Panhypopituïtarisme is een zeldzame ziekte die overeenkomt met de afname of het gebrek aan productie van verschillende hormonen als gevolg van de verandering in de hypofyse, een klier in de hersenen die verantwoordelijk is voor het reguleren van verschillende andere klieren in het lichaam en dus leidt tot de productie van hormonen die essentieel zijn voor de goede werking van het organisme.
Het gebrek aan hormonen kan leiden tot het verschijnen van verschillende symptomen, zoals gewichtsverlies, verandering van de menstruatiecyclus, verminderde lengte, overmatige vermoeidheid en vruchtbaarheidsproblemen, bijvoorbeeld. De belangrijkste manier om de symptomen van panhypopituïtarisme te verminderen, is dus via hormoonvervanging, wat moet gebeuren volgens de richtlijnen van de endocrinoloog.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van panhipopituitarismo hangen af van welke hormonen niet of minder geconcentreerd worden geproduceerd, zoals bijvoorbeeld:
- Gewichtsverlies als gevolg van verminderde schildklierhormonen; Verlies van eetlust; Overmatige vermoeidheid; Stemmingswisselingen; Moeilijkheden om zwanger te raken en ontregeling van de menstruatiecyclus als gevolg van verminderde productie van vrouwelijke geslachtshormonen; Verminderde melkproductiecapaciteit bij vrouwen; Verminderde gestalte en vertraagde puberteit bij kinderen, omdat de productie van groeihormoon (GH) gecompromitteerd is; Verlies van baard en problemen met vruchtbaarheid bij mannen, als gevolg van verminderde testosteronproductie en bijgevolg sperma rijping.
Uit de symptomen beschreven door de persoon en laboratoriumtests die gericht zijn op het meten van de hormonen in het bloed, kan de endocrinoloog de diagnose voltooien en aangeven welke medicijnen de persoon moet nemen.
Mensen met panhypopituïtarisme hebben meer kans om diabetes insipidus te ontwikkelen, wat te wijten is aan verminderde productie van antidiuretisch hormoon (ADH), wat leidt tot verhoogde bloedglucoseconcentratie als gevolg van verlaagde waterconcentratie, naast uitdroging en erg dorstig. Meer informatie over diabetes insipidus.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De behandeling gebeurt volgens de richtlijnen van de endocrinoloog en wordt gedaan door hormonale vervanging door het gebruik van medicijnen. Omdat de hypofyse de productie van verschillende hormonen regelt, kan het nodig zijn dat de persoon het volgende vervangt:
- ACTH, ook wel adrenocorticotroof hormoon of corticotrofine genoemd, dat wordt geproduceerd door de hypofyse en stimuleert de productie van cortisol, een hormoon dat verantwoordelijk is voor het beheersen van de stressrespons en de fysiologische aanpassing van het lichaam aan nieuwe situaties mogelijk maakt. Begrijp waar cortisol voor is; TSH, ook wel schildklierstimulerend hormoon genoemd, dat wordt geproduceerd door de hypofyse en verantwoordelijk is voor het stimuleren van de schildklier om hormonen T3 en T4 te produceren, die een belangrijke rol spelen bij de stofwisseling; LH, bekend als luteïniserend hormoon, dat de productie van testosteron bij mannen en progesteron bij vrouwen stimuleert, en FSH, bekend als follikelstimulerend hormoon, dat regulatie van spermaproductie en rijping van eieren mogelijk maakt. Dus wanneer er een afname is in de productie van deze hormonen als gevolg van bijvoorbeeld problemen in de hypofyse, is er bijvoorbeeld een afname van de vruchtbaarheid van mannen en vrouwen naast haarverlies en deregulering van de menstruatiecyclus. Meer informatie over het hormoon FSH; GH, bekend als groeihormoon of somatotropine, wordt geproduceerd door de hypofyse en is verantwoordelijk voor de groei van kinderen en adolescenten, naast het helpen bij de metabolische functies van het lichaam.
Bovendien, als gevolg van stemmingswisselingen als gevolg van hormonale veranderingen, kan de arts het gebruik van milde antidepressiva en zelfs anxiolytica aanbevelen om symptomen gerelateerd aan plotselinge stemmingswisselingen te verminderen.
De arts kan ook de vervanging van calcium en kalium aanbevelen, die belangrijke mineralen zijn voor verschillende metabolische processen in het lichaam, omdat sommige hormonale veranderingen leiden tot een afname van de concentratie van deze mineralen in het bloed.
Mogelijke oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van panhypopituïtarisme is de hypofyse-tumor, die, afhankelijk van het stadium van de tumor, mogelijk de hypofyse moet verwijderen. Niet altijd betekent dat dat er een tumor in de hypofyse is geweest, dat de persoon lijdt aan panhypopituïtarisme, wat alleen gebeurt wanneer de klier moet worden verwijderd.
Bovendien kan panhypopituïtarisme optreden als gevolg van infecties die de hersenen beïnvloeden, zoals meningitis, bijvoorbeeld het Simmonds-syndroom, een aangeboren ziekte of zelfs een gevolg van de effecten van straling.
