Hypothyreoïdie: wat het is, symptomen, oorzaken en behandeling

Hypothyreoïdie is een van de meest voorkomende endocriene ziekten en wordt gekenmerkt door lage schildklieractiviteit, waardoor het minder hormonen produceert dan nodig is voor het optimaal functioneren van alle lichaamsfuncties, wat leidt tot het optreden van enkele symptomen met overmatige vermoeidheid, verminderde hartslag, gewichtstoename, haarverlies en droge huid.

Deze verandering komt vaker voor bij vrouwen ouder dan 40 jaar, die naaste familieleden met hypothyreoïdie hebben, die een deel of de hele schildklier al hebben verwijderd of die een soort straling op het hoofd of de nek hebben ontvangen. De behandeling van hypothyreoïdie heeft tot doel de niveaus van schildklierhormonen te reguleren en dus de symptomen te verlichten, en het gebruik van synthetische hormonen, zoals bijvoorbeeld Levothyroxine, wordt meestal aangegeven door de endocrinoloog.

Tekenen en symptomen

De tekenen en symptomen die kunnen wijzen op een lage schildklierfunctie kunnen door de jaren heen langzaam verschijnen volgens de afname van de niveaus van schildklierhormonen, T3 en T4. De belangrijkste tekenen en symptomen van hypothyreoïdie zijn:

• Hoofdpijn, in spieren en gewrichten; Onregelmatige menstruatie; Breekbare, broze nagels en ruwe en droge huid; Ogen, in het gebied van de oogleden, gezwollen; Haarverlies zonder duidelijke oorzaak en dunner, droger en doffer haar; Hartslag meer langzaam dan normaal; overmatige vermoeidheid; concentratieproblemen, slecht geheugen; verminderd libido; gewichtstoename zonder duidelijke oorzaak.

Bovendien kan de persoon in sommige gevallen persoonlijkheidsveranderingen, depressie en dementie ervaren, maar deze symptomen treden op bij mensen met zeer lage niveaus van T3 en T4. Weet hoe je de tekenen en symptomen van hypothyreoïdie kunt herkennen.

Belangrijkste oorzaken

De meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie is Hashimoto's thyroiditis, een auto-immuunziekte waarbij antilichamen de schildklier beginnen aan te vallen, alsof deze schadelijk is voor het lichaam zelf. Bovendien kan hypothyreoïdie voorkomen als gevolg van jodiumtekort, een aandoening die struma wordt genoemd, waarbij de schildklier groter is, maar minder T3 en T4 als gevolg van de afname van de jodiumconcentratie.

Behandeling tegen hyperthyreoïdie of het gebruik van medicijnen zoals lithiumcarbonaat, amiodaron, propylthiouracil en methimazol kan ook leiden tot hypothyreoïdie en het is belangrijk om de endocrinoloog te raadplegen als een van de symptomen wordt geïdentificeerd, zodat de opschorting van het medicijn of vervanging kan worden aangegeven..

Mensen die schildkliermedicijnen hebben ingenomen om gewicht te verliezen, kunnen ook hypothyreoïdie ontwikkelen, want zodra deze hormonen al in de bloedbaan aanwezig zijn, kan de schildklier zijn natuurlijke productie stoppen of verminderen.

Naast deze oorzaken kan hypothyreoïdie ook optreden tijdens de zwangerschap of in de postpartum periode die de neiging heeft snel daarna weer normaal te worden. Bovendien is het belangrijk om te onthouden dat deze ziekte de vruchtbaarheid van de vrouw vermindert, waardoor problemen zwanger worden. Lees meer over hypothyreoïdie en zwangerschap.

Hoe te weten of het hypothyreoïdie is

Om erachter te komen of het hypothyreoïdie is, evalueert de endocrinoloog de tekenen en symptomen die de persoon presenteert en geeft hij de uitvoering van bloedtesten aan om de hoeveelheid circulerende schildkliergerelateerde hormonen te controleren. Het geeft dus de dosering van T3 en T4 aan, die normaal gesproken worden verlaagd in hypothyreoïdie, en de dosering van TSH, die wordt verhoogd. In het geval van subklinische hypothyreoïdie kunnen normale niveaus van T4 en verhoogde TSH worden waargenomen. Lees meer over de tests die de schildklier evalueren.

Bovendien kan de arts aanbevelen om antilichaamonderzoek, schildkliermapping en schildklier-echografie uit te voeren wanneer knobbeltjes worden opgemerkt tijdens palpatie van de schildklier. Het is ook mogelijk dat de persoon het schildklierzelfonderzoek uitvoert om veranderingen te identificeren, vooral knobbeltjes. Leer hoe u zelfonderzoek van de schildklier kunt doen.

Wie heeft schildkliertests nodig

Naast mensen met tekenen en symptomen die op hypothyreoïdie kunnen wijzen, moeten deze tests ook worden uitgevoerd door:

Vrouwen ouder dan 50	Die radiotherapie had op het hoofd of de nek	Mensen met diabetes type 1
Tijdens de zwangerschap	Wie heeft een schildklieroperatie gehad	Mensen met auto-immuunziekten
Als u een struma hebt	Als u gevallen van schildklieraandoeningen in de familie heeft	In geval van hartfalen
Wie heeft het syndroom van Down	Wie heeft het syndroom van Turner	Melkproductie buiten de zwangerschap of zonder borstvoeding

Hypothyreoïdie tijdens de zwangerschap

Hypothyreoïdie kan, indien niet goed onder controle gehouden, de mogelijkheid om zwanger te worden belemmeren en gevolgen hebben voor zowel moeder als baby. Het kan ook in de postpartum-periode, een paar maanden na de geboorte van de baby, op een tijdelijke manier optreden en waarvoor ook verzorging nodig is.

Het is dus normaal dat tijdens de prenatale zorg de arts T3-, T4- en TSH-tests bestelt om de schildklierfunctie te beoordelen en in het postpartum te blijven controleren hoe de schildklierhormoonwaarden zijn en of er medicijnen moeten worden gebruikt. om weer normaal te worden. Ken de risico's van hypothyreoïdie tijdens de zwangerschap.

Hoe hypothyreoïdie te behandelen

De behandeling voor hypothyreoïdie is relatief eenvoudig en moet worden uitgevoerd door hormonale vervanging door het innemen van synthetische hormonen, Levothyroxine, die het hormoon T4 bevat en die ten minste 30 minuten vóór het ontbijt op een lege maag moet worden ingenomen. 's morgens, zodat de vertering van voedsel de effectiviteit ervan niet vermindert. De dosis van het medicijn moet worden voorgeschreven door de endocrinoloog en kan variëren tijdens de behandeling volgens de niveaus van T3 en T4 die in het bloed circuleren.

Na 6 weken van het gebruik van het medicijn, kan de arts de symptomen van de persoon controleren en een TSH-test bestellen om te zien of het nodig is om de dosis van het medicijn aan te passen totdat de hoeveelheid vrij T4 is genormaliseerd. Daarna moeten tests om de schildklier te evalueren een of twee keer per jaar worden uitgevoerd om te zien of het nodig is om de dosis van de medicatie aan te passen.

Naast het gebruik van medicijnen, is het belangrijk dat de persoon het cholesterolgehalte in het bloed regelt, de consumptie van vetten vermijdt, een dieet eet dat helpt bij het goed functioneren van de lever en het voorkomen van overmatige stress, omdat het de secretie van hormonen door de schildklier belemmert. In sommige gevallen kan overleg met een voedingsdeskundige ook worden aanbevolen, zodat voedingsbehandeling met jodiumsupplementen kan helpen om de symptomen van hypothyreoïdie te verminderen.

In het geval van subklinische hypothyreoïdie, als er geen symptomen zijn, kan de arts het gebruik van medicijnen aanbevelen, omdat deze kunnen helpen het risico op cardiovasculaire problemen te verminderen, wat belangrijk kan zijn voor mensen met overgewicht of met een hoog cholesterolgehalte of diabetes

Zie hoe eten de schildklierfunctie kan verbeteren in de volgende video.

Tekenen van verbetering en verslechtering

De tekenen van verbetering van hypothyreoïdie verschijnen min of meer 2 weken na het begin van de behandeling, met een vermindering van vermoeidheid en een verbetering van de stemming. Bovendien helpt de langdurige behandeling van hypothyreoïdie ook het gewicht onder controle te houden en het cholesterolgehalte in het bloed te verlagen.

De tekenen van verslechtering verschijnen wanneer de behandeling niet correct wordt uitgevoerd of wanneer de dosis Levothyroxine niet voldoende is, met bijvoorbeeld slapeloosheid, verhoogde eetlust, hartkloppingen en tremoren.