Waarom praat mijn zoon niet graag?

Als uw kind niet zo graag praat als andere kinderen van dezelfde leeftijd, kan hij een spraak- of communicatieprobleem hebben als gevolg van kleine veranderingen in spraakspieren, niet noodzakelijkerwijs een teken van ernstiger problemen zoals bijvoorbeeld autisme.

Bovendien kunnen gehoorproblemen of andere situaties, zoals het zijn van het enige kind of het jongste kind, ook obstakels vormen bij het ontwikkelen van het spraakvermogen. Het wordt daarom aanbevolen om een logopedist te raadplegen om de mogelijke reden voor deze moeilijkheid te achterhalen.

Van kinderen wordt over het algemeen verwacht dat ze de eerste woorden beginnen te spreken rond 18 maanden, maar het kan tot 6 jaar duren voordat ze correct kunnen spreken, omdat er geen juiste leeftijd is voor volledige taalontwikkeling.

Meer informatie op: Wanneer uw kind moet beginnen met praten.

Wat te doen om spraakproblemen in de kindertijd te behandelen

De beste manier om kinderen met spraakproblemen in de kindertijd te behandelen, is door een logopedist te raadplegen om het probleem te identificeren en een passende behandeling te starten. Een groot deel van de spraakproblemen in de kindertijd kan echter worden verbeterd met enkele belangrijke tips, waaronder:

Behandel het kind niet als een baby, omdat kinderen zich meestal gedragen zoals de ouders van hen verwachten; Zeg de woorden niet op de verkeerde manier, zoals 'bibi' in plaats van 'auto', omdat het kind de geluiden van volwassenen imiteert en objecten niet de juiste naam geeft; Vermijd veeleisend boven de capaciteiten van het kind, omdat dit het kind onzeker kan maken over zijn ontwikkeling, wat zijn leervermogen kan beïnvloeden; Geef het kind niet de schuld voor fouten in de spraak, omdat 'ik niet heb begrepen wat u zei' of 'goed spreekt', omdat het normaal is dat fouten zich ontwikkelen in de spraakontwikkeling. In deze gevallen is het aan te bevelen om op een rustige en zachte manier te zeggen: 'Herhaal, ik begreep het niet', alsof u bijvoorbeeld met een volwassen vriend praatte; Moedig het kind aan om te spreken, omdat hij het gevoel moet hebben dat er een omgeving is waarin hij fouten kan maken zonder te worden beoordeeld; Vraag het kind niet om hetzelfde woord meerdere keren te herhalen, omdat het een negatief beeld van zichzelf kan creëren, waardoor het kind kan vermijden om te communiceren.

Ouders en leerkrachten moeten echter wel worden begeleid door kinderartsen en logopedisten om de beste manier te vinden om met het kind om te gaan in elke fase van de spraakontwikkeling, waarbij wordt voorkomen dat hun normale ontwikkeling wordt belemmerd, zelfs als het langzamer is dan andere kinderen.

Belangrijkste spraakproblemen in de kindertijd

De belangrijkste spraakproblemen in de kindertijd houden verband met de uitwisseling, weglating of vervorming van geluiden en omvatten om deze reden bijvoorbeeld stotteren, taalstoornissen, dyslalie of apraxie.

1. Stotteren

Stotteren is een spraakprobleem dat interfereert met de vloeiendheid van de spraak van het kind, waarbij overmatige herhaling van het eerste deel van het woord gebruikelijk is, zoals in 'cla-cla-cla-claro', of een enkel geluid, zoals in het geval van 'co-ooo-mida' bijvoorbeeld. Stotteren is echter heel gebruikelijk tot een leeftijd van 3 jaar en moet pas na die leeftijd als een probleem worden behandeld.

2. Wanordelijke spraak

Kinderen met spraakstoornissen vinden het moeilijk om op een begrijpelijke manier te spreken en hebben daarom grote moeite om uit te drukken wat ze denken. In deze gevallen komen plotselinge veranderingen in het ritme van de taal vaak voor, zoals onverwachte pauzes vermengd met verhoogde spraaksnelheid.

3. Dyslalia

Dyslalia is een spraakprobleem dat wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van verschillende taalfouten tijdens de spraak van het kind, waaronder het uitwisselen van letters in een woord, zoals 'callus' in plaats van 'auto', het weglaten van geluiden, zoals 'omi' in plaats van 'gegeten', of toevoeging van lettergrepen van een woord, zoals 'venster' in plaats van 'venster'. Lees hier meer over deze ziekte.

4. Apraxie

Apraxie ontstaat wanneer het kind moeite heeft om geluiden goed te produceren of te imiteren, niet in staat is om eenvoudigere woorden te herhalen, ze zeggen 'té' wanneer gevraagd wordt om bijvoorbeeld 'man' te spreken. Dit gebeurt meestal wanneer het kind niet in staat is om de spieren of structuren die nodig zijn om te spreken goed te bewegen, zoals in het geval van een tong die vastzit.

Vanwege de verschillende veranderingen in de spraak van het kind en de moeilijkheid om echte spraakproblemen te identificeren, is het raadzaam om een logopedist te raadplegen wanneer er een vermoeden is, omdat het de meest geschikte professional is om het probleem correct te identificeren.

Het is dus normaal dat er in hetzelfde gezin kinderen zijn die beginnen te praten tegen de leeftijd van anderhalf jaar, terwijl anderen pas na 3 of 4 jaar beginnen te praten en daarom moeten ouders de spraakontwikkeling van een kind niet vergelijken met de oudere broer of zus, bijvoorbeeld, omdat het onnodige angst kan veroorzaken en de ontwikkeling van het kind kan verergeren.

Wanneer moet je naar de kinderarts?

Het wordt aanbevolen om een logopedist te raadplegen wanneer het kind:

Hij stottert vaak na de leeftijd van 4; produceert geen enkele vorm van geluid, zelfs wanneer hij alleen speelt; begrijpt niet wat hem wordt verteld; hij werd geboren met een aangeboren probleem in het gehoor of in de mond, zoals tong vast of gespleten lip, bijvoorbeeld.

In deze gevallen zal de arts de geschiedenis van het kind beoordelen en hun gedrag observeren om te identificeren welke problemen aanwezig zijn in de manier waarop ze communiceren, door de meest geschikte behandeling te selecteren en ouders te begeleiden naar de beste manier om zich tot het kind te verhouden, om het probleem zo snel mogelijk op te lossen.

U kunt als volgt te weten komen of uw kind een gehoorprobleem heeft waardoor spraak moeilijk kan zijn: