- Immuunsysteem cellen
- Hoe het werkt
- Aangeboren of natuurlijke immuunrespons
- Adaptieve of verworven immuunrespons
- Wat zijn antigenen en antilichamen
- Soorten immunisatie
- Actieve immunisatie
- Passieve immunisatie
- Hoe het immuunsysteem te versterken
Het immuunsysteem, of immuunsysteem, is een verzameling organen, weefsels en cellen die verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van binnendringende micro-organismen, waardoor de ontwikkeling van ziekten wordt voorkomen. Bovendien is het verantwoordelijk voor het bevorderen van het evenwicht van het organisme op basis van de gecoördineerde reactie van cellen en moleculen die worden geproduceerd in reactie op de ziekteverwekker.
De beste manier om het immuunsysteem te versterken en goed te laten reageren op binnendringende micro-organismen is door te eten en gezonde gewoonten te oefenen. Bovendien is het belangrijk dat vaccinatie wordt uitgevoerd, vooral als kind, om de productie van antilichamen te stimuleren en te voorkomen dat het kind ziekten ontwikkelt die de ontwikkeling kunnen verstoren, zoals polio, ook wel infantiele verlamming genoemd, wat voorkomen door het VIP-vaccin. Weet wanneer je het poliovaccin moet krijgen.
Immuunsysteem cellen
De immuunrespons wordt gemedieerd door cellen die verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van infecties, de leukocyten, die de gezondheid van het lichaam en de persoon bevorderen. Leukocyten kunnen worden onderverdeeld in polymorfonucleaire en mononucleaire cellen, waarbij elke groep enkele typen afweercellen in het lichaam heeft die verschillende en complementaire functies vervullen. De cellen die behoren tot het immuunsysteem zijn:
- Lymfocyten, de cellen die normaal gesproken meer veranderen tijdens infecties, omdat het de specificiteit voor de immuunrespons garandeert. Er zijn drie soorten lymfocyten, B, T en Natural Killer (NK), die verschillende functies vervullen; Monocyten, die tijdelijk in het bloed circuleren en die kunnen worden onderscheiden in macrofagen, die belangrijk zijn voor de bestrijding van het agressieve agens van het organisme; Neutrofielen, die in hogere concentraties circuleren en de eerste zijn die infecties identificeren en tegengaan; Eosinofielen, die normaal in kleinere hoeveelheden in het bloed circuleren, maar hun concentratie hebben verhoogd tijdens allergische reacties of in geval van parasitaire, bacteriële of schimmelinfecties; Basofielen, die ook in lagere concentraties circuleren, maar die kunnen toenemen als gevolg van allergieën of langdurige ontsteking.
Vanaf het moment dat een vreemd lichaam en / of infectieus agens het lichaam binnendringt, worden de cellen van het immuunsysteem geactiveerd en werken ze op een gecoördineerde manier met het doel de aanstootgevende agens te bestrijden. Meer informatie over leukocyten.
Hoe het werkt
Het immuunsysteem is verantwoordelijk voor het beschermen van het lichaam tegen elk type infectie. Wanneer een micro-organisme het organisme binnendringt, is het immuunsysteem dus in staat om deze ziekteverwekker te identificeren en afweermechanismen te activeren om infecties te bestrijden.
Het immuunsysteem bestaat uit twee hoofdtypen van respons: de aangeboren immuunrespons, de eerste verdedigingslinie van het lichaam, en de adaptieve immuunrespons, die specifieker is en wordt geactiveerd wanneer de eerste respons niet werkt of niet voldoende is.
Aangeboren of natuurlijke immuunrespons
De natuurlijke of aangeboren immuunrespons is de eerste verdedigingslinie van het organisme, die sinds de geboorte bij mensen aanwezig is. Zodra het micro-organisme het organisme binnendringt, wordt deze verdedigingslinie gestimuleerd, gekenmerkt door zijn snelheid en weinig specificiteit.
