De uitgeholde borst, wetenschappelijk bekend als pectus excavatum , is een aangeboren afwijking waarbij het borstbeen een depressie veroorzaakt in het midden van de borst, in het gebied tussen de ribben, waardoor een verandering in lichaamsbeeld ontstaat die, hoewel niet levensbedreigend, belemmeren de ontwikkeling van eigenwaarde of veroorzaken psychologische veranderingen bij het kind.
De uitgegraven borst kan leiden tot ernstige complicaties, zoals compressie van de organen in de regio, die de ontwikkeling van luchtweginfecties en ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken, waardoor lichamelijke inspanning moeilijk wordt en pijn wordt veroorzaakt. Deze misvorming is bijvoorbeeld te zien in aandoeningen zoals het syndroom van Marfan, het syndroom van Noonan, het syndroom van Polen en imperfecte osteogenese.
Hoewel het probleem snel na de geboorte kan worden geïdentificeerd, verergert het in veel gevallen met de groei van de adolescentie en daarom is behandeling meestal alleen geïndiceerd na deze periode, om het risico van het terugkerende probleem te verminderen. In meer zeldzame gevallen kan de behandeling ook bij volwassenen worden uitgevoerd, maar het is ingewikkelder en tijdrovend.
De enige manier om de uitgegraven kist definitief te corrigeren, is door een operatie te ondergaan om de botten naar de juiste plaats terug te brengen, dus deze procedure is vooral geïndiceerd in gevallen waarin symptomen optreden.
Hoe de operatie is uitgevoerd
Chirurgie om de uitgegraven borst te corrigeren kan op twee verschillende manieren worden gedaan, afhankelijk van de ernst en de leeftijd van de patiënt. In beide gevallen gebeurt dit echter onder algemene verdoving en moet ongeveer 1 week blijven.
De twee vormen van chirurgie zijn:
- Open of Ravitch-operatie: het wordt gebruikt bij volwassenen, in matige tot ernstige gevallen, met een stijve en zeer asymmetrische borstkas die 4 tot 6 uur duurt. Bij deze techniek wordt een horizontale snede in de borst gemaakt om het abnormale kraakbeen te verwijderen dat de ribben verbindt met het borstbeen, waardoor het bot naar zijn juiste positie kan terugkeren. Vervolgens worden chirurgische materialen geplaatst om de borst in de juiste positie te houden; Minimaal invasieve of Nuss- operatie: het wordt meestal gedaan bij kinderen en in milde tot matige gevallen en duurt tussen de 1 en 2 uur. Bij deze techniek worden twee kleine insnijdingen onder de oksel gemaakt en vervolgens wordt een metalen staaf tussen de ene snede en een andere ingevoegd om het borstbeen in de juiste positie te duwen.
Dit is een zeer pijnlijke operatie en daarom is het noodzakelijk om na de operatie in het ziekenhuis te blijven, vooral om analgetica direct in de ader te maken en het comfort te verbeteren, te worden ontslagen zodra de pijn afneemt en er geen complicaties zijn.
Hoe is herstel
In de periode na ontslag is het noodzakelijk om regelmatig overleg te plegen met de arts om röntgenfoto's of CT-scans te maken om te beoordelen of het borstbeen nog steeds in de juiste positie is. Met deze evaluaties is het ook mogelijk om de beste tijd te bepalen om het chirurgische materiaal of de metalen staaf die tijdens de operatie is achtergebleven te verwijderen.
In het geval van open chirurgie wordt het materiaal meestal na 6 tot 12 maanden verwijderd, terwijl de reep minimaal invasieve chirurgie pas na 2 of 3 jaar wordt verwijderd.
Tijdens deze periode is het ook belangrijk om te letten op tekenen van infectie of afstoting van het chirurgisch materiaal dat op het lichaam is achtergebleven, zoals zwelling of roodheid op de plaats van snijwonden, koorts boven 38 ° C of overmatige vermoeidheid, bijvoorbeeld.
Sportactiviteiten moeten echter alleen worden gestart met toestemming van de arts, waarbij die met de grootste impact en het risico op blessures worden vermeden, zoals voetbal, basketbal of vechtsporten.
Wat zijn de hoofdoorzaken?
De oorzaak van het uiterlijk van de holle borst is niet bekend, maar het komt vaker voor bij jongens en mensen met een familiegeschiedenis van de misvorming.
Hoewel het geen risico vormt voor het leven van het kind, kan de uitgeholde borst zich manifesteren tot de adolescentie en symptomen veroorzaken zoals hartkloppingen, hoesten, een gevoel van druk op de borst en luchtweginfecties.
