hem te dwingen al het vaste voedsel in één keer te eten.
Je kunt ook de strategie gebruiken om slechts de helft van de babyvoeding te kneden, de andere helft bestaat uit hele voedingsmiddelen en probeer de soort voeding af te wisselen met elke lepel.
3. Maak beloningen om aan te moedigen
Het creëren van kleine beloningen moedigt het kind aan om verder te gaan met voeden, en het is mogelijk om prikkels te gebruiken zoals klappen en glimlachen met elke gebruikte lepel, of het kind toestaan uit de stoel te gaan zitten om aan tafel te zitten met de andere familieleden, wat zal doen ze heeft een gevoel van belangrijkheid en volwassenheid.
4. Laat het kind het eten oppakken
Het kind het eten laten oppakken en er een lepel aan vasthouden, zelfs als het een puinhoop in de keuken maakt, is een manier om hem aan te moedigen zichzelf te voeden en een gevoel van macht over het eten te voelen. Dit is een goede strategie, vooral als er een andere volwassene naast haar eet, omdat het kind de neiging heeft om de acties van familieleden te imiteren, inclusief de gebaren om voedsel naar de mond te brengen en zichzelf te kauwen.
Door het kind te laten deelnemen aan de bereiding van de maaltijd, verhoogt het ook de intimiteit van het kind met voedsel en maakt het meer kans om het voedsel te proberen dat hij heeft helpen produceren.
5. Start het voedselintroductieproces opnieuw
Zelfs als uw kind ouder is dan twee jaar, kan het opnieuw starten van het hele voedselintroductieproces de meest effectieve manier zijn om hem vast voedsel te laten eten. Om opnieuw te beginnen, moet men proberen om alleen te beginnen met fruitpap of geschoren fruit in snacks, waarbij melk, pap en puree nog steeds de hoofdmaaltijd van de kleine is.
Omdat het kind aanvaardt fruitpap te consumeren, probeer het fruit dan in kleine stukjes en hartige pap te brengen, bijvoorbeeld met puree, aardappelpuree en gemalen vlees, waarbij je er altijd aan denkt nooit het kind te dwingen of te bedreigen tijdens de maaltijd.
Bekijk deze en andere tips in de volgende video:
Gevolgen voor gezondheid en ontwikkeling
Kinderen die niet kauwen voeren ze vaste stoffen, en eten alleen puree, babyvoeding, pappen en vloeibare of romige soepen, kunnen problemen ontwikkelen zoals vertraagde spraak en problemen met het correct reproduceren van geluiden, vanwege het gebrek aan kauwen en stimulatie van de spieren van het kind. gezicht. Als gevolg van het weinig of slecht praten, kan het kind zich bijvoorbeeld minderwaardig of buitengesloten voelen wanneer hij met andere kinderen op school begint te leven.
Deze kinderen hebben de steun van een kinderarts en voedingsdeskundige nodig, zodat het gebrek aan voedingsstoffen in vast voedsel voldoende wordt gecompenseerd in alternatieve bereidingen, zoals soepen met groenten, groen en vlees, in stukjes, fruitvitaminen met melk of yoghurt en granen, sappen verrijkt met stukjes fruit en groenten, bijvoorbeeld, omdat het in ieder geval belangrijk is dat het kind dagelijks wordt gestimuleerd om te kauwen.
Geleidelijk went ze eraan en binnen een paar maanden is het misschien mogelijk om een goed verschil op te merken in haar dieet en ook in haar groei en ontwikkeling.