Dit type immuniteit bestaat uit:
- Fysieke barrières, zoals de huid, het haar en het slijm, die verantwoordelijk zijn voor het voorkomen of vertragen van het binnendringen van vreemde lichamen in het lichaam; Fysiologische barrières, zoals maagzuur, lichaamstemperatuur en cytokines, die voorkomen dat het binnendringende micro-organisme zich in het lichaam ontwikkelt, naast het bevorderen van de eliminatie ervan; Cellulaire barrières, die bestaan uit de cellen die worden beschouwd als de eerste verdedigingslinie, de neutrofielen, macrofagen en NK-lymfocyten, die verantwoordelijk zijn voor het omsluiten van de ziekteverwekker en het bevorderen van de vernietiging ervan.
Vanwege de efficiëntie van het aangeboren immuunsysteem komen infecties niet altijd voor en worden micro-organismen snel geëlimineerd. Wanneer de natuurlijke immuniteit echter niet voldoende is om de ziekteverwekker te bestrijden, wordt adaptieve immuniteit gestimuleerd.
Adaptieve of verworven immuunrespons
De verworven of adaptieve immuniteit, ondanks dat het de tweede verdedigingslinie van het organisme is, is van groot belang, omdat hierdoor geheugencellen worden gegenereerd, waardoor infecties door hetzelfde micro-organisme worden voorkomen of, als ze dat doen, milder worden.
Naast het ontstaan van geheugencellen, is de adaptieve immuunrespons, hoewel het langer duurt om vast te stellen, specifieker, omdat het specifieke kenmerken van elk micro-organisme kan identificeren en dus kan leiden tot de immuunrespons.
Dit type immuniteit wordt geactiveerd door contact met infectieuze agentia en heeft twee soorten:
- Humorale immuniteit, een reactie gemedieerd door antilichamen geproduceerd door type B-lymfocyten; Cellulaire immuniteit, de immuunrespons gemedieerd door type T-lymfocyten, die de vernietiging van het micro-organisme of de dood van geïnfecteerde cellen bevorderen, omdat dit type immuniteit wordt ontwikkeld wanneer de ziekteverwekker aangeboren en humorale immuniteit overleeft en ontoegankelijk wordt voor antilichamen. Meer informatie over lymfocyten.
Naast humorale en cellulaire immuniteit kan de adaptieve immuunrespons ook worden geclassificeerd als actief, bijvoorbeeld verkregen door vaccinatie of passief, wanneer het afkomstig is van een andere persoon, zoals door borstvoeding, waarin antilichamen kunnen worden overgedragen van moeder op baby.
Wat zijn antigenen en antilichamen
Om het immuunsysteem te laten reageren, zijn antigenen en antilichamen nodig. Antigenen zijn stoffen die in staat zijn een immuunrespons te veroorzaken, die specifiek zijn voor elk micro-organisme, en die zich rechtstreeks bindt aan de lymfocyten of een antilichaam om de immuunrespons te genereren, wat normaal resulteert in de vernietiging van het micro-organisme en dus een einde aan infectie.
Antilichamen zijn Y-vormige eiwitten die verantwoordelijk zijn voor de bescherming van het lichaam tegen infecties, die worden geproduceerd als reactie op een binnendringend micro-organisme. Antilichamen, ook wel immunoglobulinen genoemd, kunnen worden verkregen door borstvoeding, wat het geval is voor IgA, zelfs tijdens de zwangerschap, in het geval van IgG, of worden geproduceerd in reactie op een allergische reactie, in het geval van IgE.
