Overgevoeligheid pneumonitis komt overeen met ontsteking van de longen als gevolg van allergische reacties veroorzaakt door micro-organismen, stof of chemische middelen, wat leidt tot hoesten, ademhalingsmoeilijkheden en koorts.
Pneumonitis kan volgens zijn oorzaak in verschillende typen worden ingedeeld, zoals:
- Chemische pneumonitis, waarvan de oorzaak is het inademen van stof, giftige of verontreinigde stoffen en chemische middelen die worden gebruikt bij de productie van bijvoorbeeld synthetisch rubber en verpakkingsmaterialen; Infectieuze pneumonitis, die wordt veroorzaakt door micro-organismen, zoals schimmels als gevolg van het inademen van schimmels, of bacteriën en protozoa; Lupus pneumonitis, die optreedt als gevolg van auto-immuunziekten, dit type is zeldzamer; Interstitiële pneumonitis, ook wel Hamman-Rich syndroom genoemd, een zeldzame ziekte met onbekende oorzaak en die kan leiden tot ademhalingsfalen.
Bovendien kan pneumonitis worden veroorzaakt door het inademen van de lucht die is vervuild met beschimmelde hooideeltjes, vuile airconditioning, suikerrietresten, beschimmelde kurk, gerst of beschimmelde mout, kaasvorm, geïnfecteerde tarwezemelen en verontreinigde koffiebonen bijvoorbeeld.
Belangrijkste symptomen
De belangrijkste symptomen van ontsteking van de longen zijn:
- Hoest; Kortademigheid; Koorts; Gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak; Moeilijkheden met ademhalen; Verhoogde ademhalingssnelheid, bekend als tachypneu.
De diagnose pneumonitis wordt gesteld door middel van een klinische evaluatie, naast de resultaten van sommige tests, zoals longröntgenfoto's, laboratoriumtests die de longfunctie beoordelen en de meting van sommige antilichamen in het bloed. Bovendien kunnen longbiopsie en bronchoscopie door de arts worden aangevraagd om twijfels op te helderen en de diagnose af te ronden. Weet waar het voor is en hoe bronchoscopie wordt uitgevoerd.
Hoe te behandelen
De behandeling van pneumonitis heeft tot doel de blootstelling van de persoon aan de middelen die de ziekte veroorzaken te verminderen, in sommige gevallen de afwezigheid van werk. In het geval van infectieuze pneumonitis kan het gebruik van antibiotica, antischimmelmiddelen of antiparasitaire middelen worden aangegeven volgens het geïsoleerde infectieuze middel.
In sommige gevallen remt de ziekte binnen enkele uren na het weggaan van de veroorzakers, hoewel de remedie pas een paar weken later komt. Het is gebruikelijk dat, zelfs na het genezen van de ziekte, de patiënt kortademig is bij fysieke inspanningen, vanwege de longfibrose die zich kan vestigen.
In de meest ernstige gevallen kan het nodig zijn dat het individu in een ziekenhuis wordt opgenomen om zuurstof en medicijnen te ontvangen om de allergische reactie te beheersen.
