- Belangrijkste symptomen
- Polymyositis en dermatomyositis
- Hoe te diagnosticeren
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Polymyositis is een zeldzame, chronische en degeneratieve ziekte die wordt gekenmerkt door een progressieve ontsteking van de spieren, die pijn, zwakte en moeilijk uitvoeren van bewegingen veroorzaakt. Ontsteking treedt meestal op in de spieren die gerelateerd zijn aan de romp, dat wil zeggen dat er bijvoorbeeld betrokkenheid van de nek, heup, rug, dijen en schouders kan zijn.
De belangrijkste oorzaak van polymyositis zijn auto-immuunziekten, waarbij het immuunsysteem het lichaam zelf begint aan te vallen, zoals reumatoïde artritis, lupus, scleroderma en het syndroom van Sjögren. Deze ziekte komt vaker voor bij vrouwen en meestal wordt de diagnose gesteld tussen 30 en 60 jaar, en polymyositis is zeldzaam bij kinderen.
De eerste diagnose wordt gesteld op basis van de beoordeling van de symptomen en de familiegeschiedenis van de persoon en de behandeling omvat meestal het gebruik van immunosuppressiva en fysiotherapie.
Belangrijkste symptomen
De belangrijkste symptomen van polymyositis zijn gerelateerd aan ontsteking van de spieren en zijn:
- Gewrichtspijn; Spierpijn; Spierzwakte; Vermoeidheid; Moeite met het uitvoeren van eenvoudige bewegingen, zoals opstaan uit een stoel of uw arm boven uw hoofd houden; Gewichtsverlies; Koorts; Kleurverandering van de vingertoppen, bekend als het fenomeen of de ziekte van Raynaud.
Sommige mensen met polymyositis kunnen betrokken zijn bij de slokdarm of de longen, wat respectievelijk kan leiden tot slikken en ademhalen.
Ontsteking treedt meestal op aan beide zijden van het lichaam en kan, indien onbehandeld, de spieren doen atrofiëren. Daarom is het belangrijk om bij het identificeren van een van de symptomen naar de arts te gaan, zodat de diagnose kan worden gesteld en de behandeling kan worden gestart.
Polymyositis en dermatomyositis
Net als polymyositis is dermatomyositis ook een inflammatoire myopathie, dat wil zeggen een chronische degeneratieve ziekte die wordt gekenmerkt door ontsteking van de spieren. Naast spierbetrokkenheid zijn er bij dermatomyositis echter ook huidletsels, zoals rode vlekken op de huid, vooral in de gewrichten van de vingers en knieën, naast zwelling en roodheid rond de ogen. Meer informatie over dermatomyositis.
Hoe te diagnosticeren
De diagnose wordt gesteld op basis van de familiegeschiedenis en de symptomen die door de persoon worden gepresenteerd. Om de diagnose te bevestigen, kan de arts een spierbiopsie of een onderzoek vragen dat in staat is om de activiteit van de spier te beoordelen door de toepassing van elektrische stromen, elektromyografie. Meer informatie over elektromyografie en wanneer dit nodig is.
Bovendien kunnen biochemische tests worden besteld die ook de spierfunctie kunnen beoordelen, zoals bijvoorbeeld myoglobine en creatinofosfokinase of CPK. Begrijp hoe het CPK-examen wordt gedaan.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling van polymyositis is bedoeld om de symptomen te verlichten, omdat deze chronische degeneratieve ziekte niet kan worden genezen. Daarom kan het gebruik van corticosteroïde medicijnen, zoals prednison, door de arts worden aanbevolen om pijn te verlichten en spierontsteking te verminderen, naast immunosuppressiva, zoals bijvoorbeeld methotrexaat en cyclofosfamide, met als doel de immuunrespons te verminderen. tegen het organisme zelf.
Daarnaast wordt het aanbevolen om fysiotherapie uit te voeren om de bewegingen te herstellen en spieratrofie te voorkomen, omdat in polymyositis de spieren verzwakt zijn, waardoor het moeilijk is om eenvoudige bewegingen uit te voeren, zoals bijvoorbeeld het plaatsen van uw hand op uw hoofd.
Als er ook sprake is van betrokkenheid van de slokdarmspieren, wat problemen met slikken veroorzaakt, kan het ook worden aangegeven om naar een logopedist te gaan.