Immunoglobulinen | Kenmerken |
IgA | Beschermt de darm, luchtwegen en urogenitale kanalen tegen infecties en kan worden verkregen door borstvoeding, waarbij het antilichaam wordt overgedragen van de moeder op de baby |
IgD | Het komt samen met IgM tot expressie tijdens de acute fase van infecties, maar de functie ervan is nog onduidelijk. |
IgE | Het wordt uitgedrukt tijdens allergische reacties |
IgM | Het wordt geproduceerd in de acute infectiefase en is verantwoordelijk voor de activering van het complementsysteem, een systeem dat wordt gevormd door eiwitten die verantwoordelijk zijn voor het vergemakkelijken van de eliminatie van het binnendringende micro-organisme. |
IgG | Het is het meest voorkomende type antilichaam in plasma, het wordt beschouwd als het geheugenantilichaam en beschermt de pasgeborene, omdat het de placentabarrière kan passeren |
Als reactie op infecties is IgM het eerst geproduceerde antilichaam. Als de infectie is vastgesteld, begint het lichaam IgG te produceren dat, naast het bestrijden van infecties, in de circulatie blijft, en wordt beschouwd als een geheugenantilichaam. Meer informatie over IgG en IgM.
Soorten immunisatie
Immunisatie komt overeen met het mechanisme van het lichaam om bescherming tegen bepaalde micro-organismen te bevorderen, die op natuurlijke of kunstmatige wijze kunnen worden verkregen, zoals bijvoorbeeld in het geval van vaccins.
Actieve immunisatie
Actieve immunisatie is er een die is verkregen door vaccinatie of door contact met het middel van een bepaalde ziekte, waardoor het immuunsysteem wordt gestimuleerd en antilichamen worden aangemaakt.
Actieve immunisatie kan geheugen genereren, dat wil zeggen dat wanneer het lichaam opnieuw in contact komt met het middel dat een bepaalde ziekte veroorzaakt, het lichaam het binnendringende middel herkent en bestrijdt, waardoor de persoon de ziekte niet kan ontwikkelen of ernstiger kan worden.. Dit type respons is dus langdurig, maar het kost tijd voordat het is vastgesteld, dat wil zeggen dat er onmiddellijk na blootstelling aan het schadelijke middel geen onmiddellijke vorming van een geschikte immuunrespons is. Het immuunsysteem heeft tijd nodig om deze informatie te verwerken en te verwerken.
Natuurlijke blootstelling aan de ziekteverwekker is een manier om actieve immunisatie te verkrijgen. Bovendien is het belangrijk om kunstmatig actieve immunisatie te verkrijgen, dat wil zeggen door vaccinatie, waardoor toekomstige infecties worden voorkomen. Bij vaccinatie krijgt de persoon het dode micro-organisme of zijn activiteit wordt verminderd om het immuunsysteem te stimuleren om de ziekteverwekker te herkennen en er immuniteit tegen te creëren. Kijk wat de belangrijkste vaccins zijn en wanneer ze moeten worden ingenomen.
Passieve immunisatie
Passieve immunisatie vindt plaats wanneer een persoon antilichamen verwerft die zijn geproduceerd door een andere persoon of dier. Dit type immunisatie wordt normaal op natuurlijke wijze verkregen door de passage van immunoglobulinen, voornamelijk van het IgG-type (antilichaam), door de placenta, dat wil zeggen door directe overdracht van de moeder op de baby.
Passieve immunisatie kan ook kunstmatig worden verkregen, door antilichamen van andere mensen of dieren te injecteren, zoals bijvoorbeeld bij slangenbeten, waarbij het slangengifserum wordt geëxtraheerd en vervolgens rechtstreeks aan de persoon wordt toegediend. Meer informatie over eerste hulp bij slangenbeet.
Dit type immunisatie genereert een snellere immuunrespons, maar het is niet blijvend zoals het geval is met actieve immunisatie.
Hoe het immuunsysteem te versterken
Om het immuunsysteem te verbeteren, is het belangrijk om gezonde levensstijlgewoonten aan te nemen, zoals regelmatige lichaamsbeweging en een uitgebalanceerd dieet, met voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C, selenium en zink. Kijk welke voedingsmiddelen het immuunsysteem kunnen versterken.
Bekijk andere tips om uw immuunsysteem te verbeteren: