3. Streptococcus pneumoniae
Streptococcus pneumoniae , of S. pneumoniae of pneumococcen, kan worden gevonden in de luchtwegen van volwassenen en, minder vaak bij kinderen, en is verantwoordelijk voor ziekten zoals otitis, sinusitis, meningitis en, in het bijzonder, pneumonie.
Longontsteking is de belangrijkste ziekte die wordt veroorzaakt door dit micro-organisme en kan worden geïdentificeerd door ademhalingssymptomen, zoals ademhalingsmoeilijkheden, sneller ademen dan normaal en overmatige vermoeidheid, bijvoorbeeld. Ken andere symptomen van longontsteking.
De behandeling voor S. pneumoniae- infectie wordt gedaan met behulp van antibiotica, die door de arts moet worden aanbevolen, zoals penicilline, chlooramfenicol, erytromycine, sulfametoxazol-trimetoprim en tetracycline.
4. Streptococcus viridans
Streptococcus viridans , ook bekend als S. viridans , vormt voornamelijk de mond- en keelholte en heeft een beschermende rol, die kolonisatie van het gebied door pathogene bacteriesoorten, zoals S. pyogenes, voorkomt.
Streptococcus mitis , behorende tot de groep S. viridans , is aanwezig op het oppervlak van tanden en slijmvliezen en de aanwezigheid ervan kan worden geïdentificeerd door visualisatie van tandplaques. Deze bacteriën kunnen bijvoorbeeld tijdens het tandenpoetsen of tandextractie in de bloedbaan terechtkomen, vooral wanneer het tandvlees ontstoken is. Bij gezonde mensen worden deze bacteriën echter gemakkelijk uit de bloedbaan geëlimineerd, maar wanneer de persoon een predisponerende aandoening heeft, zoals atherosclerose, het gebruik van intraveneuze medicijnen of hartproblemen, kunnen de bacteriën bijvoorbeeld op een bepaalde locatie op het lichaam groeien, wat resulteert in endocarditis.
Streptococcus mutans , die ook tot de S. viridans- groep behoort, is voornamelijk aanwezig in tandglazuur en zijn aanwezigheid in tanden is direct gerelateerd aan de hoeveelheid suiker die wordt geconsumeerd, en is de hoofdverantwoordelijke voor het optreden van tandcariës.
Hoe te identificeren
De identificatie van infecties door bacteriën van het geslacht Streptococcus gebeurt in het laboratorium door middel van specifieke tests. De arts zal, volgens de symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, het materiaal aangeven dat voor analyse naar het laboratorium zal worden verzonden, bijvoorbeeld bloed, afscheiding uit de keel, mond of vaginale afscheiding.
Specifieke tests worden in het laboratorium uitgevoerd om aan te geven dat de bacterie die de infectie veroorzaakt Streptococcus is , naast andere tests waarmee de bacteriesoort kan worden geïdentificeerd, wat belangrijk is voor de arts om de diagnose te voltooien. Naast de identificatie van de soort, worden biochemische tests uitgevoerd om het gevoeligheidsprofiel van de bacteriën te controleren, dat wil zeggen om te controleren welke de beste antibiotica zijn om deze infectie te bestrijden.
