- Belangrijkste symptomen
- Diagnose van pulmonale hypertensie
- Wat veroorzaakt pulmonale hypertensie
- Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
- Pulmonale hypertensie van de pasgeborene
Pulmonale hypertensie is een situatie die wordt gekenmerkt door verhoogde druk in de longslagaders, wat leidt tot het optreden van ademhalingssymptomen zoals kortademigheid tijdens inspanning, voornamelijk naast ademhalingsmoeilijkheden, bijvoorbeeld zwakte en duizeligheid.
In de meeste gevallen is de oorzaak van pulmonale hypertensie niet bekend, maar deze kan verband houden met long-, hart-, ontstekingsziekten of te wijten zijn aan de verhoogde weerstand van de vaten in de longen. In alle gevallen is het belangrijk dat pulmonale hypertensie wordt geïdentificeerd en behandeld door de longarts of huisarts door het gebruik van medicijnen die werken door de bloedvaten te ontspannen.
Belangrijkste symptomen
De tekenen en symptomen van pulmonale hypertensie verschijnen meestal alleen in de meest gevorderde stadia van de ziekte, het belangrijkste symptoom is kortademigheid tijdens inspanning. Andere symptomen die kunnen wijzen op pulmonale hypertensie zijn:
- Flauwvallen tijdens inspanningen; vermoeidheid; duizeligheid; pijn op de borst; ademhalingsmoeilijkheden; zwakte, omdat er weinig zuurstof de weefsels bereikt.
Kortademigheid treedt in eerste instantie op tijdens inspanningen, maar naarmate de ziekte verergert en ernstiger wordt, kan dit zelfs in rust optreden. Omdat pulmonale hypertensie nauw verband houdt met hartveranderingen, kunnen bovendien ook symptomen met betrekking tot het hart optreden, zoals zwelling in de benen en hartkloppingen.
Volgens de symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, kan pulmonale hypertensie in klassen worden ingedeeld:
- Klasse I: Aanwezigheid van pulmonale hypertensie bij onderzoeken, maar veroorzaakt geen symptomen; Klasse II: Kortademigheid tijdens lichamelijke activiteit, beperking van lichamelijke inspanningen; Klasse III: Belangrijke beperking van lichamelijke activiteit, kortademigheid die herstelt met rust; Klasse IV: Kortademigheid en vermoeidheid, zelfs in rust, met moeite voor fysieke inspanning.
Diagnose van pulmonale hypertensie
De diagnose van pulmonale hypertensie in de vroege stadia van de ziekte is moeilijk, omdat de waargenomen veranderingen ook kunnen wijzen op andere ziekten. Daarom moet de diagnose van pulmonale hypertensie worden gesteld door de klinische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en het uitvoeren van verschillende tests, zoals röntgenfoto's van de borst, elektrocardiogram, longfunctietest en tomografie te beoordelen.
Om de resultaten te bevestigen, kan de arts ook een katheterisatie aanvragen, die de druk in de longslagader nauwkeurig meet.
Wat veroorzaakt pulmonale hypertensie
Iedereen kan pulmonale hypertensie ontwikkelen, maar het komt vaker voor bij vrouwen ouder dan 30. Hoewel niet volledig begrepen, zijn veranderingen in de longcirculatie gerelateerd aan verhoogde ontsteking, fibrose en vernauwing van bloedvaten. De belangrijkste oorzaken zijn dus:
- Primair: ze komen voor als gevolg van veranderingen in de vorming van de longvaten, voor onbekende oorzaken, in dit geval idiopathisch genoemd, en ook voor erfelijke oorzaken en ziekten, zoals schildklieraandoeningen, scleroderma, lupus, HIV-infectie en ziekten bloed bijvoorbeeld. Secundair: veroorzaakt door veranderingen in het hart, zoals hartfalen, en longziekten, zoals emfyseem, slaapapneu, longtrombose of sarcoïdose, bijvoorbeeld.
Al deze oorzaken veroorzaken problemen in de bloedcirculatie in de long, wat het hart verder kan belasten en de ziekte kan verergeren, waardoor het risico op complicaties toeneemt.
Hoe de behandeling wordt uitgevoerd
Behandeling voor pulmonale hypertensie is bedoeld om de oorzaak te behandelen en de symptomen te verlichten, en het wordt daarom door de arts aanbevolen om medicijnen te gebruiken om de bloedsomloop te verbeteren en de longdruk te verminderen, zoals anticoagulantia, vasodilatoren, antihypertensiva, diuretica en zuurstofmasker therapie. In zeer ernstige gevallen kan hart- of longtransplantatie echter de enige oplossing zijn.
Ademhalingsoefeningen, begeleid door een fysiotherapeut, kunnen ook helpen bij het herstel en de verbetering van symptomen.
Pulmonale hypertensie van de pasgeborene
Deze aandoening doet zich voor wanneer er een verandering is in de bloedcirculatie van de longen en het hart van de baby, waardoor het lichaam moeilijk kan worden geoxygeneerd en symptomen zoals ademhalingsproblemen, blauwe lippen en vingers en zwelling in de beker. De pulmonale hypertensie van de baby gebeurt meestal als gevolg van asfyxie in de baarmoeder of tijdens de bevalling, longontsteking, hypothermie, hypoglykemie of als gevolg van overmatig gebruik van medicijnen door de moeder, bijvoorbeeld indomethacine of aspirine.
De behandeling wordt gedaan met behulp van zuurstoftherapie, met een masker of in een couveuse, waarbij de baby warm en zonder pijn wordt gehouden, naast medicijnen of procedures om defecten in het hart te corrigeren. In de initiële en meer ernstige fase kan het ook nodig zijn om te ademen met behulp van apparaten, die kunnen worden verwijderd nadat tekenen en symptomen verbeteren.
