Sarcoom is een zeldzaam type tumor dat de huid, botten, inwendige organen en zachte weefsels, zoals spieren, pezen en vet, kan omvatten. Er zijn verschillende soorten sarcoom, die kunnen worden geclassificeerd op basis van waar ze vandaan komen, zoals liposarcoom, dat afkomstig is uit vetweefsel en osteosarcoom, dat afkomstig is uit botweefsel.
Sarcoma's kunnen gemakkelijk andere plaatsen rond hun plaats van herkomst binnenvallen, wat de behandeling moeilijker maakt en de kwaliteit van het leven in gevaar brengt. Het is daarom belangrijk dat de diagnose vroeg wordt gesteld en dat de behandeling kan worden vastgesteld op basis van het type sarcoom, een operatie voor het verwijderen van het sarcoom en, in sommige gevallen, chemosessies of radiotherapie.
Belangrijkste soorten sarcoom
Er zijn verschillende soorten sarcomen die zijn geclassificeerd op basis van hun plaats van herkomst. De belangrijkste soorten zijn:
- Ewing's sarcoom, dat kan voorkomen in botten of zachte weefsels en vaker voorkomt bij kinderen en jonge volwassenen, tot 20 jaar oud. Begrijp wat het sarcoom van Ewing is; Kaposi's sarcoom, dat de bloedvaten aantast, leidt tot het verschijnen van rode laesies op de huid en wordt geassocieerd met infectie door menselijk Herpesvirus type 8, HHV8. Leer de symptomen van Kaposi's Sarcoma herkennen; Rhabdomyosarcoom, dat zich ontwikkelt in spieren, pezen en bindweefsel, komt vaker voor bij jonge mensen tot 18 jaar oud. Ken de symptomen van Rhabdomyosarcoma; Osteosarcoom, waarbij sprake is van botbetrokkenheid; Leiomyosarcoom, dat zich ontwikkelt op plaatsen waar glad spierweefsel aanwezig is, bijvoorbeeld in de buik, armen, benen of baarmoeder; Liposarcoom, waarvan de ontwikkeling begint op plaatsen waar er vetweefsel is.
In de vroege stadia van sarcoom zijn er meestal geen tekenen of symptomen, maar als het sarcoom groeit en andere weefsels en organen infiltreert, kunnen symptomen optreden die variëren met het type sarcoom. Zo kan worden opgemerkt dat de groei van een knobbel in een bepaald deel van het lichaam die al dan niet pijn heeft, buikpijn die verergert na verloop van tijd, de aanwezigheid van bloed in de ontlasting of bijvoorbeeld braken.
De ontwikkeling van sarcoom is zeldzaam, maar het gebeurt gemakkelijker bij mensen met genetische ziekten, zoals het Li-Fraumeni-syndroom en neurofibromatose type I, een behandeling met chemotherapie of bestralingstherapie hebben ondergaan of een infectie met het HIV-virus of met het menselijke Herpesvirus-type hebben 8.
Hoe diagnose en behandeling wordt gedaan
De diagnose sarcoom wordt gesteld door de huisarts of oncoloog met behulp van beeldvormingstests, zoals echografie of tomografie. Als er tekenen van abnormaliteit worden gevonden, kan de arts aanbevelen een biopsie uit te voeren, waarbij een monster van het mogelijke sarcoom wordt verwijderd en voor analyse naar het laboratorium wordt gestuurd. Microscopische observatie van het verzamelde materiaal stelt ons in staat om te zeggen of het overeenkomt met een sarcoom, het type en de mate van maligniteit. Op die manier kan de arts de beste behandeling aangeven.
Het identificeren van het type sarcoom is belangrijk zodat behandeling kan worden geïndiceerd, omdat sarcomen niet op dezelfde manier reageren. Dat wil zeggen, er zijn sommige soorten sarcoom, zoals bijvoorbeeld alveolair sarcoom, waarbij er een verstoring is van de longblaasjes, die niet goed reageert op chemotherapie, waarvoor meer specifieke behandelingen nodig zijn.
De behandeling wordt meestal gestart door chirurgisch verwijderen van sarcoom en wordt gevolgd door chemo- en bestralingstherapiesessies volgens het type geïdentificeerde sarcoom. Het is belangrijk dat de diagnose en behandeling zo snel mogelijk worden gesteld, want als het sarcoom de organen en weefsels eromheen infiltreert, wordt de operatie gecompliceerder.
